Traditiegetrouw werd het weer een takkefeest tijdens de laatste nacht van Lowlands. Ooit begonnen tijdens de euforische chaosfeesten van Kees van Hondt, maar bij gebrek aan de beste man op de line-up verschoof het kunstmatige bos zich dit jaar naar de ArmadiLLow.
Hoe blij de organisatie – of de natuur – met het fenomeen is valt te betwisten, maar over de feestfactor die het teweeg brengt niet. Terwijl de hits om de oren vliegen in de ArmadiLLow, komt men massaal aan met takken en planten van over het hele terrein. Als die vervolgens feestelijk in de lucht worden gepompt op de maat van de muziek, wanen aanwezige festivalgangers zich even in het oerwoud. Een ravend oerwoud, dan wel.
Bomen
Het leek dit jaar wel meer te escaleren dan ooit. Niet alleen takken en planten moesten het ontgelden: hele bomen werden naar de ArmadiLLow gesleept. Wanneer weer een nieuwe boom in aantocht was, werd deze met luid gejuich ontvangen: “Wow, deze hadden we nog niet!”
Spreekkoren wisselden zich continu af tussen meezingen met de tracks, of het scanderen van “Boom! Boom! Boom” of “Wij willen boom!”.
Coördinatie
Hele teams van meerdere festivalgangers ontfermden zich over quests om meer groen te zoeken, wat tot een zeer regelmatige toevoer zorgde. Op een gegeven moment werd de chaos dusdanig groot dat er zelfregulatie ontstond. Een festivalganger coördineerde de aanwas van nieuwe takken, om zo te zorgen dat er overal en voor iedereen genoeg was. Inclusief een fluoriserend hesje en een fluitje; wel zo professioneel.
Zonsopkomst
En zelfs bij zonsopkomst waren de planten nog niet uitgeraved. Misschien een tip voor de aanwezigen om volgend jaar eens Wildeburg te proberen? Daar staat het bamboebos al voor je klaar.
Lowlands 2023
