Samen met haar band Within Temptation zie je zangeres Sharon den Adel deze zomer op tal van festivals terug, waarvan drie in Nederland. In het Festival CV bespreken we de hoogtepunten van haar festivalleven. Waar wil ze bijvoorbeeld absoluut nog een keer spelen? En wat is haar mooiste festivalervaring?
Wie is Sharon den Adel?
- Geboren in Waddinxveen, Zuid-Holland, op 12 juli 1974
- Is sinds 1996 de frontvrouw en samen met Robert Westerholt de oprichter van de symfonische metalband Within Temptation
- Bekend van grote hits als ‘Ice Queen’, ‘Stand My Ground’ en ‘Faster’
- Speelt in de zomer van 2019 op allerlei Europese festivals, waaronder Paaspop, Graspop Metal Meeting, Royal Park Live, Appelpop, en M’era Luna Festival
“Eén van mijn favoriete festivalherinneringen is toen ik voor het eerst een weekendje naar Pinkpop ging in 1993. Ik ging samen met een groepje vrienden. Ik weet nog dat Lenny Kravitz dat jaar optrad, terwijl de zon langzaam onderging. Op een gegeven moment was ik op de schouders van één van mijn vrienden gaan zitten, genietend van de muziek. Ik had toen zo’n enorm gevoel van vrijheid; dat zal ik niet snel vergeten.”
“Van alle festivals waar we inmiddels al gespeeld hebben, staan onze eerste optredens, op Pinkpop 2001 en Dynamo Open Air 1997, me misschien nog wel het beste bij. Ik ging vroeger zelf namelijk veel naar Pinkpop, en de jongens (de overige bandleden, red.) gingen juist vaak naar Dynamo. Dat we daar vervolgens zelf als band mochten spelen was toen zo’n bijzonder moment. Dat voelde echt als een mijlpaal.”
“Op dit moment zijn The Reckoning en Raise Your Banner mijn favoriete nummers om te spelen. Ze komen beide van de nieuwe plaat, dus ze voelen nog lekker fris aan. Daarnaast zijn het allebei heel energieke liedjes, dus daar reageert het publiek altijd goed op. We hebben sowieso gemerkt dat het nieuwe werk goed wordt ontvangen door het publiek, dus dat is mooi meegenomen.”
“Hoeveel wijn ik op een dag drink? Dat hangt er een beetje vanaf. Als ik later die dag nog moet optreden, drink ik er misschien eentje, en anders niet. Ik voel me er niet helemaal fijn bij als ik er meer zou drinken. Na een optreden verschilt het ook nog wel eens. We vieren graag nog even ons eigen feestje na een show, maar soms moet ik bijvoorbeeld nog rijden. Dan drink ik niet.
Deze zomer staan we ook op Royal Park Live, bij Paleis Soestdijk. Dat is praktisch gezien in mijn achtertuin, dus reken maar dat we na afloop nog even verder feesten bij mij thuis.”
Indoor of outdoor podium?
“Outdoor podium. Ik denk dat beide opties voor- en nadelen hebben. Maar uiteindelijk vind ik dat een outdoor optreden toch iets meer dat zomerse festivalgevoel geeft dan een show in een tent. Daarnaast heb je met outdoor shows meestal minder restricties wat betreft de productie; je kunt bijna alle toeters en bellen wel gebruiken. Daarbij moet ik wel toegeven dat veel onderdelen van de productie ’s middags niet tot hun recht komen op een buitenpodium, zoals lichtshows en pyrotechniek, omdat het dan nog te licht is buiten. Indoor is dat altijd wel goed zichtbaar.”
Elke dag om 11 uur naar bed of een heel festivalweekend wakker blijven?
“Ik denk dat ik mijn nachtrust goed kan gebruiken tijdens een festivalweekend. Maar als ik moest kiezen, dan ga ik toch liever het hele festival door; 11 uur vind ik wel erg vroeg.”
Brandende zon of stromende regen?
“Brandende zon, voor 100%. Als ik in de stromende regen naar een optreden moet kijken, ben ik al snel geneigd om naar een andere show die in een tent is te lopen. Wat dat betreft ben ik misschien wel een beetje een prinsesje hoor. Sommige mensen vinden misschien dat een regenbui een dramatisch sfeer aan een optreden kan geven, maar in dat geval zeg ik: je kunt de pot op met je dramatische effect (lacht).”
“Dat is een goede vraag, voor mijn gevoel hebben we al bijna overal gestaan. Het is misschien niet echt een bucketlist, maar één festival dat ik graag nog eens over zou doen is Roskilde. Het is een prachtig festival, maar de enige keer dat wij er opgetreden hebben (in 2004), zaten we er zelf niet zo lekker in. Het publiek was gelukkig wel dolenthousiast, dat is voor ons het belangrijkste.”
“Maar toch waren we zelf niet helemaal tevreden, waardoor de connectie met het publiek er minder was. En daar probeer je tijdens een optreden toch naartoe te werken; dat de band en het publiek als het ware bij elkaar komen en een gezamenlijke beleving hebben. Daarom is Roskilde zeker nog eens een herkansing waard.”
“Het optreden van The Prodigy op Rock’n Coke 2013, een festival in Turkije, is me heel goed bijgebleven. Wij stonden daar eerder die dag zelf op het podium en gingen ’s avonds bij de show van The Prodigy kijken. Ik stond halverwege het veld, op m’n slippers, te wachten tot het zou beginnen. En echt, ik wist niet wat me overkwam. Die jongens hadden zo veel energie, het hele publiek ging los. Dat was een fantastische show om te zien. Heel zonde dat we dat nu niet meer kunnen meemaken.”
“We hebben net een tour in Amerika achter de rug. Die is goed bevallen, al was het wel erg koud (lacht). De shows tijdens de Europese tour deze zomer wordt net even anders. We zijn momenteel nog druk aan het plannen. We willen graag nieuwe dingen uitproberen; dit ook aan de hand van het nieuwe album (Resist), waarmee we qua sound een vrij nieuwe weg in zijn geslagen met veel moderne invloeden. Anderzijds wordt het evengoed ook weer een traditionele Within Temptation-show.
Qua productie kun je nu kiezen uit allerlei gave technieken die vijf jaar geleden nog niet eens mogelijk waren. Wat dat betreft is het inrichten van de show soms net alsof je in een snoepwinkel bent. We hebben al veel plannen, maar nog niet alles staat vast. Daarnaast willen we bepaalde elementen natuurlijk ook als verrassing bewaren!
Op festivals spelen we meestal andere shows dan bij concerten. Je wilt aan de ene kant voor je trouwe fans een speciale show kunnen neerzetten die iets nieuws te bieden heeft ten opzichte van vorige shows. Aan de andere kant wil je ook dat het een leuk optreden is voor het algemene publiek dat ons minder goed kent. Dit verschilt natuurlijk ook per festival; op Appelpop sta je voor een ander publiek dan op Graspop.”
“Er is niet per se één festival waar we het meest naar uitkijken; het mooie aan festivalshows is dat elke wel iets speciaals heeft. Sommige festivals trekken een wat algemener publiek, zoals Appelpop. Het is een gratis festival, dus daar komen allerlei soorten mensen op af. Op Graspop komen we al jaren. Deze zomer al voor de achtste keer. We zijn dit jaar voor het eerst headliner en dat is voor ons echt een mijlpaal. Dat zal ook ongetwijfeld een bijzondere show worden.
Op Paaspop komen we ook vaak. De backstage is daar erg leuk. Het is supermooi aangekleed en er wordt aan alles gedacht. Zoiets blijft je wel bij na alle verschillende festivals die we al bezocht hebben. Op M’era Luna Festival in Duitsland komen we ook steeds weer met veel plezier terug. Het publiek is daar heel bijzonder: iedereen is erg gaaf gekleed, met de meest uiteenlopende, extravagante outfits. Maar tijdens optredens zijn ze heel rustig en kijken ze vol aandacht naar het podium.”
