Als vrijdagmiddag de eerste editie van Wilde Weide – van de makers van Wildeburg – van start gaat, is iedereen nog een beetje zoekende wat de bedoeling precies is. Gaan we feesten, of doen we rustig aan? Beide, wordt al snel duidelijk. Wilde Weide vindt een unieke combinatie tussen chillen en pieken, in gezelschap van kwalitatieve live-acts bij prachtig vormgegeven podia.
Wilde Weide heeft met 6.000 bezoekers een stuk kleinere capaciteit dan de grote broer (daarvoor worden zo’n 15.000 polsbandjes besteld). Om te zorgen dat het terrein niet leeg oogt, sluit organisator Kultlab ongeveer een kwart van ervan af. Het grootste deel van het bamboebos is gesloten – dat scheelt ook meteen weer een aantal uur vrienden zoeken. Ergens wel jammer, want elk hoekje van het prachtige terrein in Kraggenburg is doorgaans de moeite. Maargoed, kill your darlings, er blijft nog genoeg moois over: twee stranden met knappe installaties, een zweefhut, een prachtige kas, een gezellige mainstage vol foodtrucks en veel meer.
Natuurlijk allemaal tot in detail schitterend uitgewerkt: de vormgeving is zoals we gewend zijn van Kultlab bijzonder on point. Denk aan een orgelbos, met hangende orgels waar rook uit komt, meerdere enorme verlichte stalen dieren, een strand met een houten installatie waar je u tegen zegt en veel lichtgevende doorgangen. Aan eyecandy geen gebrek op Wilde Weide.
Randprogramma
Nog zoiets waar Kultlab goed in is: het neerzetten van een randprogramma dat dusdanig sterk is dat die term het eigenlijk teniet doet. Maar bij Wilde Wide is het nog een beetje zoeken naar die balans tussen komisch vertier en een serieus muziekprogramma.
Voor deze eerste editie wordt duidelijk de muziek voorop gezet: hoewel er heus geweldige creatieve dingen te doen waren (een bijentour verzorgd door een imker, een potje flunkyballen bij de Koperen Hond, een soundhealing in De Zweefhut of het wereldrecord voorlezen bij de bieb in het bos), waren net ietsje meer initiatieven nog wel fijn geweest. Met name in de ochtenden en vroege middagen had een extra yogasessie, schilderworkshop of iets anders voor de ‘we zien wel waar we belanden’-wandeling wel een meerwaarde gehad.
Kwalitatieve topacts
Wilde Weide boekt geen grote headliners. En wat is dat toch eigenlijk lekker: je hoeft niet te dringen bij de hekken of te vrezen voor extreme FOMO als je even ergens anders belandt tijdens je langverwachte weekend. Daadwerkelijk de tijd om even rustig te chillen en een goed gesprek te voeren, in plaats van stage naar stage te moeten rennen.
En tegelijkertijd: als je dan wel naar zo’n stage gaat, zie je eigenlijk uitsluitend kwalitatieve topacts. De eerste hoogtepunten zijn er op vrijdagavond, wanneer het festival echt los komt bij podium ‘De Baan’. Twee stalen draken staan daar aan weerszijden van het podium, vuurspuwend bij de harde acts die daar het podium betreden. Om 21:00 laat Chibi Ichigo zien hoe het moet: haar zachte en lieve stem contrasteerde met de vuile beats die over de dansvloer dreunden, het publiek ging los. Diezelfde avond creëerde DJ Carista een clubgevoel van jewelste op het strand en het publiek bij de Mainstage joelde bij Fatima Yamaha, die langzaam opbouwt maar verrast met melodische platen en ook zelf, enthousiast hoofdknikkend, geniet van zijn werk.
Op de zonnige zaterdagochtend ontwaakten bezoekers liggend in de zon bij de prachtige klassieke muziek van het Robin Scherpen Collective. Als het publiek dat voornamelijk horizontaal lag een lange, staande ovatie geeft, dan weet je dat het een succes was. Om 00.00 is het headlinertijd: MEZERG ontpopt zich op de mainstage (Wildlive) tot een ster van formaat, waarbij iedereen zich afvraagt hoe dat ene instrument van hem nu in godsnaam werkt. Voor wie nog niet klaar was met de dag was er plek in de kas (lekker droog) voor een knallende set van Ineffekt.
Op zondag is er een geweldige afsaus. Jungle By Night laat de hele Wildlive springen, mekaar omhelzen en lachen zoals die band dat als geen ander kan. Om 23:00 wordt er nog gemosht bij Deki Alem, de twee coolste gasten die je ooit hebt gezien met heerlijk Britse teksten op smerige drum and bass. De iconische drumact van Lander & Adriaan verzorgt de kers op de taart, waardoor iedereen er nog een laatste keer aan herinnerd wordt dat Wilde Weide naast relaxed, ook echt een feest was.
Vriendelijk en respectvol
Wilde Weide biedt bovendien een bijzonder hoog comfortniveau. Het is een verademing om nergens in de rij te staan en overal plek te hebben. Dat straalt af naar het humeur van de geweldige festivalgangers: iedereen is vriendelijk en respectvol naar elkaar en naar de omgeving. De Wilde Weidenaren zijn daarin toch ook net anders dan Wildeburgers. Er is minder knaldrang, er wordt minder geslikt, vooral veel gelachen en geslenterd. Er worden heel wat handen geschud, veel gelachen en op de vele picknicktafels gingen veel onbekenden bij elkaar zitten. Nergens was er een nare sfeer, iedereen was vrolijk.
Zelfs het kutweer mocht de sfeer niet drukken. De regenbuien die er af en toe waren zorgden er wel voor dat podia sneller leegliepen en er veel werd geschuild in tenten of onder overkappingen. Ook kreeg het terrein het zwaar te verduren: met name bij de ‘Wildive’ en ‘De Baan’ ontstonden veel plassen en modder. Maar buiten vieze schoenen en af en toe een geinige glijer kwamen de nog steeds vrolijke bezoekers er goed vanaf en bleven de meeste plekken begaanbaar, vooral dankzij het vele pandagras dat continu door de organisatie werd bijgestrooid.
Fantastische mix
Wilde Weide voorziet in een een fantastische mix van relaxen en feesten, geheel stressloos, ontzettend gemoedelijk en op een prachtig terrein met schitterende kunst. Het festival kan overdag nog iets meer reuring gebruiken, maar moet vooral deze kwaliteitsstandaard behouden bij het boeken van vette acts. Op naar volgend jaar. Hopelijk met net iets meer bezoekers en beter weer, maar bovenal hetzelfde, relaxte ultieme vakantiegevoel.
Wilde Weide 2024
