TRNSMT Festival is in korte tijd een vaste waarde geworden in Schotland. In 2017 werd het voor het eerst georganiseerd en als locatie werd gekozen voor Glasgow Green, een uitgestrekt stadspark in het midden van Glasgow. Festileaks was er afgelopen weekend bij en zag een goed georganiseerd festival met het beste wat de Britse rockmuziek te bieden had. Maar bovenal: een festival met een uitzinnig publiek.
Laten we ook maar direct met dat publiek beginnen. Voor hen is TRNSMT echt een feestfestival. Waar Pinkpop vol staat met mensen in spijkerbroeken en t-shirts, spendeert hier iedereen uren aan glitter, neon en weinig verhullende pakjes. Gewapend met een Schotse vlag en een vissershoedje staan net buiten de poorten van het festival kids flessen sterke drank weg te tikken alsof het niet net 12 uur ’s middags is.
Eenmaal binnen zit iedereen er dus meteen lekker in. Openers als Sports Team en Sea Girls kunnen direct rekenen op een uitzinnig publiek. Dat is sowieso opvallend: hoe klein de band ook is, hoe vroeg die ook op de dag speelt, dit publiek ontvangt elke track alsof het een grote hit is. Bij elke mogelijke gelegenheid wordt er een moshpit gestart, bij elkaar op de schouders gesprongen of de handen in de lucht gegooid. En naderen we de climax van een track? Dan klinkt er zonder uitzondering Here We, Here We, Here We Fucking Go uit de tienduizenden aanwezige kelen.
Concreet vertaalt dat zich dus in zo’n moment: dat zelfs een matige Blossoms-single die het niveau van carnavalskraker nauwelijks ontstijgt, wordt onthaald alsof het het grootste volksanthem ooit geschreven is. En dan was de zon nog niet eens onder.
Het festival weet zelf ook wie het publiek is en speelt daar op in. Bijvoorbeeld met de immens populaire ‘Boogie Bar’, een tussen de bomen verstopte area waar continu house-classics worden gedraaid en de voetjes zelden op de grond staan. Of door het feit dat er een halve kermis staat opgesteld verspreid over het terrein van TRNSMT. Vooral ’s avonds vormt dat allemaal een kleurrijk geheel in het verder vrij grauwe Glasgow.
Photo: Ryan Buchanan (TRNSMT 2021) Photo: Ryan Buchanan (TRNSMT 2021) Photo: Ryan Johnstonco (TRNSMT 2021) Photo: Ryan Buchanan (TRNSMT 2021) Photo: Ryan Buchanan (TRNSMT 2021) Photo: Ryan Buchanan (TRNSMT 2021)
Maar de focus ligt natuurlijk op de muziek. Waarbij je soms even in je arm moet knijpen. Het is voor een Nederlander bijna niet voor te stellen dat het echt jonge publiek de muziek kent van de ‘oude’ rockacts, laat staan de minder bekende albumtracks. Maar hier staan 16-jarigen toch echt massaal de volle anderhalf uur mee te schreeuwen met Courteeners of Liam Gallagher alsof het Drake is. Homecoming sets van Snow Patrol en Amy Macdonald kunnen op volle velden rekenen die we in Nederland zien als Bruce Springsteen of Coldplay langskomt.
En eerlijk is eerlijk: dat ongetemde enthousiasme werkt bijzonder aanstekelijk. Niemand die stil staat bij de sets van Chemical Brothers, Becky Hill of Sam Fender. Hoewel alles qua organisatie, aankleding, eten en sanitair ook prima op orde is, is het echt dat publiek dat TRNSMT Festival uniek maakt. De manier waarop je hier muziek ervaart is bijzonder en onvergetelijk. Ben je dus een liefhebber van alternative rock, dan moet TRNSMT Festival op je bucketlist.
Of zoals Liam het zou zeggen: you blew my wigwam.
TRNSMT 2021
