Tijdens de grootste indoorshow in ons land tot nu toe overrompelt King Gizzard & The Lizard Wizard de AFAS Live. Met uitgesponnen jams, gewaagde songkeuzes maar bovenal muzikale virtuositeit blijft deze band keer op keer imponeren.
Het is druk op de Johan Cruijff Boulevard deze donderdagavond. Waar de grote meute uitgedost op weg is naar Nicki Minaj in de Ziggo Dome, strijkt in de AFAS Live een ander kleurrijk gezelschap neer. De heren van King Gizzard & The Lizard Wizard staan op het punt hun grootste zaalshow in ons land te spelen. Dat de band tegenwoordig prima het grote publiek weet te bereiken bewijst een uitpuilende AFAS Live.
De Australische band speelt voor de verandering deze zomer eens niet op een festival in de Benelux. Normaal gesproken is de groep eigenlijk elk jaar wel op Best Kept Secret, Lowlands of Down The Rabbit Hole te vinden. Een ‘marathon show’ van drie uur zoals een dag eerder in Hamburg wordt het vanavond niet, maar ook in twee uur kunnen de muzikanten uitstekend haar creatieve ei kwijt.
Crowdsurfen, wall of death en roeien
Het publiek, al flink opgewarmd door het voorprogramma Dr. Sure’s Unusual Practice, onthaalt de heren van Down Under met een groot applaus. Echte fans, de Gizzheads, herkennen meteen de eerste tonen van ‘Crumbling Castle’ en de twee uur durende trip door het universum, de Gizzverse, kan beginnen. Zelf hebben de mannen er ook zin in, wat ervoor zorgt dat gitarist Stu Mackenzie al binnen vijf minuten uitglijdt over zijn gitaarsnoer.
De band heeft met 25 studioalbums zo’n catalogus dat geen één van de songs die vorig jaar in de Gashouder gespeeld werden vanavond voorbij komt. King Gizzard & The Lizard Wizard kiest duidelijk voor een heavy begin. ‘Dragon’, ‘Flamethrower’ en ‘Gila Monster’ van het vorig jaar uitgebrachte PetroDragonic Apocalypse brengen de hele vloer in extase. Tijdens die eerste ontstaat er een enorme wall of death, zoals die voor het laatst is gezien ten tijde van Mozes, over de gehele breedte van de AFAS Live. Gedurende de show vliegen mensen al crowdsurfend over je hoofd en ontstaan er rowing pits.
Microscopische precisie
Tijdens ‘Pleura’ doet King Gizzard & The Lizard Wizard het wat rustiger aan. De groep heeft ondertussen hun instrumenten ingeruild voor gitaren met microtonal frets, waar ze hun creativiteit nóg meer in kwijt kunnen. Het experimenteren met dit soort Oosterse invloeden kenmerkt het eigenzinnige karakter van de groep. Net wanneer je denkt dat de heren even gas terugnemen, schakelen ze weer naar een versnelling hoger. Fanfavorieten ‘Rattlesnake’ en ‘The River’ komen voorbij en het afwisselen van chaos en harmonie zorgt voor dynamiek in de set.
De aandacht van het publiek, wellicht moe gesprongen, verslapt wat en ook de Dutch disease steekt meermaals de kop op. De band zoekt wat vaker de interactie met het publiek op waar gitarist Joey Walker tijdens het eerste uur het houdt bij een “You look tall“. Stu Mackenzie laat het publiek “Rattle” scanderen en zegt erg blij te zijn is dat hij elke avond met zijn maatjes op het podium mag staan.
Diversiteit zegeviert
Het voordeel van zo’n diverse discografie is dat het een breed publiek trekt, getuigt ook een uitverkochte AFAS Live. Zo kan het prima dat je op een vierkante meter iemand met een shirt van opkomende band Tramhaus tussen een metaljacket waar Motörhead groots op prijkt en een shirt van rock-icoon Noel Gallagher’s High Flying Birds ziet staan.
Die diversiteit komt ook terug in de setlist van King Gizzard & The Lizard Wizard in de AFAS Live. Vanavond geen experimentele synthesizer-jams van het laatste album The Silver Chord zoals eerder tijdens de tour. Nee, de band kiest ervoor om de avond af te sluiten met maar liefst vijf nummers van misschien wel hun meest absurde album Murder of the Universe. Stu en de zijnen storten de aanwezigen in een ongekende apotheose waarin ze het einde van het universum van passende muziek voorzien. Gedurfd maar vooral geniaal, en dat is eigenlijk best een passende beschrijving voor deze show.
