Afgelopen weekend was Festileaks op het Isle of Wight Festival in Engeland. Liam Gallagher, Duran Duran en David Guetta stonden bovenaan de poster, maar de echte headliner was de legendarische sfeer. Isle of Wight is het bezoeken waard voor de iconische muziek en het uitzinnige publiek, maar kamperen is op eigen risico.
Tussen 1968 en 1970 vonden op Isle of Wight, een eiland voor de zuidkust van Engeland, drie legendarische festivals plaats. Onder meer Jimi Hendrix, The Doors en Bob Dylan waren van de partij. Sinds 2002 is het Isle of Wight Festival weer een vaste waarde in de Engelse festivalwereld, waarbij het z’n bijzondere geschiedenis zeker niet vergeten is. Normaal in juni (meestal tijdens Pinkpop), maar in 2021 van 16 tot 19 september. Dit is hoe het eraan toeging.
De fantastische sfeer
In vier dagen val je gegarandeerd voor het publiek op Isle of Wight. Qua samenstelling en leeftijd is het te vergelijken met dat van Pinkpop, maar dan vijftig keer zo enthousiast. Nergens anders worden de artiesten met zoveel gejuich en gezang ontvangen als hier. Bij bekende artiesten als Becky Hill, Sam Fender en Tom Jones leidt dat tot legendarische singalongs. Bij (zeldzame) onbekende bands als Wet Leg, waar het publiek de lyrics niet kent, tot constant geklap en applaus. Zelfs de pauze-muziek, die het hele weekend goed gekozen is, wordt door volle velden meegezongen. Hoe de bezoekers maandagochtend nog een stem overhebben is een groot mysterie.
De nostalgische line-up
Isle of Wight is er niet voor het ontdekken van nieuwe muziek, wel om los te gaan op de grootste hits uit het verleden. Van 80’s-sterren Duran Duran tot Britpoppers Supergrass en Primal Scream tot iets recentere bands als Kaiser Chiefs, Snow Patrol en The Script, de anthems volgen elkaar in hoog tempo op. Op zaterdagmiddag komen de Lightning Seeds langs om het Engelse volkslied ‘Three Lions’ te spelen, zodat iedereen uit volle borst football’s coming home kan schreeuwen. Verderop speelt een Oasis-coverband voor een ramvolle tent, want Liam Gallagher’s show was blijkbaar niet genoeg. Later in de avond rijgen anonieme DJ’s op de kleinere podia de hitjes aan elkaar. Waarschijnlijk is het een regel dat in iedere DJ-set ‘Mr. Brightside’ of ‘Bohemian Rhapsody’ gedraaid moet worden (liefst allebei). Niet echt origineel, maar toch is het elke keer weer een feest om het Engelse publiek vol overgave op te zien gaan in de nostalgie.
De eilandkermis
Ondanks dat het festival op een eiland plaatsvindt, is Isle of Wight niet lastig te bereiken. Het korte boottochtje geeft je wel het gevoel in een andere wereld aan te komen. Een wereld die vooral veel weg heeft van een enorme buurtkermis. Verschillende kermisattracties hebben prominente plekken op het terrein en verder lijkt er weinig aandacht besteed te zijn aan het decor. Bovendien zijn de eet- en drinkopties erg beperkt. Ongeveer de helft van alle kraampjes verkoopt hamburgers of hotdogs. Af en toe kom je een verdwaalde foodtruck tegen met Mexicaans of Chinees eten, maar daar is de kwaliteit ook niet geweldig. Gelukkig is er een poffertjeskraam om het goed te maken.
De sanitaire faciliteiten van het festival zijn helaas ook niet veel beter dan bij de jaarlijkse buurtkermis. Op het festivalterrein zijn er te weinig toiletten, waardoor vele bezoekers voor alternatieve plekken kiezen. Op de reguliere camping trekken de toiletten niet door en zijn de douches nogal primitief. Wasbakken zijn sowieso volledig afwezig. Waar de meeste festivals steeds betere faciliteiten hebben, lijkt er op Isle of Wight weinig veranderd sinds 1968. Hoewel de sfeer op de camping fantastisch is, kiezen veel bezoekers ervoor om andere accommodatie te regelen op het eiland.
Isle of Wight Festival is een aanrader
Tot slot nog een aantal willekeurige observaties. Het geluid is bij alle grote podia perfect. De Main Stage heeft een prachtig oplopend veld waardoor je op 100 meter afstand nog steeds de voeten van de zanger kunt zien. Het tweede podium is veel te klein voor de geboekte artiesten. Op de één of andere manier is het gras na vier dagen festival nog steeds te herkennen als gras. Isle of Wight is de ideale locatie voor iedereen die graag de grote hits hoort op een festival vol uitzinnige Engelsen.
Isle of Wight Festival 2022 vindt plaats van 16 tot 19 juni op het gelijknamige eiland in Zuid-Engeland. Early-bird tickets zijn al te koop.
