Half Moon Runs Festival CV: “De Amerikaanse pers is dood”

“Ik ben niet echt een festivaltype. Er zijn daar gewoon te veel mensen en ik hou niet van mensenmassa’s. Misschien een keer iets groots zoals Glastonbury, maar geen idee. Maar ik hou er daarentegen wel erg van om op festivals te spelen. Vooral in Europa. Er zijn daar zoveel aardige mensen en de sfeer is er heel erg open. Er zijn minder regels, het maakt mensen niet zoveel uit waar je gaat of staat. Heerlijk. Het voelt er heel open en veilig.”

“Vooral aan Down The Rabbit Hole heb ik goede herinneringen. Dat is het festival aan het meer toch? Schitterende plek en heerlijke mensen. Ik heb er een boel fans ontmoet. De backstagearea’s in Europa zijn niet erg anders dan in de VS. Het verschilt per keer hoe goed ze zijn. Op een groot festival – ik zal niet zeggen welke – kregen we hotdogs als lunch, meer hadden ze niet. Maar op andere plekken is de catering wel weer erg goed, het verschilt per keer.

“We deden de meeste van onze beste shows toen we het voorprogramma van Mumford and Sons deden. Ons eerste album was net een jaar oud en we waren niet gewend om voor zulke enorme massa’s te staan. Het was erg goed voor ons als band. We hebben veel nieuwe fans gekregen en ook hebben we er veel van geleerd. Soms spreken we mensen die ons toen voor het eerst hebben gezien en die ons nog steeds aan het volgen zijn.”

“Maar de jongens (Mumford and Sons, red.) waren degenen die het echt bijzonder maakten. We hadden een hele hechte band. Aan het eind van elke avond haalden ze ons het podium op om nog een of twee nummers te spelen, vaak een cover. Het zorgde ervoor dat we ons echt een onderdeel voelden van de tour.”

“We hebben nog niet echt reviews gehad over het nieuwe album. Maar de geschreven pers in de VS is dood. Veel van de outlets die er vroeger waren zijn weg. Het is compleet anders nu. Het gaat nu vooral om Spotify, social media en radio. Maar de rol van de radio wordt ook steeds kleiner en kleiner.”

“Er zijn wel een paar websites en magazines die nog over muziek schrijven, maar het zijn er niet veel. En zelfs als ze dan iets over je schrijven is het na een dag al weer weg en vergeten. Alles is maar voor een dag tegenwoordig.

“Wat ik nooit meer zal vergeten was toen we moesten spelen op Hurricane Festival in 2016. We hadden al de hele dag gereden om daar te komen, en onze twee chauffeurs hadden allebei hun maximum uren bereikt. Toen we bij het festival aankwamen hoorden we dat het was afgezegd door slecht weer. Maar we konden dus niet meer weg omdat de chauffeurs niet meer mochten rijden. Dus we zaten daar vast voor een hele nacht.”

“Het was er net een spookstad. Het regende verschrikkelijk en iedereen was weg of aan het vertrekken. Alle tenten op het terrein waren leeg en stonden een beetje te wapperen in de wind. Heel grimmig. Maar er was een groep die daar ook vastzat en die hadden besloten er het beste van te maken. Ze kregen de organisatie zo ver dat ze een podia beschikbaar stelden waar een dj kon draaien. Iedereen was daar feest aan het vieren met elkaar, in de regen en de modder. We hadden echt een topavond. Ik denk dat we er om vier uur ’s nachts nog stonden.”

“Er zitten vier jaren tussen Sun Leads Me On en het nieuwe album A Blemish In The Great Light. Maar voor ons voelt het helemaal niet alsof er een lange pauze is geweest. We hebben twee jaar getourd, hebben een jaar besteed aan het schrijven en een half jaar aan het opnemen. Dus we hebben niet echt vakantie gehad ofzo. Misschien dat een jaar schrijven wat lang was. Dat is vooral omdat we niet echt muziek kunnen schrijven als we op tour zijn. We hebben natuurlijk wel ideeën en je schrijft wat passages, maar echt hele nummers zit er dan gewoon niet in. Een album schrijven is als zaaien en oogsten. De tour is een tijd om ideeën te planten en daarna ga je in de studio de oogst binnenhalen.”

“De nummers op dit album zitten beter in elkaar dan bij de vorige. Daarnaast is de productie zelf van hogere kwaliteit en meer aanwezig. De klanken zijn veel rijker en kleuriger en hebben meer gelaagdheid. Waar ons eerste album wat simpeler was, gebeurt er hier veel meer. Ik ben heel benieuwd naar alle reacties! Maar ons is geadviseerd om geen al te hoge verwachtingen te hebben, dus ik zal de lat niet te hoog leggen haha.”

“Het nieuwe project van Thom Yorke zou ik wel erg graag willen zien dit jaar. Ik heb gehoord dat het fantastisch is. Maar ik zou ook graag Jon Hopkins willen zien. Hij is een super getalenteerde producer, waar ik ook erg graag een keer mee samen zou willen werken.”

“Maar verder luister ik niet echt naar andere muziek als we aan het touren zijn. Als ik al wat luister is het voornamelijk ambient muziek. Als ik veel andere artiesten zie of hoor, raak ik de focus op mijn eigen muziek een beetje kwijt. Het is dan net teveel ruis op de achtergrond.”

“Deze winter zijn we op tour met ons nieuwe album in de VS en Europa. Maar we zullen zonder twijfel wat festivals gaan spelen deze zomer. Er staat nog niks helemaal vast, maar ik kan garanderen dat we Europese festivals gaan spelen. Of we ook Nederland aandoen? Misschien… haha!”