“Please stand up”. Het waren de letterlijke woorden waarmee Win Butler zichzelf en zijn Arcade Fire gisterenavond introduceerde in de Heineken Music Hall. De toon is meteen gezet; wij gaan hier los en dus jullie ook. De band stelt ons niet teleur.
Ruim anderhalf uur lang denderen ze over het podium in wat alleen omschreven kan worden als een muzikale orgie. Instrumenten wisselen constant van bespeler, microfoons worden gedeeld, Régine dartelt met slingers, drums worden door William praktisch aan gort geslagen, Win laat zijn zweet over de voorste rijen druppelen. Alle instrumenten zijn duidelijk hoorbaar en vullen elkaar perfect aan, als je niet beter wist zou je denken dat er hier een 30-koppig orkest aan het werk is. De totale bezetenheid druipt er vanaf zonder dat er ook maar ergens op kwaliteit ingeboet wordt. Alles wordt begeleidt met prachtige visuals en lichteffecten die de show tot een verbluffend geheel maken. Met name tijdens de Neighborhood# serie worden we volledig opgezogen door de combinatie van geluid en beeld. Schitterend!
De passie waarmee Arcade Fire tekeer gaat heeft verrassend genoeg nauwelijks effect op het Nederlandse publiek in de HMH. Op de eerste rijen na is de sfeer –zeker in het begin- op zijn zachts gezegd tam te noemen. Zo nu en dan wordt er meegeklapt en de bekendste zinnen uit Laika en No Cars Go worden voorzichtig meegezongen, tijdens het middenstuk is er echter van enige betrokkenheid niet veel meer te merken. Het snoeihard gespeelde Month of May zorgt voor een korte opleving maar als vervolgens tegen het einde hits zoals Rebellion, Tunnels en Power Out voorbij komen weet het publiek nauwelijks nog los te komen. De afsluiter Wake Up wordt uiteindelijk wel nog luidkeels meegezongen (de bandleden glimlachen erbij) maar de gelatenheid waarmee even daarvoor Intervention door de meute gadegeslagen werd zorgt bij de schrijver van dit verslagje uiteindelijk voor een vreemde nasmaak. En dat terwijl we met z’n allen wellicht één van de best uitgevoerde shows ooit hebben gezien. Laten we hopen dat het voor Arcade Fire in toekomst geen reden zal zijn om weg te blijven uit ons land, want dit smaakte absoluut naar heel veel meer.
De setlist:
Ready to Start
Keep the Car Running
Neighborhood #2 (Laika)
No Cars Go
Haïti
Sprawl II (Mountains Beyond Mountains)
Empty Room
Rococo
The Suburbs
The Suburbs (Continued)
Month of May
Rebellion (Lies)
Neighborhood #1 (Tunnels)
We Used to Wait
Neighborhood #3 (Power Out)
Encore:
Intervention
Wake Up
