De nog steeds verdere toenemende populariteit van dancemuziek en de versplintering van het festivallandschap, doen ons soms wel eens vergeten welke iconische speler Mysteryland nog steeds is. Dit is waarom het festival volgend jaar ook jouw afsluiter van het seizoen moet zijn.
Mysteryland was een van de eerste festivals dat zich naast muziek ook richtte op esthetiek, veelzijdigheid en diversiteit. Dat resulteerde al bijna 30 jaar geleden in een sprookjesachtige festivalervaring, en nog altijd loopt het voorop in het creëren van een prikkelwalhalla waar verwondering de klok slaat.
Je bewandelt de bureaulampen- en lintenpaden als een gemiddelde toerist in de Kalverstraat. De psychedelische kinderboerderij is waanzinnig creatief en de Nudisco zorgt voor verbinding. De Healing Garden en het nieuwe Sofa Sessions (waar artiesten van Mysteryland zich van een verrassende kant laten horen, zoals hun elektronische muziek onder begeleiding van piano of viool) zorgen voor de juiste balans in je weekender.
De vele installaties brengen ons in gedachten terug naar Amaze Amsterdam. De discoballen, vlaggen en fonteinen vliegen je om de oren. We zagen lakeien en belden vanuit een telefooncel met de andere kant van het terrein. Om nog maar te zwijgen over het verschil in ervaring tussen dag en de verlichte nacht. Ondanks dat het terrein logisch is ingericht, is het dankzij de ontelbare details in de productie goed mogelijk om op een Wildeburg-achtige manier te (ver)dwalen over het terrein.
Geduldig en liefdevol
Maar écht verdwalen hoeft niet, want logistiek zit Mysteryland bizar goed in elkaar. Werkelijk elke vierkante meter van het terrein is doordacht. Digital signing zorgt voor continue relevante updates. En dat leidt, ondanks de drukte, tot goede doorstroming van het publiek. Rijen zijn er haast niet, zelfs niet bij de toiletten. Op piekmomenten – waar een klein beetje wachten onoverkomelijk is – stelt het publiek zich opvallend geduldig en liefdevol naar elkaar op. Waar op Lowlands vorige week nog wel eens een ‘ieder voor zich mentaliteit’ werd ervaren, lijkt op Mysteryland meer sprake van een collectief.
In de praktijk betekent dat; als je dan toch even moet wachten, klets je gewoon gezellig met je degene naast je. Als het druk is, dan blijf je rustig en is duwen uit den boze. Een groot compliment naar het publiek, maar ook naar de organisatie die het ondanks alle uitdagingen rondom personeel en materialen, toch maar weer geflikt heeft.
Duurzamer en wonderbaarlijker
In ons recente interview met Jill van Raan, hoofd creatie van Mysteryland, vertelde ze dat de pandemie heeft doen beseffen dat er wat accenten verschoven moesten worden in de aanpak. Dat wil zeggen; meer kleur, intimiteit, inclusiviteit, focus op duurzaamheid en nog meer verwondering. Dat de organisatie hierin is geslaagd, werd direct bij binnenkomst op het Berenplein al duidelijk.
Een 16 meter hoge confettibeer verwelkomt de bezoekers, als verwijzing naar de gemiste knuffels tijdens de pandemie. Een beregezellige start, aldus de organisatie. Om de hoek gloort het hoofdpodium al. Het is een immens kunstwerk geworden in de vorm van een schip, waarvan elk detail klopt. Het schip knipoogt naar de Arc van Noach en symboliseert dat iedereen welkom is. Dit belichaamt de aangescherpte focus van de organisatie.
Het podium is gebouwd met core elementen van verschillende ID&T evenementen van de afgelopen jaren. De organisatie belooft deze elementen in de toekomst weer te gebruiken voor andere podia. ‘Daarmee is duurzaamheid een sport geworden, maar wel een heel belangrijke’, aldus Niels de Geus, duurzaamheidsmanager bij ID&T Group.
Hij benoemt ook de schoonheid van het terrein, als gevolg van het nieuwe statiegeldsysteem. Opvallend hierbinnen zijn de medewerkers die op het terrein rondlopen en actief je lege beker ophalen in ruil voor een statiegeldmuntje. Hierdoor hoef je niet de hele tijd je lege beker bij je te houden, blijft het terrein schoon, en zet je bezoekers aan ook ander afval (zoals de composteerbare eetverpakkingen) netjes op te ruimen. We zijn er nog lang niet, maar de aanpak van ID&T zorgt hoe dan ook voor een schoon – en daarmee mooier! – Mysteryland.
Bonte mengelmoes van stijlen
Het verslag is bijna ten einde en er is nog geen artiest genoemd. Betekent dit dat de verdere focus op esthetiek en duurzaamheid ten koste is gegaan van het programma? Dat kun je met Armin van Buuren en Paul Kalkbrenner – die overigens niet heel lekker in de smaak viel na het skithutuurtje met Mike Williams – op het programma nauwelijks stellen.
Wel kun je spreken van een bonte mengelmoes aan stijlen. Vunzige Deuntjes is hier de buurman van Thunderdome. En dat is een zeldzame vertoning in het huidige versplinterde landschap. Dat maakt Mysteryland uniek. En misschien ook wel inclusief. Dat betekent niet dat je als bezoekers alles leuk hoort te vinden, maar wel dat je respect hebt voor de smaak van een ander. Dat is de essentie van inclusiviteit, waar Mysteryland geweldig in slaagt.
Op naar 30 jaar Mysteryland
Volgend jaar wordt jaar 30 voor Mysteryland. Hoe zorg je dat je uniek en relevant blijft in een landschap dat heel dynamisch is? Door te weten wie je bent en waarom je doet wat je doet. En dat is wat Mysteryland al zo lang geweldig doet. Het festival is de absolute godmother die ooit de hele carrousel aanslingerde, maar al die jaren later nog altijd een grote inspiratiebron voor iedereen die naar creativiteit, professionaliteit en duurzaamheid streeft. Door vast te houden aan kernwaarden en een gekozen identiteit.
Een overhoorde conversatie in de pendelbus op weg naar huis sprak boekdelen: “People always say, Tomorrowland is the shit. For me, Mysteryland is the shit. It might be the same, but this gift is much more personal.” En zo is het.
Laten we onszelf daarom het volgende voornemen. Elkaar na Lowlands tot ziens wensen in plaats van vaarwel. En dat we die laatste knuffel van het seizoen een weekje later plannen. Op het dertigjarige jubileum van het magische, iconische Mysteryland. Knallen als nooit tevoren.
Mysteryland 2022
