Sinds 1999 is Roadburn hét festival waar liefhebbers van zware muziek hun hart bij ophalen. Het vierdaagse evenement geldt voor veel festivalgangers als een pelgrimstocht en mensen komen vanuit de hele wereld naar Tilburg om onderdeel te zijn van de Roadburn community. Dit jaar werden ze daarbij getrakteerd op een veelzijdig en boeiend programma.
Een blik op de affiche van 2024 leert ons dat Roadburn gewaagde keuzes durft te maken en aan acts uit allerlei genres een podium biedt. Uiteraard is er ruimte voor een breed palet aan metal en rock, maar daarnaast staan er ook een aantal hip-hop acts, is er ruimte voor klassiek en staan er meerdere experimentele elektronische acts op het programma. Festileaks was er dit jaar bij en noteert de volgende negen hoogtepunten.
Wiegedood (performing ‘A Page of Madness’)
De eerste festivaldag wordt met hulp van de Belgische black metalband Wiegedood op gang getrapt. De groep speelt geen materiaal van hun laatste album There’s Always Blood at the End of the Road of van de imponerende De Doden Hebben het Goed-trilogie. Tijdens hun derde passage op Roadburn spelen ze namelijk de zelf vormgegeven soundtrack bij de – uit 1926 afkomstige – Japanse horrorfilm ‘A Page of Madness’. Daarmee stelt de band zich in dienst van de film en volgt een absurdistisch optreden in de volle Main Stage van 013.
De film wordt tijdens het optreden afgespeeld en blijkt een angstaanjagend goede combinatie met de atmosferische muziek die Wiegedood creëert. Tijdens het optreden zijn er zo’n drie muzikale climaxen waarin de band alle remmen los gooit en er een krankzinnige samensmelting van muziek en film ontstaat. Wiegedood kleurt tijdens dit bijzondere optreden buiten de lijntjes en doet dat met verve.
clipping.
Ook voor het experimentele hip-hop trio clipping. is er ruimte op Roadburn. Meer dan genoeg ruimte zelfs, aangezien de groep twee verschillende sets speelt gedurende het festival. De eerste show in de Main Stage van 013, en de tweede in de nabijgelegen Koepelhal.
Al snel trillen de zwarte shirtjes met niet leesbare logo’s van black metalbands rondom de lichamen van de duizenden bezoekers die clipping. tijdens beide shows weet te trekken. De onnavolgbare raps van frontman Daveed Diggs blijken een gouden combinatie met de mokerharde beats die de twee andere leden afvuren op het publiek.
Tijdens beide shows is er ook ruimte ingeruimd voor een gastrol van Counterfeit Madison. De samenwerking met deze soulzangeres zorgt ervoor dat de optredens nóg dynamischer en afwisselender zijn dan clipping. op hun studio opnames al klinkt. Hip-hop en Roadburn blijken hier een geweldige match.
Benefits
Op de tweede dag van Roadburn staan de koppies in The Engine Room nog een beetje slaperig. Aan Benefits de taak om daar iets aan te doen. In die taak slagen ze eigenlijk al na het eerste nummer ‘Marlboro Hundreds’. De Britten maken een knoertharde mix van industriële noise rock met daaroverheen het herkenbare en opgefokte Britse accent van frontman Kingsley Hall. Soms doet de herrie die Benefits fabriceert denken aan het boze broertje van Sleaford Mods na een flinke dosis steroïden. Geen wonder dus dat de slaap al snel uit de ogen verdwijnt en Benefits als een ware sloopkogel door de Koepelhal slaat.
Fluisteraars
De Nederlandse black metalband Fluisteraars is binnen het genre al enige jaren een zeer geliefde groep. Met albums als Bloem en Gegrepen Door de Geest der Zielsontluiking verwierf het duo uit Bennekom snel een plekje in de harten van de liefhebbers. Toch speelde Fluisteraars nog nooit een show in Nederland, het bleef zelfs bij één live-optreden: vorig jaar in IJsland. Extra speciaal is het dus dat de band maar liefst twee keer op mag komen draven tijdens Roadburn 2024.
Tijdens de eerste show in de afgeladen NEXT spelen ze hun nog te verschijnen nieuwe album Manifestaties van de Ontworteling integraal. De ambient sound die de Gelderlanders hier laten horen is een ware stijlbreuk met de eerdere platen, maar werkt live bijzonder goed. Bijgestaan door klassieke tapes en een muisstil publiek is deze show een van de absolute hoogtepunten van het festival.
In de Koepelhal staat twee dagen later een tweede show van Fluisteraars gepland. Ditmaal met vijf man sterk brengt de band een grote mensenmassa op de been die graag getuige willen zijn van de eerste (echte) set van Fluisteraars in Nederland. De band maakt de verwachtingen waar door een alles verwoestende set te spelen waarin ze het publiek geven waar ze zo lang op hebben gewacht. Laten we hopen dat we de band in de nabije toekomst vaker terug gaan zien met optredens.
Dool (performing The Shape of Fluidity)
Ook voor Dool staat het optreden op Roadburn in het teken van het nieuwe album. The Shape of Fluidity is ten tijden van het optreden nog maar enkele uren oud en het Tilburgse publiek krijgt nu al een integrale albumshow voorgeschoteld. En dat klinkt niet onverdienstelijk. Dool heeft opnieuw een groei doorgemaakt ten opzichte van het vorige album Summerland en staan live hun mannetje.
Nummers als ‘Hermagorgon’ en opener ‘Venus in Flames’ komen direct binnen en het sinister klinkende ‘House of a Thousand Dreams’ zorgt bij menigeen voor kippenvel. Daarmee bewijst de band rondom Raven van Dorst dat er nog steeds rek in zit en is de stap naar optredens op onder andere Pinkpop 2024 dit jaar een logische en welverdiende te noemen.
Xiu Xiu
Een van de meest vervreemdende sets van het weekend komt van Xiu Xiu. Bij aanvang van het optreden geeft oprichter Jamie Stewart aan erg zenuwachtig te zijn voor deze show doordat het de eerste show in deze samenstelling betreft in meer dan tien jaar tijd. Gedurende het chaotische en intense optreden van de Amerikanen passeren de gekste instrumenten de revue. Jaimie Stewart en Angela Seo laten hoge synthmuren moeiteloos kennismaken met koebellen, tamboerijnen en cazoo’s. De kenmerkende en breekbare stem van Stewart zorgt daarbij voor een uniek geheel waarbij de band moeiteloos schakelt tussen alle denkbare genres en daaruit een zeer eigenaardig maar bijzonder geluid weet te fabriceren.
Yantras
De Limburgse band Yantras maakt dit jaar onderdeel uit van het OFFROAD programma van Roadburn. Daarmee zoekt de organisatie van het festival de verbinding met de stad door ook in specifieke cafés en op andere locaties in de stad optredens te programmeren en te exposeren.
Yantras mag op zaterdag aantreden in het Tilburgse café Cul de Sac. De zangeres van de groep schakelt moeiteloos tussen haar kraakheldere zangstem en een ijzingwekkende grunt. De instrumentatie daarachter is erg strak en veelzijdig waardoor er een loeizwaar eindproduct ontstaat dat de Cul de Sac moeiteloos op de knieën krijgt. De sound en sfeer die de Roermonders creëren laat zich lastig omschrijven maar ligt ergens tussen post-doom en sludge in, en kent vooral een eigen smoelwerk. Na zo’n drie kwartier is de storm voorbij en zit het optreden erop. Na twee jaar op rij onderdeel te zijn geweest van het OFFROAD programma doet Yantras met deze show een open sollicitatie naar het officiële Roadburn-programma.
The Jesus and Mary Chain
Bovenaan de affiche prijkt de naam van de Britse shoegazeformatie The Jesus and Mary Chain. Na hun eerdere passage op Best Kept Secret waagt de band zich nu aan een ander Nederlands festival om het nieuwe album Glasgow Eyes voor te stellen aan het publiek. De set van The Jesus & Mary Chain kent weinig verrassingen en is daarom niet de meest gewaagde of memorabele show van Roadburn. Toch blijven de nummers van Psychocandy ook na bijna veertig jaar nog altijd moeiteloos overeind. Zoals de organisatie van Roadburn aangeeft heeft The Jesus & Mary Chain een grote stempel gedrukt op de alternatieve muziekscene en zijn ze een baanbrekende band in het spectrum waarin Roadburn opereert.
Bij vlagen geeft de band rondom de broers Reid een wat plichtmatige show op het hoofdpodium van 013. Dit komt met name door de wat saaie productie en lichtshow die niet zo goed past bij het uitstekende oeuvre dat The Jesus & Mary Chain door de jaren heen heeft opgebouwd. Nummers als ‘Just Like Honey’, ‘Head On’ en ‘Some Candy Talking’ weten live nog altijd de juiste snaar te raken en ook de nummers van het nieuwe album klinken overtuigend. Daarmee voelt de positie van de band op Roadburn ergens een beetje aan als die van een legacy act, maar weten ze muzikaal gezien nog altijd te overtuigen.
Birds in Row (performing Gris Klein)
De Franse post-hardcore groep BIrds In Row bracht in 2022 Gris Klein uit. Op dit album experimenteert de band wat meer met industriële invloeden en sleuren ze de luisteraar van opener ‘Water Wings’ mee in een alles verscheurende gehaktmolen om de grip pas bij afsluiter ‘Secession’ weer los te laten.
Tijdens Roadburn speelt het drietal dit album integraal, en overtuigt daarmee direct. De ramvolle Terminal ontvangt de band als helden en de Fransen zijn zichtbaar onder de indruk van de kolkende mensenmassa voor zich. De sound van Birds in Row is wat luchtiger dan veel andere acts die dit weekend optreden maar voelt daardoor aan als een frisse wind. Ondanks de pijnlijke clash met Lankum in 013 lijken de aanwezigen in The Terminal hier de juiste keuze gemaakt te hebben.
Roadburn Festival 2025
