De Lokerse Feesten in het Oost-Vlaamse Lokeren in België bieden tien dagen lang voor elk wat wils. Donderdag waren de fans van rap en rave aan de beurt.
(Tekst en beeld: Bart Vernimmen)
Glints
Glints, bij de autoriteiten bekend als Jan Maarschalk Lemmens, maakt al sinds 2014 muziek en speelde deze zomer onder meer al op Rock Werchter en Rock Herk. Daarnaast is hij in Vlaanderen bekend van radioprogramma Abattoir Anvers op Studio Brussel, waar hij samen met Faisal, die later op de avond de Club Studio Brussel hier afsloot, en Yung Yello nieuwe en klassieke hiphoptracks opdist. Hij stond vorig jaar ook op de Lokerse Feesten, maar deze bisronde bleek ons vanavond geheel terecht.
Nu en dan vergezeld van 3 blazers in matchende joggingpakken, pompte hij er de ene na de andere hit uit. De armen gingen vlot de lucht in, het publiek zong lekker mee en dan moesten de hoogtepunten nog komen. Zo kreeg hij halverwege bezoek van Daan voor een update van diens ‘Housewife’, zong hij ontelbare keren het woord ‘Bugatti’ en sloot hij knallend af met ‘Roma’, een nummer dat klinkt alsof het door Kanye West geproducet is en dat nog steeds in ons hoofd zit. We zagen vandaag een internationale popster in the making, die niet zou misstaan tussen acts als Lil Nas X en Childish Gambino en met zijn genre-overschrijdende muziek vanavond ook heel wat old school hiphopfans in Nas- en Wu-Tang-T-shirts mee aan het dansen kreeg.
De La Soul
De Amerikaanse hiphopformatie De La Soul zag het levenslicht in 1988, vijf jaar voor de geboorte van Jan Maarschalk Lemmens. Ze vierden vandaag de 24ste verjaardag van hun 5de studio-album Art Official Intelligence: Mosaic Thump, dat destijds op hit ‘All Good’ na niet al te enthousiast onthaald werd. Hoewel de rappers het sinds begin 2023 zonder de op 54-jarige leeftijd overleden rapper Trugoy the Dove (David Jolicoeur) moeten doen, kregen we een enthousiaste Maseo (Vincent Mason) en Pos (Kelvin Mercer) te zien, die ons al dansend en lachend in alle ernst op de mouw probeerden te spelden dat “This is some hiphop shit you’ve never heard before.”
En alsof er deze avond nog niet genoeg raplegendes op het podium stonden, dook ook nog een al even vurige Talib Kweli op uit de coulissen. De Grote Kaai, die al gezellig vol stond, at uit hun hand. We hoorden en zagen een goedgevulde set, met weinig onnodige opvulling, scherpe flows, synchrone danspasjes en onverwoestbare klassiekers als ‘Ring Ring Ring’ en ‘Me, Myself & I’. Jonge en oude rapfans gingen collectief uit hun dak, en het afscheid – vergezeld van de kenmerkende bulderlach van Maseo, bekend uit ‘Feel Good Inc.’ van Gorillaz – kwam vanavond veel te vroeg.
Nas
Gelukkig was Nas er ook nog, en de verwachtingen voor zijn set waren hooggespannen. In het gezelschap van DJ Green Lantern en drummer Haze Amaze bewees de rapper nogmaals dat hij niet de eerste de beste is – en dat hij dat beseft: “My, first album had no famous guest appearances. The outcome: I’m crowned the best lyricist.” Heen en weer bouncend door zijn eigen discografie, met de perfecte balans tussen classics en minder bekend materiaal, toonde hij onvermoeibaar dat hij nog altijd on top of the game is, met onder meer enkele indrukwekkende freestyles.
“All I need is one mic.”? Dat kunnen we alleen maar beamen, al waren de DJ en de retestrakke drummer meer dan welkom (net als de afwezigheid van Brainpower). Dus konden we de rapper toen hij naar het einde toe “Whose world is this?” zong en er meteen “It’s mine, it’s mine, it’s mine.” aan toevoegde alleen maar groot gelijk geven.
The Prodigy
Vervolgens was het uit met de rap, want de afsluiter was de Engelse raveact The Prodigy, die met een werkelijk hysterische “Breathe” het feest op gang trapte. Achteraan maakten nogal wat rapfans zich gaandeweg uit de voeten, maar wie gebleven was in de hoop er nog één keer alles uit te persen werd op zijn wenken bediend. De ene vette, opbouwende riff volgde pijlsnel de andere om telkens los te barsten in één van hun epische hits, voorzien van flitsende visuals, lichten en lasers en pompende beats. Hoewel de band er toch anders uitziet zonder Keith Flint, die in 2019 overleed, was zijn typerende silhouet wel enkele keren te zien op de schermen.
De band bleek beter in vorm dan op Jera On Air eerder dit jaar, al vielen ze in vergelijking met de rappers die hen voorafgingen wel een klein beetje door de mand. De opbouw naar volgende nummers werd na verloop van tijd wat te voorspelbaar, net als de gitarist die meer plectrums het publiek in wierp dan dat hij effectief op z’n gitaar speelde. Ook de keuze om nog een laatste nummer aan te kondigen en dan slechts een fractie van ‘Out Of Space’ te spelen werd rondom ons teleurgesteld onthaald.
Lokerse Feesten 2024
