Op de twee grote hoofdpodia van Primavera Sound speelt de hele dag de ene grote act na de andere. Je kan er dus perfect de hele dag blijven hangen. Maar een eind verderop staan er nog een dozijn podia, eigenlijk een middelgroot festival op zich. En ook daar valt heel wat te beleven, ontdekten we gisteren tussen 17:30 en 5:30.
Openen deden we aan de Dice Stage, ons favoriete podium op het festival, vlakbij het water, waar de zeebries in de late namiddag voor afkoeling zorgt. Vaak staan daar keiharde bands geprogrammeerd – vermoedelijk bij wijze van muzikale middelvinger naar de bewoners van de luxejachten er vlak naast. Maar vandaag hadden ze geluk, want het waren The Beths maar, een sympathieke indieband uit Nieuw-Zeeland bestaande uit voormalige jazzstudenten, waarvoor al heel wat volk op de been was.
Toen zij het voor bekeken hielden, barstte enkele tientallen meters naar links de hardcorepunkband Soul Glo los op het door groene energie aangedreven Plenitude-podium. Aan de kniebeschermer te zien moest zanger Pierce Jordan zich op het vlak van wilde frontmannenmoves een beetje inhouden vandaag terwijl hij zijn woede over het misselijkmakende racisme in de VS uitschreeuwde. Maar dat leverde ruim voldoende energie om de hardcorehipsters in het publiek aan het moshen te krijgen.
Op het door een halfcirkelvormige stenen tribune omgeven Cupra-podium hadden ondertussen The Delgados hun instrumenten uitgestald. Ze begonnen ooit als lo-fiband, maar gelukkig hadden ze voor deze reünietour ook de strijkers opgetrommeld waarmee ze begin deze eeuw hun klankenpalet uitbreidden. Hun recentste plaat is bijna 20 jaar oud, maar qua sound en door de democratische verdeling van de zangpartijen tussen de bandleden deden ze aan Black Country, New Road denken.
De oudste rakkers van vandaag stonden even later op de Amazon Music stage, groot genoeg om op andere festivals als main te dienen. De excentrieke Ron en Russell Mael van de band Sparks draaien al meer dan 50 jaar mee, maar speelden bijna alleen nummers van hun laatste handvol platen, met pas aan het einde enkele hits. De nieuwe songs bleken gelukkig ook clever en amusant – hun humor werkt nog steeds.
Op het wat kleinere Ron Brugalpodium vlak naast de Amazon Music Stage stond ons een primeur te wachten: dj en producer Avalon Emerson met haar nieuwe liveband The Charm, voor het eerst op een festival te zien. Haar songs leenden bij diverse genres, maar deden het vaakst denken aan de glinsterende radiopop van bands als Everything but the Girl. Prettig om naar te luisteren, maar niet meteen dansvoer, al won de slim opgebouwde set wel gaandeweg aan tempo – daar zijn dj’s goed in.
Terwijl op het hoofdpodium de grote headliners aan de beurt waren, stond het aan de Plenitude inmiddels goed vol voor het concert van de Canadese indieband Alvvays. Die stonden voor het eerst op Primavera, maar hun charmante songs werden één voor één als hits onthaald en luidkeels meegezongen. Als dat zo doorgaat, staan ze volgende keer gewoon zelf op het grote podium. Gaat dat zien op Best Kept Secret!
Daarmee was het elf uur voorbij, en begaven we ons – terwijl Four Tet vanop de Amazon nog een laatste drum&bass-knaller het publiek in mikte – opnieuw richting Ron Brugal. Daar stond de pas op de valreep aangekondigde band The Wedding Present, vooral beroemd vanwege het verpletterende album Seamonsters dat ze in 1991 opnamen met producer Steve Albini, wiens band Shellac ook op Primavera speelde. Daaruit werd enkel ‘Corduroy’ ons gegund, maar de band was in vorm.
Op de Amazon Music Stage was het de beurt aan Christine and the Queens. Frontman Létissier verscheen met een grote witte rok op het podium, waarvan hij zich symbolisch ontdeed om zo zijn alter ego Redcar tot leven te wekken. Dat is de protagonist van de vorig jaar verschenen plaat Redcar Les Adorables Étoiles en de nieuwe Paranoia, Angels, True Love, een poëtisch epos waar nogal wat engels aan te pas komen. (Van Christine and the Queens en Chris kregen we niets te horen.)
Geen dansers op het podium dit keer, enkel de artiest zelf, omgeven door met strobelights oplichtende rook, en een band die de vol overtuiging gezongen songs van elektronische soundscapes voorzag. Muzikaal geen speld tussen te krijgen, maar de grote gebaren en gezwollen bindteksten maakten op ons minder indruk. Benieuwd hoe dit volgende week op het hoofdpodium van Best Kept Secret onthaald wordt.
Op de Cupra stage stond meteen daarna het ongeleide projectiel Yves Tumor. Tijdens diens vroegste performances kroop die telkens het podium op om eigenhandig een nieuwe track te starten om dan weer rondjes door de zaal te lopen tot die met zowat iedereen onzacht in aanraking was gekomen. Inmiddels heeft die er een uitstekende band bij gekregen, maar de strakke show eindigde voor Tumor toch weer in de frontstage – het fysieke aspect van optreden is voor deze artiest duidelijk onmisbaar.
Kwart voor drie inmiddels, maar Primavera weet van geen ophouden. Op de Plenitudestage begon – voor een uit de kluiten gewassen en uitgelaten publiek – de noiserockband Unwound aan zijn set. Hun recentste plaat dateert van 22 jaar geleden, en op veel andere festivals zouden ze op eender welk moment van de dag voor een lege tent spelen. Maar op Primavera staat het vol, en gaan de mensen tekeer alsof ze net okselfris op het terrein zijn verschenen. Dat is telkens weer genieten hier.
In het midden van de nacht liep er één en ander mis: op het hoofdpodium ontstond er brand tijdens de set van Skrillex, die daardoor uitliep. En de set van Daphni op een naburig podium werd uitgesteld tot vijf uur – die hebben we dan toch maar links laten liggen. Op het Ron Brugalpodium zagen we nog Channel Tres, van a tot z playback, maar met twee dansers erbij best aanstekelijk om te zien. En op het Plenitudepodium mocht de Britse producer TSHA afsluiten. Haar vlotte danspop klinkt prima op de radio, en ook haar debuutplaat is leuk. Maar zo tegen de ochtend aan woog dit echt te licht om ons op de been te houden. Halfzes, hoog tijd om naar het hotel te wandelen.
De komende dagen besteden we hier voor alle duidelijkheid wél uitgebreid aandacht aan de headliners van het festival. Kom dus zeker nog eens kijken!
Primavera Sound 2023
