Afgelopen weekend vond We Are Electric 2018 plaats, ditmaal voor het eerst op een geheel nieuwe locatie. In de volle zon verzamelden duizenden liefhebbers van een verscheidenheid aan elektronische muziekstijlen zich in de historische bossen van het Landgoed Velder. Hier gingen zij drie dagen op rij al dansend samen de nacht in.
Festileaks was erbij en vroeg ruim 100 festivalgangers naar hun mening over zes onderdelen van de festivalbeleving. De gemiddelde cijfers presenteren we in het Festivalrapport, dat we de hele zomer opstellen voor tientallen festivals door heel Europa. Op de hoogte blijven? Volg Festileaks dan op Facebook.
Dit was We Are Electric 2018 volgens de bezoekers:
Line-up: 8.0
We Are Electric presenteert zichzelf als cross-over festival, daarom boeken ze veel artiesten in diverse genres binnen het elektronische spectrum. Dat deden ze deze editie weer erg goed. Headliners als The Prodigy, Justice en Martin Garrix bedienen verschillende doelgroepen, maar passen hier naadloos op hetzelfde affiche. “The Prodigy was héél, héél sick. Harder dan verwacht”, vertelt Mink (23) uit Borne, die zelf toch vooral kwam voor acts als De Jeugd Van Tegenwoordig en Oliver Heldens.
Vergeet daarnaast ook vooral de verschillende stage hosts niet, van onder andere Rampage (beukende drum & bass), Paul Kalkbrenner (techno), Future House Music (house dus) en vele anderen. Slim, want zo is er op We Are Electric 2018 voor vrijwel elke liefhebber van elektronische muziek een bijpassend podium. Alleen Eric Prydz cancelde zijn show vanwege technische problemen met zijn tourbus. Dat was dan ook het enige smetje op een verder muzikaal uitstekend weekend.
Randprogrammering: 6.8
Voor randvermaak kan je beter naar de Zwarte Cross of Lowlands gaan. We Are Electric is wat dat betreft namelijk een stuk simpeler opgezet. Simpel betekent overigens niet dat er helemaal niks te beleven was. Op de camping werd het zwembad The Splash dagelijks druk bezocht en op zaterdag hadden diverse vriendenteams duidelijk zin om zich (met deze temperaturen!) te wagen aan een dodgeball-toernooi.
Op het festivalterrein zelf was het toch vooral muziek die de klok deed slaan. “Randvermaak heb ik niet per se gemist,” zegt Tina (27) uit Rotterdam. “Het was al heerlijk om na een optreden lekker in de zon te liggen, te genieten van het weer en vooral van een koud biertje.”
Sfeer: 7.7
De sfeer was uitstekend. We Are Electric was drie dagen lang een kleine, hechte commune. Spontane (soms diepe, lange, literaire) gesprekken met festivalgangers waren eerder regel dan uitzondering. Of neem de heerlijke samenhorigheid tijdens de nachtelijke silent disco (die overigens lang niet zo silent bleek voor kampeerders in de buurt), waarbij duizenden kelen hit na hit meeschreeuwen.
Een grote, opblaasbare unicorn reisde over het terrein als veredelde chillplaats. Het beestje kwam louter liefde brengen. Wie zin had om even onder de manen van dit mythische beestje te bivakkeren kon dat gewoon doen. Lekker zitten, liggen, niksen. Zo galoppeerde het diertje drie dagen lang over het festival als de belichaming van het ultieme samen zijn. Hier doe je alles samen, júist met de mensen die je niet kent.
Locatie: 8.0
Waar We Are Electric voorheen steevast plaatsvond op het E3-strand te Eersel, begaf het festival zich dit jaar voor het eerst op nieuw terrein. Ondanks het te betreuren gemis van het meer, dat met deze hitte toch wel een welkome aanvulling was geweest, deed de nieuwe locatie in Liempde niet veel onder voor haar voorganger. De historische bosrijke omgeving van het Landgoed Velder bood veel schaduw en volop ruimte, die door de festivalbezoekers ter harte benut werd. “Lekker veel ruimte op het terrein!”, merkte een van hen dan ook vrolijk op.
De stages genoten een dynamische uitstraling die goed paste bij de elektronische aard van het festival, waarbij vooral de vele schermen en de prachtige lichtshows zorgden voor een zinderende festivalbeleving. Ook de verlate eindtijd behoorde tot de voordelen van het nieuwe terrein. Iets wat echter wel meegenomen kan worden naar de volgende editie, is dat de tenten bij een aantal acts (zoals bij The Prodigy) net wat te klein bleken voor het omvangrijke publiek dat zij trokken.
Eten & drinken: 6.8
Over het algemeen was het met het aanbod qua eten en drinken op het festival prima gesteld. De ruimste keuze van het festivalseizoen vond je er niet, maar uiteindelijk was er voor ieder wel wat wils. Aan bezoekers met een speciaal dieet was gedacht door de toevoeging van een aantal vega(n) en glutenvrije opties, maar de keuze had zeker nog wat ruimer mogen zijn. Een aantal bezoekers deed hun beklag over de prijzen, die naar hun mening wat aan de hoge kant lagen. “De munten zijn wel erg duur”, stelde een beteuterde festivalbezoeker vast, toen deze achter de prijs per stuk van €2.80,- kwam. Een aantal foodtrucks leek voor hetzelfde geld echter net wat grotere porties aan te bieden dan hun concurrenten, waardoor het even zoeken was naar de voordeligste optie.
Een compliment gaat uit naar de gratis waterpunten, die met deze tropische temperaturen zeker geen overbodige luxe bleken. Deze punten waren goed verspreid over het terrein en voldoende in aantal, waardoor de uitgeputte en oververhitte festivalbezoekers zich op ieder moment gemakkelijk even op konden frissen.
Logistiek: 7.0
Voor wie met de auto naar het festival kwam, wachtte aan het eind van de rit een ietwat verwarrende route. De dagbezoekers werden naar een andere afslag verwezen dan de weekendgasten, wat voor enige onduidelijkheid bleek te zorgen. Over de pendelbus waren de meningen verdeeld, want alhoewel deze goed geregeld bleek te zijn was de rit met dit weer zeker geen pretje. “De pendelbus was erg warm en druk”, klonk het dan ook meermaals.
Wat betreft de camping uitte men wat klachten over de grootte, die te wensen over liet. Een aantal bezoekers besloot hierom hun tent in de vooraf afgezette paden op te zetten. Dit zorgde ervoor dat men om ’s nachts bij de toiletten te komen soms wat onhandige capriolen moest uithalen. Daarnaast was het zand- en kiezelpad op de noordelijke camping enigszins lastig begaanbaar, vooral voor wie een rolkoffer bij zich had. Over het sanitair was men overwegend tevreden, al schenen sommigen wat problemen te hebben gehad met niet geheel naar behoren werkende douches.
Festivalrapporten
Deze zomer doet Festileaks weer verslag van de grootste festivals van Europa. Dat doen we in de vorm van Festivalrapporten. We vragen op ieder festival minimaal 100 bezoekers om een cijfer te geven aan zes vaste categorieën en presenteren de gemiddeldes. Op die manier kunnen wee aan het eind van het jaar concluderen: welk festival is op welk vlak het beste? Check de voorgaande festivalrapporten of bekijk alle winnaars van 2017.
