Precies 25 jaar geleden bracht Nirvana hun derde album In Utero uit, met daarop klassiekers als ‘Heart-Shaped Box’, ‘All Apologies’ en ‘Rape Me’. Om dit jubileum te vieren, blikken we vandaag nog eens terug op de laatste plaat van -misschien wel- de grootste grungeband aller tijden.
Nevermind, het in 1991 uitgebrachte tweede album van Nirvana, betekende dé grote doorbraak voor de band. Ondanks het succes van dit album waren de bandleden zelf niet geheel tevreden: het album zou te netjes en gekuist zijn. Toen de band een jaar later begon te werken aan de volgende plaat zochten ze dan ook meer de rauwe, minder gepolijste sound op. Daarnaast wilde Nirvana ervoor zorgen dat er een groter contrast tussen de nummers zou zitten dan bij voorgaande albums. Dit alles resulteerde in In Utero, een plaat die in verschillende landen binnenkwam op nummer 1; het record van ‘best verkopende album in één week tijd’ brak én waarvan wereldwijd meer dan 15 miljoen exemplaren zijn verkocht.
Albumcover en tracklist
De basis van de albumhoes van In Utero is ontworpen door Kurt Cobain zelf. Hij maakte een aantal losse schetsen en overhandigde deze aan artdirector Robert Fisher, die er “maar wat van moest maken”. De collage op de achterkant van de cover is wel volledig bedacht door Cobain. Hij maakte de compositie op de vloer van zijn woonkamer, waarna fotograaf Charles Peterson het op de gevoelige plaat vastlegde. Zelf omschreef Cobain de collage als “sex and women and In Utero and vaginas and birth and death”. Het werk bevat onder andere lichaamsdelen, foetussen en bloemen.
De Amerikaanse versies van In Utero bevatten dezelfde 12 nummers, waarvan er 4 zijn uitgebracht als single. Opvallend is dat veel nummers lange titels hebben. Kurt Cobain wilde namelijk niet meegaan met andere rockbands in de jaren ’90, die hun nummers vaak betitelden met één, kort woord. Volgens de bandleden waren de songteksten van In Utero meer recht toe-recht aan en gericht op één thema. Zo bevat de plaat veel verwijzingen naar verschillende ziektes en Cobains eigen leven.
Daarnaast bevatten de Europese en Australische versies van het album nog een 13e nummer, genaamd ‘Gallons of Rubbing Alcohol Flow Through the Strip’. De in januari 1993 opgenomen jamsessie begint pas 20 minuten na het voorgaande nummer ‘All Apologies’ en duurt maar liefst 7 minuten en 33 seconden.
Wist je dat…
- … de eerdere titels die bedacht waren voor het album Verse Chorus Verse en I Hate Myself And I Want To Die waren. Bassist Krist Novoselic was degene die Kurt Cobain er echter van overtuigde om het album geen I Hate Myself And I Want To Die te noemen, omdat hij bang was voor een rechtszaak als gevolg.
- … de uiteindelijke titel, In Utero, afkomstig is uit een gedicht dat geschreven is door Courtney Love.
- … het hele album in twee weken is opgenomen. De opnameperiode begon namelijk op 12 februari 1993 en duurde tot en met 26 februari.
- … er maar één muzikant is buiten de bandleden van Nirvana die meespeelt in een nummer op de plaat. Dit is namelijk Kera Schaley, die de cello bespeelt in het nummer ‘All Apologies’.
- … veel grote winkelketens, zoals Walmart en K-mart, In Utero niet wilden verkopen naar aanleiding van de kritiek op het nummer ‘Rape Me’. Dit zorgde ervoor dat er een “nettere” versie van het album uitkwam, waarbij ‘Rape Me’ werd vervangen door ‘Waif Me’.
- … het nummer ‘Sappy’, dat op With the Lights Out staat, oorspronkelijk was bedoeld voor In Utero.
- … de titel van het nummer ‘Heart-Shaped Box’ oorspronkelijk ‘Heart-Shaped Coffin’ was.
- … In Utero het favoriete Nirvana-album van bassist Krist Novoselic is. Hij zegt hierover dat de samenwerking tijdens het maken van het album heel soepel verliep en dat dit ook terug te horen is op het album.
Nirvana
De Amerikaanse band Nirvana werd in 1987 opgericht door Kurt Cobain en Krist Novoselic. Niet het debuutalbum Bleach uit 1989, maar de opvolger hiervan, Nevermind, bezorgde de heren van Nirvana dé grote doorbraak in 1991. Met ‘Smells Like Teen Spirit’ als grootste hit was de band vanaf dat moment niet meer weg te denken uit de muziekwereld. Nirvana wordt tot op de dag van vandaag gezien als één van dé grondleggers van de grunge en de stem van “Generatie X”. Het derde en laatste album van de band, In Utero, verscheen in 1993. Met de dood van Kurt Cobain in april 1994 kwam er ook een einde aan het bestaan van Nirvana.
