Het puzzelen met de timetable van Pukkelpop 2024 is officieel begonnen! Welke artiesten hebben jouw voorkeur in deze tien quasi onoverkomelijke clashes?
Pukkelpop 2024 biedt met zijn acht podia een boordevol programma en plannen is dus handig. We helpen je graag op weg met de tien ergste botsingen.
Geef eerst je eigen voorlopige keuze aan, en check dan meteen wat andere lezers hebben gekozen. Wie weet brengt het resultaat je nog op andere gedachten!
1. Dizzee Rascal vs. The Streets (vrijdag)
Op een festival met acht podia spelen er veel artiesten op hetzelfde moment. Soms zijn dat artiesten die grotendeels hetzelfde publiek aanspreken. Kan gebeuren, we moeten daarover niet flauw doen. Maar je kan ook overdrijven, zoals de snode timetablebouwer die het aandurfde om Dizzee Rascal (Dance Hall 19:00-20:00) tegenover The Streets (Marquee 19:00-20:00) te programmeren. De twee peetvaders van de Britse rap, met getrokken drillrapmessen tegenover elkaar op exact hetzelfde moment? Dat vinden wij echt niet kunnen. Maar goed, in 2007 stond Dizzee tegenover LCD Soundsystem op de line-up. De tijd heelt alle wonden.
2. Slift vs. Soulwax (vrijdag)
Zie je het leven in zwartwit, dan zou je kunnen zeggen: ‘oké, Soulwax (Marquee 21:20-22:20) is cool en al, maar wanneer gaan die gasten nog eens een nieuwe plaat uitbrengen?’ In dat geval ga je mogelijk liever naar de jonge Franse band Slift (Backyard 21:25-22:20) kijken, een werkelijk epic trio dat proggy metal speelt, wat sinds de Olympische Spelen weer helemaal en vogue is. Zie je ook grijstinten, dan besef je dat het onvermijdelijk toch een beetje hartzeer zal doen om de gebroeders Dewaele te missen. Ga dan zondag zeker hun protégé Bolis Pupul checken (zie (9)).
3. Stormzy vs. Romy (vrijdag)
Alweer een Britse botsing, zij het dit keer tussen twee artiesten van meer verscheiden allooi: rapper Stormzy (Main Stage 22:25-23:25) torent inmiddels moeiteloos boven zijn eerder vernoemde voorgangers uit, en zal vrijdag netjes het hoofdpodium inpakken. Romy (Club 22:20-23:20), zal ondertussen een veel intiemer feestje bouwen in de kleine Club, met de meest innemende songs uit haar charmante solodebuut Mid Air. Als je die op instant repeat hebt staan, is dit je kans om haar solo te zien, want het zou wel eens kunnen dat ze volgend jaar weer met The xx de baan opgaat. Hou je vooral van haar singles met Fred Again…, dan kan je er eventueel op gokken dat ze dezelfde avond nog zal opduiken tijdens zijn headlinershow (zie (4)).
4. The Kills vs. Fred Again… (vrijdag)
Fred again.. (Main Stage 00:25-01:55) dus, daar heb je hem weer, de melancholische danspopproducer met het voorgekauwde mopje in z’n artiestennaam. In 2022 deed hij nog rond etenstijd de Dance Hall overkoken, dit jaar staat hij gewoon helemaal bovenaan de line-up op het grote hoofdpodium. The Kills (Club 00:25-01:25) maakten ondanks hun zeer Pukkelpoppige zonnebrillen de omgekeerde beweging (zij het in slow motion): in 2016 om acht uur in de Marquee, nu een eind na middernacht in de kleinere Club. Wij zagen hen eerder dit jaar al bezig in Paradiso en wees gerust: hun minimalistische garagerock klinkt nog steeds even aanstekelijk, en hun nieuwe album God Games is één van hun allerbeste,.
5. Miles Kane vs. English Teacher (zaterdag)
Miles Kane (Marquee 17:20-18:20) doet zijn uiterste best om zonder zijn leesbril te ontwaren wie er tegenover hem in de Lift staat, maar de arty post-punkers van English Teacher (Lift 17:25-18:15) hebben ons met opzet een heel wazige foto bezorgd. Het contrast tussen beide foto’s illustreert ook een beetje waar je tegenaan kijkt als je moet kiezen tussen deze twee: de indierock van deeltijds Last Shadow Puppet Miles Kane is catchy en kleurrijk en glanst zelfs een beetje, die van English Teacher schuurt en schemert en struikelt. Dan is de je keuze snel gemaakt, toch?
6. RAYE vs. Killer Mike (zaterdag)
Wie denkt dat de keuze hier even duidelijk is, heeft de volgende tekstregel gemist: ‘”All the white men CEOs, fuck your privilege. Get your pink chubby hands off my mouth, fuck you think this is?” Had van de Amerikaanse rapper Killer Mike (Dance Hall 21:25-22:25) kunnen zijn, de helft van Run The Jewels, maar solo wat vaker militant en wat minder vaak plezant. Maar neen, het is zangeres RAYE (Marquee 21:25-22:25), die door haar platenlabel zes jaar aan het lijntje werd gehouden met een deal voor vier albums die nooit zouden verschijnen, in het nummer ‘Hard Out Here’. Gelukkig werd de plaat My 21st Century Blues, die ze vorig jaar min of meer op eigen houtje uitbracht, een doorslaand succes. Dat wordt verdorie nog lastig kiezen.
7. Sam Smith vs. Nation of Language (zaterdag)
Elektropop bestaat in vele gedaanten. Bijvoorbeeld in die van Sam Smith (Main Stage 22:25-23:55), een popster met een gouden stem en een rebels imago dat zich helaas niet vertaalt in de nogal brave disco en house waaruit diens vlot weghappende songs gewoonlijk zijn opgetrokken. Of in die van Ian en Aidan van Nation of Language (Club 22:25-23:25), die hier duidelijk solliciteren voor een plekje in de Barn van Werchter, maar het voorlopig met de Club van Pukkelpop moeten stellen. Zij vonden elkaar in hun voorliefde voor voorhistorische synthesizers en galmende ritmes uit de jaren 80. Klinkt dat laatste je als muziek in de oren, dan raden we je aan om net voor hun concert zeker ook de verwante band Sextile (Lift 21:30-22:20) mee te pikken.
8. Channel Tres vs. Yussef Dayes (zondag)
Wie zondagavond nog zin heeft om te dansen, kan daarvoor bijvoorbeeld terecht bij rapper-producer Channel Tres (Dance Hall 20:30-21:30), die al onweerstaanbare deuntjes bedacht samen met onder meer Jungle, Robyn, Mura Masa, Tyler, the Creator en JPEGMAFIA, maar dit keer in zijn ééntje je hart zal proberen te veroveren. Een feest wordt dat zeker, maar het livegehalte van zijn optredens is aan de lage kant – soms staan zelfs zijn vocalen op tape. Heb je daarentegen zin in iets speciaals, dan is de uitstekende jazzband van de hippe Londense drummer Yussef Dayes (Club 20:30-21:30) (ooit de helft van Yussef Kamaal) zeer warm aanbevolen. Zijn nieuwe album Black Classical Music bleek vorig jaar inderdaad een instant classic.
9. Marc Rebillet vs. Bolis Pupul (zondag)
Humor is een moeilijk genre. Sommigen vinden het bijvoorbeeld geestig om een band die The Smile heet te vervangen door een grapjas genaamd Marc Rebillet (Marquee 21:35-22:35). Die vond het dan weer grappig om bij de gekke liedjes die hij improviseerde op zijn slaapkamer (en livestreamde via YouTube) ook af en toe een dansje te plegen, daarbij gekleed in niets dan zijn onderbroek, als de eerste de beste Vlaamse minister van onderwijs. Zo grappig zelfs dat hij zondagavond in de Marquee hoogstwaarschijnlijk in dezelfde outfit ten tonele zal verschijnen, terwijl hij al dan niet voor het eerst allerlei grollen uit zijn duim zuigt. In de Lift treffen we ondertussen de Belg Bolis Pupul (Lift 21:35-22:35) aan. Die draagt een kostuum, hield zijn mond toe voor de foto, en droeg zijn eerste soloplaat op aan zijn moeder, maar maakt elektro met inhoud die op zijn kenmerkende, kurkdroge manier vaak ook heel grappig is – en dan heb je zijn dansmoves nog niet gezien. WIe het laatst lacht, lacht het best.
10. Royal Blood vs. Overmono (zondag)
Wie de Queens of the Stone Age moet vervangen, kan zelf ook maar best van koninklijken bloede zijn. Garagerockduo Royal Blood (Main Stage 22:45-00:00) heeft alvast zijn naam mee, en beoefent bovendien min of meer hetzelfde genre – er waren dus zeker tal van ergere invallers denkbaar. Wie niet tevreden is, raden we aan om zondag niet te staan zeuren aan de Main Stage, maar zijn pruilende entourage mee te tronen naar de Dance Hall. Daar speelt op net hetzelfde moment Overmono (Dance Hall 22:50-23:50) ten dans, een duo dat net als Fred Again.. doorbrak tijdens de pandemie met het soort ‘downer dance’ dat ook werkt als je thuis zit te grienen. Ideaal voor wie nog voor het afsluitende vuurwerk losbarst altijd al een beetje melancholisch wordt naar het weekend dat alweer bijna voorbij is. Snif.
Pukkelpop 2024
