De dagen dat Sziget nog een voornamelijk rockfestival was, liggen inmiddels achter ons. Maar op de derde dag van het zesdaagse festival mag er nog eens een ouwe rot uit dat genre afsluiten. Liam Gallagher moet het waarmaken voor de gitaarliefhebbers op Sziget 2024, en doet dat grotendeels.
Het moge duidelijk zijn dat Liam Gallagher vooral bekend is als de frontman van Oasis. Die band bracht precies 30 jaar geleden het debuutalbum Definitely Maybe uit, wat voor Liam momenteel het excuus is om te touren. Zijn setlist bestaat zonder uitzondering uit nummers van dat album of uit dat tijdperk, maar of dat goed nieuws is is de vraag.
Aan de ene kant is het weliswaar fijn dat al het solo-materiaal lekker achterwege blijft (op een enkel pareltje na zit daar natuurlijk weinig soeps tussen). Aan de andere kant betekent dat ook dat al dat ándere Oasis-werk achterwege blijft. Terwijl het toch met name de tweede plaat (What’s The Story) Morning Glory is die de echte weidevullende meezinganthems kent, zoals ‘Wonderwall’, ‘Don’t Look Back In Anger’ en ‘Champagne Supernova’.
Maar goed, een concept is een concept en consessies worden niet gedaan vanavond. Alles staat in het teken van Definitely Maybe. Toch indrukwekkend: zo’n complete headlineshow kunnen doen met alleen maar het werk van je debuutalbum. Het doet beseffen wat een meesterwerk dat toch was, met name tijdens het blokje met meer gevoelige tracks als ‘Half The World Away’, ‘D’Yer Wanna Be A Spaceman’ en ‘Whatever’. Die stonden niet eens óp dat album, maar waren B-kantjes die broerlief Noel Gallagher ook nog wel op de plank had liggen en bij wijze van uitzondering zelf ook (grotendeels) inzong. Ietwat onwennig komen ze vanavond dus echter uit de keel van Liam (de reüniegeruchten blijven gelukkig nog altijd aanhouden), met bijzonder prettige ondersteuning door een romantisch strijkerskwartet.
Easter eggs
Niet alleen muzikaal staat de avond in het teken van Definitely Maybe. Op het podium is de iconische albumhoes nagemaakt: er staan roze flamingo’s, tropische palmbomen en er hangt een enorme wereldbol. Op het drumvel is de foto van klassieke componist Burt Bacharach te zien, die op de originele hoes linksonder tegen de bank staat (en wiens nummer de inspiratie vormde voor ‘Half The World Away’).
Meer van dat soort easter eggs naar die begindagen van Oasis worden royaal gedeeld tijdens de show. Zo worden de live videobeelden op de schermen knap versneden met historische footage van 30 jaar geleden. Ook komt het jaartal van 1994 zowel voor als na het optreden pontificaal terug. Kortom, Liam zit volledig op de nostalgietrein.
Het enige probleem: het grootste deel van het publiek van Sziget was toen nog helemaal niet geboren, of in ieder geval niet op een leeftijd om fan te zijn van een rockband. Dan kan de show wel met nostalgie doordrenkt zijn, maar voor wie eigenlijk? In alle eerlijkheid zullen weinig van de aanwezigen bovenstaande knipogen snappen. Het voelt alsof vooral Liam en zijn team zelf veel plezier hebben gehad met het uitzoeken van al het archiefmateriaal en het weer eens spelen van de oude tracks.
Waar bleef Wonderwall?
Daarbij moeten we eerlijk zijn: hoewel Definitely Maybe thuis in Engeland weliswaar een van A tot Z meezingbare klassieker is, blijven we aan deze kant van het Kanaal – optimistisch gezien – hangen bij de singles. ‘Live Forever’, ‘Supersonic’ en ‘Cigarettes & Alcohol’ zijn zonder meer geweldige hoogtepunten in de set, maar misschien was het voor de Europese festivalshows met jonger publiek geen slecht idee geweest de wat mindere albumtracks toch te vervangen door die grote Morning Glory-anthems. Op de Instagram van Sziget is het ook de meest terugkomende comment: waar bleef ‘Wonderwall’?
Tegelijkertijd past dat gebrek aan consessies doen ook wel weer perfect bij de narrige Gallagher, die in datzelfde kader ondanks de broeierige tropische temperaturen gewoon in zijn lange parka-regenjas optreedt. Je doet het er maar mee, en anders rot je maar op. Zo was het 30 jaar geleden, zo is het nu nog steeds. En zo moet het misschien ook maar altijd zijn in het universum van Oasis.
Sziget 2024
