Afgelopen weekend was het de beurt aan een van de grootste metalfestivals van Europa: Graspop 2018. Al 22 jaar op rij reizen de grootste hardrock- en metalbands af naar het Vlaamse Dessel om Graspop Metal Meeting op zijn kop te zetten. Ook dit jaar, tijdens een volledig uitverkochte editie, hebben 200.000 bezoekers kunnen genieten van onder andere een drie en een half uur durende show van Guns ‘N Roses.
Festileaks was erbij en vroeg ruim 100 festivalgangers naar hun mening over het festival. De gemiddelde cijfers presenteren we in het Festivalrapport, dat we de hele zomer opstellen op tientallen festivals door heel Europa. Op de hoogte blijven? Volg Festileaks dan op Facebook.
Line up: 8,8
Dat de 22e editie van Graspop volledig was uitverkocht verbaasde niemand. Met headliners als Guns ‘N Roses, Iron Maiden, Volbeat en Ozzy Osbourne stond er flinke munitie bovenaan de affiche. Niet alleen de headliners vielen in de smaak. Ook Parkway Drive, Megadeth en Hollywood Vampires konden op applaus rekenen. Sandra kwam zelfs speciaal uit Amsterdam voor Parkway Drive: “Op Fortarock waren ze al vet, vandaag waren ze geniaal!”
Naast grote bands werd de Jupiler Stage regelmatig plat gespeeld door minder bekende bands. Neem Crossfaith bijvoorbeeld. “Ik had nog nooit van ze gehoord. Maar wat waren ze gaaf! Misschien wel de beste show van Graspop 2018,” zegt Nick uit Leuven. Dat u het weet.
Randprogrammering: 6,7
Ondanks dat het op Graspop echt om de muziek draait, is er voldoende randvermaak. Denk aan een metal markt (met talloze bandshirts en vinyl) of een groot scherm op de camping voor supporters van de Rode Duivels. En ook: een reuzenrad, botsauto’s of zo’n stier waar je onmogelijk op kan blijven zitten (maar dan in de vorm van een colafles). Alle pogingen tot randvermaak ten spijt, Jasper uit Antwerpen heeft andere prioriteiten: “Leuk, die botsauto’s. Ik geef het geld liever uit aan een pintje.”
Sfeer: 8,6
‘Angry music for happy people‘ prijkt op het shirt van Thomas. Graspop perfect samengevat in vijf woorden. Door de keiharde grunts, vele tatoeages, piercings en heftige moshpits lijken de metalheads niet de meest vredelievende personen. Niets is minder waar. Of je nou valt in de moshpit of hulp nodig hebt bij het dragen van spullen: er is altijd iemand om een handje te helpen. Op de camping kan je tanzmetalen met DJ Carl tot in de vroege uurtjes, een activiteit die gretig aftrek vindt onder de bezoekers. En vergeet vooral ook de jaarlijkse South Park en ‘kliklaminaat’ (echt waar) kreten niet. Gezellig.
Locatie: 7,7
Al sinds 2009 vindt Graspop plaats op de Stenehei waar het dubbele hoofdpodium, de twee grote kruizen en het reuzenrad direct opvallen bij binnenkomst. Daarnaast zijn er nog twee stages waarvan de Metaldome de meest opvallende upgrade heeft gehad. De dome heeft namelijk verdacht veel weg van een kerk. “Het is écht tof geworden. Nu moeten alleen de juiste bands er nog spelen,” roept de Brusselse Stijn, doelend op de band Batushka die elders geprogrammeerd stond.
Eten en drinken: 7,2
Of je nou zin hebt in kebab, pasta, vers fruit, Aziatisch of de welbekende friet stoofvlees, Graspop heeft het allemaal. Het aanbod in drank is beperkt maar afdoende: diverse soorten bier, wijn en uiteraard fris (dat drinken mensen, schijnbaar). Het is vooral de hoge prijs die de tongen losmaakt. Een dürüm kebab kost al snel een slordige € 11,25. Gustav uit Hannover kan het dan ook nauwelijks geloven: “Het wordt steeds duurder. Ik denk dat ik ook met een foodtruck de festivals langs ga. Dan verdien ik er tenminste wat aan.”
Logistiek: 5,9
Vanuit het dichtstbijzijnde gelegen station Mol reden er elke dag pendelbussen heen en weer naar het festival. Voor de mensen die met de automobiel kwamen was er bovendien voldoende parkeerplek. Tot zover geen problemen. De camping was binnen no time vol en daardoor moest de organisatie een terreinuitbreiding improviseren. Alleen waar die uitbreiding dan was, wist niemand te vertellen. Verschillende festivalgangers werden van het spreekwoordelijke kastje naar de muur gestuurd. Eline uit Eindhoven (ze schijnt er nog rond te dwalen) spande de kroon: “Ik loop al drie uur te zoeken naar een plek.” Op het festivalterrein zelf stonden er soms lange wachtrijen voor de toiletten. “Ieder jaar bezoeken meer mensen Graspop, maar de sanitaire voorzieningen worden hier niet op aangepast,” merkt Johan op.
