Inhaler gooide afgelopen jaar hoge ogen op de radio en de festivals. De Ierse band maakt luchtige rock met invloeden van punk en pop en staat daarmee volgende week op Eurosonic Noorderslag. We spraken met gitarist en leadzanger Elijah Hewson, over het succesvolle festivalseizoen, stoppen met school en netwerken.
Wie zijn Inhaler?
- Inhaler is een band uit Ierland die energieke rock maakt met veel gevoel en een beetje ballen
- Elijah Hewson is gitarist, zanger en frontman van het Ierse gezelschap
- Inhaler’s grootste hits zijn ‘My Honest Face’, ‘It Won’t Always Be Like This’ en ‘I Want You’
- In 2019 waren ze onder andere te zien op Great Escape, Pukkelpop en Appelpop. Ze trappen 2020 af op Eurosonic Noorderslag
“Ons festivalseizoen was echt geweldig. We waren nergens headliner, dus dan is het altijd maar afwachten of er mensen komen opdagen. Gelukkig gebeurde dat wel. Eén van onze hoogtepunten was dan ook Pukkelpop. We hadden daar nog nooit gespeeld, maar er kwam een enorm groot publiek op ons af. Het was heel belangrijk voor ons om te zien dat er zoveel mensen geïnteresseerd waren in wat wij te zeggen hadden. Het was verreweg de grootste show die we ooit hebben gegeven, echt geweldig.”
“Het is enorm inspirerend om voor zulke grote groepen mensen te spelen. Als je eenmaal weet dat er ook echt mensen naar je luisteren, ga je veel harder werken. We hebben jaren in een band gezeten waarmee we eigenlijk alleen voor elkaar speelden. Het is dan lastig om uit je kamertje te komen en voor andere mensen te gaan spelen. Je moet gewoon hard blijven werken, songs blijven schrijven en bovendien zo veel mogelijk blijven spelen. Als dat eenmaal lukt is het enorm belonend.”
“We genieten ervan om muziek te maken en de reacties van andere mensen te zien. Je eigen nummers kunnen spelen voor een publiek is dan ook echt iets bijzonders. Het is onbeschrijfelijk: een jaar geleden zaten we nog op school. Na high school hebben we allemaal besloten om niet verder te studeren, maar ons helemaal te focussen op Inhaler. Best een goede keuze, blijkt nu. Hopelijk hoef ik nooit meer naar school. Misschien dat het ooit nog van pas gaat komen, maar tot dusver gaat alles heel goed met de band. Ik zou niet weten waarom we nu nog zouden stoppen.”
“Als je het mij vraagt, is het je plicht als muzikant om andere acts te checken. Na onze shows struinen we dan ook regelmatig de festivalweides af op zoek naar andere vette artiesten. Als je je eigen sound wilt bepalen moet je immers weten wat er speelt. Wat er nu relevant is. Wat mensen trekt. Daarnaast geeft het kijken naar een andere band je de drive om een betere artiest te zijn. Of je nu een betere drummer, betere gitarist óf een betere frontman wilt worden: je zal moeten gaan kijken wat de ‘concurrentie’ aan het doen is. Festivals zijn in die zin voor mij bijna een soort netwerk-feestje.”
“Toen we net begonnen als band zagen we Fontaines D.C. en The Murder Capital in het voorprogramma van Shame in Dublin. Om van die jonge, Ierse bands te zien die echte gitaarmuziek maken, was enorm inspirerend voor ons. Die punkachtige stijl hoor je niet veel op de radio, dus om bands te zien die gewoon hun eigen ding doen was ook zeker een drijfveer voor ons om ons eigen ding te gaan doen. Die avond was in die zin heel belangrijk voor ons als band.”
“Voor afgelopen festivalseizoen hadden we nog maar twee shows gegeven, allebei in Ierland. 11 september zijn we in Nederland begonnen aan onze eerste echte tour. We hebben alleen nog geen album, wat het samenstellen van een set nog lastig maakt. Want, wat willen we eigenlijk aan mensen laten horen en zien? Onze show is zich daarom echt nog aan het vormen: we spelen wat tracks waarvan we denken dat ze op het album komen en verder is er weinig poespas. Als je komt kijken zie je gewoon een paar gasten wat liedjes spelen, hahaha. Als ons album eenmaal uit is kunnen we ook een stuk beter bepalen wat we met onze show willen, denk ik.”
“Dit is echter wel de meest natuurlijke manier om het muzikant-zijn te leren. Geen lichtshows, niks om je achter te verbergen, gewoon pure muziek en dan maar zien hoe je publiek reageert. De reacties zijn tot nu toe gelukkig erg goed. We begonnen onze tour in Nederland, een land waar we nog nooit hadden gespeeld. Dan is het altijd maar afwachten hoe de mensen reageren. Toen we eenmaal zagen dat ze oprecht van onze muziek genoten, waren we enorm opgelucht.”
“In 2020 willen we lekker door-touren en hopen we het album klaar te hebben. We hebben nog geen vaste datum, maar we zijn er mee bezig. Het is ons eerste album, dus we willen wel iets goeds neerzetten. Waarschijnlijk komen de meeste singles die we nu uit hebben ook op de plaat te staan, maar we willen niet een album uitgeven dat in essentie gewoon een verzameling singles is. Daarom gaan we ook heel bewust om met onze releases, want we willen nog wat verse tracks achter de hand houden voor op het album.”
“Aan de andere kant heeft de komst van internet, social media en Spotify ook veel veranderd aan de manier waarop mensen muziek tot zich nemen. Mensen luisteren niet meer naar een album zoals ze dat vroeger deden. Daarom proberen we wel echt de aandacht te trekken met de singles die we uitbrengen. Een beetje zoals Elvis, die bracht ook niet echt albums uit, hij was echt een single-artiest. De tracks die we tot nu met Inhaler uit hebben gebracht zijn best variërend. We hebben allemaal een andere muzieksmaak en dat willen we ook terug laten komen op ons debuutalbum.”
“De komende jaren willen we echt blijven spelen met Inhaler, zodat steeds meer mensen onze muziek kunnen horen. We willen gewoon blijven optreden en daardoor kunnen leven van onze muziek. Live spelen en nieuwe muziek schrijven geeft ons een drive. Een single of EP uitgeven is zo bevredigend. Het is gewoon… het is het beste gevoel in de wereld. De rest van ons leven dat kunnen blijven doen, dat is onze ambitie.”
