Met hits als ‘HOT TO GO!’, ‘Pink Pony Club’ en ‘Good Luck, Babe!’ kan je anno 2024 onmogelijk om Chappell Roan heen. De zangeres werd christelijk opgevoed, maar is inmiddels uitgegroeid tot een waar queer popicoon. In 2025 staat ze als headliner op Primavera Sound en Sziget. Hoe schopte Chappell Roan het tot de popster en queericoon die ze vandaag de dag is?
Kayleigh Rose Amstutz, ofwel Chappell Roan, groeit op in Missouri in de Verenigde Staten waar ze conservatief en christelijk wordt opgevoed. Zo gaat ze drie keer per week naar de kerk en bezoekt ze christelijke zomerkampen. Op de middelbare school realiseert ze zich dat ze misschien queer is.
Rond haar vijftiende begint ze video’s op YouTube te zetten waarin ze zelf zingt. Onder haar eigen naam, Kayleigh Rose, upload ze haar eigen nummer ‘Die Young’. Niet lang daarna tekent ze een contract bij Atlantic Records en neemt ze de artiestennaam Chappell Roan aan. Deze naam is een eerbetoon aan haar grootvader, die in diezelfde tijd overleed. ‘Chappell’ was zijn achternaam, ‘Roan’ verwijst naar zijn lievelingsnummer ‘The Strawberry Roan’, een cowboylied van Curley Fletcher. Inmiddels is Chappell Roan niet alleen haar artiestennaam, maar staat het ook voor haar drag persona op het podium.
Drag
Chappell verhuist naar Los Angeles. Hier kan ze voor haar gevoel voor het eerst openlijk naar buiten treden als queervrouw en liedjes schrijven als de echte versie van zichzelf. Ze brengt ‘Pink Pony Club’ uit, geïnspireerd op een gaybar in Hollywood. Het nummer gaat over een vrouw uit Tennessee die in een gay stripclub gaat werken, tot teleurstelling van haar moeder.
Groot commercieel succes blijft echter uit, waarna haar platenmaatschappij haar laat vallen. In diezelfde tijd behaalt producer Dan Nigro, met wie ze samenwerkt, een groot succes met Olivia Rodrigo’s single ‘drivers license’. Hij richt zich daarom op het maken van Olivia’s debuutalbum Sour. Chappell kan niemand vinden met wie ze even goed kan samenwerken als met Dan. Ze keert terug naar haar geboorteplaats, waar ze zelfstandig doorwerkt aan haar muziek.
In 2021 vertrekt Chappell Roan weer naar Los Angeles voor “een laatste poging” in de muziek. Dan Nigro heeft inmiddels weer tijd om met haar te werken. Ze brengt ‘Naked in Manhattan’ en ‘My Kink is Karma’ uit. Hiermee slaat de zangeres een andere richting in, waarbij ze haar queeridentiteit en nieuwe, op drag geïnspireerde stijl omarmt. Ze gaat op tour, waarbij ze bij elke show lokale drag queens liet optreden. Dit doet ze in de tijd dat verschillende staten in de VS een verbod op dragoptredens proberen in te voeren, volgens Chappell “een aanval op transpersonen en op mensen die zich kleden hoe ze zich willen kleden”.
Good Luck, Babe!
Niet lang daarna komt haar debuutalbum The Rise and Fall of a Midwest Princess uit, met invloeden van synthpop uit de jaren 80 en pop uit de zeroes. De plaat wordt goed ontvangen, maar de echte klapper komt in april 2024. Dan verschijnt de single ‘Good Luck, Babe!’, die inslaat als een bom. In dit nummer zingt Chappell Roan over een vrouw die haar romantische gevoelens voor vrouwen probeert te ontkennen. Het liedje wordt zeven miljoen keer gestreamd in de releaseweek en belandt in de top tien van de Billboard Hot 100.
Dat najaar wint de zangeres een MTV Music Award in de categorie ‘Beste nieuwe artiest’. Haar prijs draagt ze op aan de drag-artiesten die haar inspireren en queer- en transpersonen die popmuziek aandrijven. “For all the queer kids in the midwest watching right now, I see you, I understand you, because I am one of you“, zegt ze in haar speech.
Inzet
Inmiddels identificeert Chappell Roan zich niet meer met de christelijke kerk en blijft ze zich inzetten voor de LHBTQIA+-gemeenschap. Aangezien ze zelf uit een kleine stad in het Midden-Westen van de VS komt, weet ze als geen ander dat er in dit gedeelte van het land weinig erkenning is voor queerpersonen. Ze spreekt zich uit over transrechten en doneerde een deel van de opbrengst van haar recente tour aan For The Gworls. Deze organisatie zamelt geld in om zwarte transpersonen te helpen met onder meer medische kosten en hun huur. Ook werkte ze samen met The Oasis Center om de kosten voor therapie voor queerkinderen te dekken.
De zangeres is dus met recht een waar queer popicoon te noemen. Haar muziek zet thema’s als verplichte heteroseksualiteit en het omarmen van je queeridentiteit krachtig neer in de mainstream popmuziek. Deze onderwerpen sluiten ook goed aan in het Island of Freedom-thema van Sziget. We kijken reikhalzend uit naar haar optreden in de zomer.
