De Amerikaanse rockveteraan Iggy Pop komt deze zomer naar Rock Werchter 2023 met maar liefst 24 studioalbums onder de arm. Dit zijn onze favorieten, maar wat is volgens jou zijn allerbeste album? Laat het ons weten via onderstaande poll!
Meteen meeluisteren tijdens het lezen?
Dat kan met deze Spotify-playlist! →
The Stooges (1969)
Niemand klonk anno 1969 als The Stooges, en dankzij het openingsnummer met dat jaartal als titel zullen we nooit vergeten hoe ver ze hun tijd vooruit waren. ‘Well, it’s 1969, okay,’ zingt Iggy lijzig. ‘All across the USA. It’s another year for me and you. Another year with nothing to do.‘ In combinatie met de baldadige gitaren bleek dat even onweer- als onuitstaanbaar. Verveling was zelden zo opwindend, en dan heb je ‘No Fun’ en ‘I Wanna Be Your Dog’ (met Velvet Underground-gitarist en producer van de plaat John Cale ‘op piano en sleebel’) nog niet gehoord.
Line-up: Iggy Pop, Ron Asheton, Dave Alexander, Scott Asheton
Fun House (1970)
Wie dacht dat The Stooges onmogelijk nog vuiler konden klinken dan op hun debuut stond bij het betreden van dit drugspand wat te wachten. Als je Iggy ooit live bezig zag, zie je hem in gedachten losgeslagen over het podium zwalken zodra de drums invallen. ‘I feel fiiiiiiine to be dancin’, baby‘, zingt hij tijdens ‘Loose’, een song die de ontketende sfeer van de plaat bij de schorgeschreeuwde strot vat. Een bloedstollende kreet kondigt ‘T.V. Eye’ aan (de T.V. staat voor ‘twat vibe‘), het tragere, paraderende ‘Dirt’ doet al denken aan Iggy’s latere solowerk.
Line-up: Iggy Pop, Ron Asheton, Dave Alexander, Scott Asheton, Steve Mackay
Raw Power (1973)
The Stooges waren nooit de meest stabiele band ter wereld, en in 1972 stonden ze op instorten. Tot het managementteam van David Bowie zich over hen ontfermde en hen zover kreeg er nog één laatste plaat uit te knijpen. Die werd gemixt door Ziggy Stardust zelve, al zou Iggy later klagen dat Bowie er teveel scherpe kantjes had afgeveild. In 1997 mocht hij het album zelf opnieuw mixen, en sindsdien kan je kiezen welke van de twee je het liefst wil horen. In onze Spotify-lijst vind je de oorspronkelijke Bowie-mix, want die doet iets minder pijn aan de oren.
Line-up: Iggy Pop, Ron Asheton, James Williamson, Scott Asheton
The Idiot (1977)
Enkele jaren later stond Bowie opnieuw klaar om Iggy uit de goot te krabben. Samen verkasten ze naar West-Berlijn om van hun respectievelijke drugsverslavingen af te raken. Bowie nam er zijn bevreemdende Berlijnse trilogie op, en produceerde voor Iggy The Idiot (waarop hij ook keyboards, synthesizer, gitaar, piano, saxofoon en xylofoon speelt). Zijn invloed is overduidelijk op deze zwierige, decadente plaat die zich gulzig bedient van de obscure cabaret- en krautrockinvloeden die in de talrijke nachtclubs van de stad voor het oprapen lagen.
Line-up: Iggy Pop, David Bowie, Carlos Alomar, Phil Palmer, Laurent Thibault, George Murray, Michael Santangeli, Dennis Davis
Lust for Life (1977)
Kwatongen zouden durven beweren dat Iggy Pop er op de cover van deze plaat aanzienlijk idioter uitzag dan op de foto hierboven, maar dit is blijkbaar wat er gebeurt wanneer de brave man levenslust probeert uit te stralen. Hoewel: het bedrieglijk vrolijke titelnummer gaat eigenlijk over een leven dat verwoest wordt door drugs, en het was dan ook perfect geschikt voor de openingsscène van de film Trainspotting. De andere grote hit van deze plaat, ‘The Passenger’- Iggy had geen rijbewijs, en liet zich door Bowie rondrijden – was oorspronkelijk een B-kantje.
Line-up: Iggy Pop, David Bowie, Carlos Alomar, Ricky Gardiner, Warren Peace, Tony Fox Sales, Hunt Sales
Brick by Brick (1990)
Met deze plaat haalde Iggy bij het aanbreken van de jaren 90 voor het eerst goud in de VS. ‘Candy’, een ondanks de eigenzinnige omgang met toonaarden charmant duet met Kate Pierson van The B-52’s haalde zelfs de top-40, een kunstje dat Iggy ondanks zijn aangenomen achternaam nooit meer zou herhalen. Voor onder meer ‘Home’ en ‘My Baby Wants to Rock & Roll’ kreeg hij het gezelschap van Slash en Duff McKagan van Guns N' Roses, die vermoedelijk maar wat graag even de incidentrijke opnames van Use Your Illusion wilden ontvluchten.
Line-up: Iggy Pop, Waddy Wachtel, Charles Drayton, Jamie Muhoberac, Kenny Aronoff
Every Loser (2023)
75 jaar is Iggy inmiddels, en op Rock Werchter zal hij 76 zijn. Te oordelen aan zijn indrukwekkend energieke laatste worp is hij zijn wilde haren echter nog lang niet kwijt, en zal hij zijn grondig gerimpelde lijf opnieuw vol overgave in de strijd werpen. Op bas horen we opnieuw Duff McKagan, op drums Chad Smith van de Red Hot Chili Peppers, beiden helaas al bezet deze zomer. Maar welke band er ook opdaagt, ze zullen veel boterhammen moeten eten om Iggy te overklassen. Mis hem niet deze zomer, want vroeg of laat zal het toch echt eens de laatste keer zijn.
Line-up: Iggy Pop, Andrew Watt, Duff McKagan, Chad Smith
Laden ...Wil je één van deze platen graag kopen? Klik dan op de albumcover!
Rock Werchter 2023
