Armin van Buuren heeft de vrijdagavond headline positie op Heineken Balaton Sound geclaimd. Vroeg op de dag zie je al veel jonge en oude internationale fans met zwarte shirts van de Nederlandse dj rondlopen. Dit onderstreept nog maar eens zijn populariteit. Maar voldoet onze Armin nog steeds aan alle verwachtingen om het festivalterrein aan het prachtige Balatonmeer te veroveren? Of moet hij het toch onderdoen voor de jonge populaire namen binnen de scene?
Vanaf de eerste minuut feest
Het enigszins gehavende publiek in Hongarije stond na twee lange dagen stampen op sets van onder andere Hardwell en Tiësto vol goede moed bij de indrukwekkende main op het terrein in Zamárdi. Wanneer de eerste klanken van Armin zijn set uit de speakers stroomden stond de mensenmenigte al snel in complete extase. Hij zette ‘This Is What It Feels Like’ op en al snel klommen de eerste dames op de schouders. Veel van de eerste platen deze avond hadden een stevig techno-karakter. Maar hier kwam verandering in toen de DJ uit Leiden de microfoon pakte en luidkeels riep: “Let’s trance it up!”
Populaire tracks met het échte Armin DNA
De inmiddels alweer 46-jarige schakelde terug naar het genre wat hem tot de grootmacht heeft gemaakt die hij nu is. Gouwe ouwe tracks worden gerouleerd met populaire hits die EDM-liefhebbers uit alle uithoeken van de wereld uit volle borst meebrullen. Ook werd het publiek op nieuwe muziek getrakteerd. Justus, beklom het podium om hun onuitgebrachte hit ten hore te brengen. Alsof dat nog niet genoeg was, blies Armin van Buuren meer nieuw werk eruit in de vorm van een trance hit die veel weg had van zijn oude werk. Het optreden voelde als dat van de trendy, coole oom die met zijn tijd meegaat en tegelijkertijd trouw blijft aan zijn roots. Een optreden waarin het verleden en de toekomst van de muziek hand in hand liepen.
Een samenkomst van alle elementen
Terwijl het nostalgische ‘In And Out Of Love’ met volle kracht over het prachtige Balatonmeer schalt, kijken de duizenden festivalgangers verliefd naar het spektakel dat zich op de mainstage afspeelt. Het lijkt alsof alle (show)elementen samenkomen, terwijl het publiek vol enthousiasme springt, klapt of zelfs roeit op de opzwepende drops. De volle maan werpt haar licht op de mensenmassa, terwijl een schitterende sterrenhemel op het gigantische LED-scherm te bewonderen is, dat genoeg kracht heeft om heel Zamárdi te verlichten. Vervolgens staat de menigte in vuur en vlam door de intense pyro’s en talloze CO2-kanonnen. Als klap op de vuurpijl brengen de flitsende strobe lights de feestvierders in een ‘state of trance’.
Een euforisch eindspektakel
Het publiek raakte eerder op de avond al opgewarmd door Vini Vici. Maar tegen het einde van de show werd duidelijk dat Armin van Buuren kwam, zag en overwon. Terwijl de late uurtjes aanbreken, vertellen de lyrics het verhaal van de avond. Na het nummer ‘Shivers’ (just a little bit longer) zet Armin een nieuwe opbouw in tijdens een show die twintig minuten langer duurde dan gepland. Het publiek weet niet waar ze moeten kijken terwijl ze van links naar rechts zwaaien en ‘Blah Blah Blah’ uit de speakers knalt. Boven het podium verschijnt een prachtige droneshow, terwijl de hemel wordt verlicht door indrukwekkend vuurwerk. Hiermee bewijst Armin dat hij na al die jaren nog steeds nieuwe manieren kan vinden om de show te stelen.
