Vijf events in één hele lange dag en nacht: dit zullen we onthouden van de zaterdag van ADE 2023, met onder meer Cinthie, Carl Craig en Ricardo Villalobos.
Beginnen deden we uiteraard bij het ontbijt, in de vroege namiddag bij Breakfast Club, die dit keer waren neergestreken in de nieuwe club The Other Side aan de Rigakade. Die is volgestouwd met speakers die de dansvloer omringen zodat iedereen de muziek goed kan horen. Op zich is dat een prima idee, maar helemaal vooraan vlak bij de DJ-booth was de klank ’s middags helaas redelijk abominabel.
De muziek was echter uitstekend, met op het programma een back-to-back dj-set van de Hamburgse Helena Hauff (die met vinyl draait en een voorkeur voor stevige techno, industrial en elektro heeft), en de Brit Ben UFO (een dj en producer met dubstep-roots die het bij digitale files houdt). Aanvankelijk was het een beetje zoeken, maar uiteindelijk vonden ze elkaar aan de rafelrand van hun muzikale comfortzone. We hoorden opvallend veel tegenspartelende ritmes die lak hadden aan het rechtlijnige gebonk van doorsnee-techno, met als hoogtepunt de afsluiter ‘Twangle Frent‘ van de IDM-producer µ-Ziq (afgelopen zomer nog op Dekmantel).
Cinthie
Nadien zetten we koers naar Thuishaven. Hoewel het buiten overal akelig koud en nat was, was het er binnen heel gezellig tijdens de set van de Berlijnse Cinthie, die al sinds de jaren 90 meedraait maar pas recent echt is doorgebroken. Dat de nineties haar gevormd hebben was duidelijk te horen in haar entertainende set, met oude en nieuwe tracks die vaak helemaal opgetrokken waren uit het soort klanken dat in dat decennium de dancepop domineerden. En af en toe groef ze ook gewoon een bekende oude kraker uit haar platenkoffer – ook Cinthie speelt vooral met vinyl – zoals ‘The Night Train‘ van Kadoc, ‘Satisfied‘ van H2O of ‘You Don’t Know Me‘ van Armand Van Helden. Een hele leuke set was dat om de avond mee te openen.
STOOR
Vervolgens trokken we naar Paradiso, voor wat na drie jaar inmiddels vaste prik is geworden op Amsterdam Dance Event: STOOR, waarin de Nederlander Speedy J samen met een wisselende cast van andere producers urenlang en aan één stuk door onversneden techno improviseert. Een wat ouder publiek dat de hoogdagen nog heeft meegemaakt, ging urenlang loos tijdens deze indrukwekkende marathon – een verademing in tijden van voorgeprogrammeerde spektakelsets op grote events. Als het genre dan toch weer hip is, laat STOOR Lowlands dan maar eens afsluiten.
Carl Craig
En toen belandden we opnieuw in The Other Side – waar de klank inmiddels veel beter was – voor de sets van Lorenz Brunner (aka Recondite) en technolegende Carl Craig. Brunner staat af en toe ook op Awakenings en zijn liveset gisteren bevatte naar het einde toe ruim voldoende drama om een grote hal mee in te pakken. Maar deze kleinere setting bood hem gelukkig ook ruimte om wat meer te experimenteren.
Carl Craig speelde een bij momenten heel andere set dan we van hem gewoon zijn, met nogal wat songs die flink afweken van de stemmige Detroit techno waarvoor hij bekend staat. We hoorden veel vocalen, onder meer van de Belg Gustaph in ‘Do You Feel the Same?‘ van Hercules & Love Affair. Verrassend naar het einde toe was ook een edit van de ‘Pretentious Mix‘ – of course – van ‘Yeah’ van LCD Soundsystem, even later gevolgd door het op een Chic-sample drijvende ‘I Can’t Kick This Feeling When It Hits’ van Moodymann. Tracks van eigen hand zaten er vanavond helaas niet in.
Raresh b2b Ricardo Villalobos
Gelukkig haalden Raresh en Ricardo Villalobos, die ’s ochtends tussen 4 en 8 in Lofi stonden, wél een track van Carl Craig boven, zij het niet meteen een crowdpleaser – het bevreemdende ‘Demented (Or Just Crazy)‘ dat vooral uit angstaanjagende kreten bestaat. Villalobos wordt op festivals vaak gevraagd om op te warmen, en laat het publiek dan soms met gemak drie uur pruttelen. Dit was – mede onder invloed van Raresh, met wie hij tijdens het draaien uitgebreid en hartelijk van gedachten wisselde – een headlineset met wat stevigere ritmes en wat meer melodie. Maar dus ook met de nodige WTF?-momenten: de heren sloten zowaar af met een mash-up van ‘Numbers’ van Kraftwerk en… ‘I Wanna Dance with Somebody’ van Whitney Houston.
Een volstrekt onverwachte keuze was dat, maar geef toe – ‘Oh, I wanna dance with somebody, I wanna feel the heat with somebody, yeah, I wanna dance with somebody, with somebody who loves me‘ – beter kan je dat hele ADE eigenlijk niet samenvatten.
Amsterdam Dance Event 2023
