Voor het eerst in de geschiedenis van Rock en Seine heeft het festival een vijfde dag. Geen volwaardige zoals de andere dagen, maar eentje met maar twee podia en maar een naam waar het allemaal om draait: Lana Del Rey. Deze Amerikaanse zangeres laat vervolgens duidelijk zien waarom dit volledig terecht is.
Speciale opzet
Rock en Seine 2024 is een vierdaags festival met headliners als Måneskin, Fred again.., Massive Attack en LCD Soundsystem. Met een capaciteit van veertigduizend bezoekers is het dan ook geen kleine speler in het festivallandschap. Maar wel te klein om Lana Del Rey als een headliner op het gewone festival te hebben. De woensdag voorafgaand aan het festival is een speciale dag ingekleed voor de Amerikaanse zangeres. Er zijn geen kaarten voor vijf dagen te koop en de gewone festivalbezoekers hebben op deze manier niks aan de extra dag. Deze is echt voor de fans van Lana Del Rey.
In totaal spelen er acht artiesten verspreid over twee podia. Op de Firestone stage spelen opkomende talenten en op het hoofdpodium spelen Franse artiesten die al iets meer sporen hebben verdiend. Gevestigde internationale namen die op andere dagen spelen, denk aan een The Offspring of PJ Harvey, ontbreken op deze openingsdag. Je kunt je dus afvragen of dit een echte festivaldag is of eerder een los concert op dezelfde locatie.
Het festivalgevoel ontbreekt hierdoor volledig. Alle fans zitten de hele dag te wachten op hun idool terwijl de andere acts op weinig enthousiasme kunnen rekenen. Vooral bij het tweede podium is de opkomst gering. Het geringe publiek plus artiest proberen er wat van te maken, maar je ontkomt niet aan het gevoel dat het hier niet om draait. Bij het hoofdpodium is het iets beter. Pomme is een Franse zangeres die een uur en kwartier mag spelen en op redelijk wat ontvangst kan rekenen, terwijl ze in Frankrijk niet uitverkochte zalen aan elkaar rijgt.
De show
Lana Del Rey houdt er een grillige status op na. Zo was ze te laat op Glastonbury en heeft ze haar show door curfew niet kunnen afmaken. Ook haar live reputatie is niet altijd een denderend succes. Vanavond laat ze zien dat ze live ook enorm kan imponeren. Daarnaast behoort ze met haar muziek tot een van de grote popsterren van dit moment. Het meest recente album Did You Know That There’s A Tunnel Under Ocean Blvd was genomineerd voor twee Grammy’s en dook steevast hoog op in de toplijstjes van het jaar. Daarnaast verkoopt ze haar shows stuk voor stuk razendsnel uit, zoals de vlak van te voren aangekondigde show in de Ziggo Dome vorig jaar.
Gecombineerd met oude hits is er genoeg bagage om een show te vullen. In een sprookjesachtig decor is het wachten tot de show begint. Zesentwintig minuten later dan gepland start de show. Een clip van Tropico start en de zangeres verschijnt in een zwarte jurk onder oorverdovend gejoel op het podium. Met de stem zit het deze avond goed, al wordt die zo af en toe overstemd door de achtergrondzangeressen. Alle plekken op het podium worden ten volste benut. Zo zijn er dansers op de balkons, speelt de band tussen de kantelen, zijn er imponerende paaldansers en zweeft Lana Del Rey ondertussen overal tussendoor.
Na het eerste blok wordt er een video getoond met beelden uit verschillende videoclips. Dit duurt een paar minuten en meestal is dat een teken dat de artiest aan het omkleden is. Nu blijft de zangeres echter op het podium liggen waardoor het vooral als een onnodige onderbreking voelt. Dit is een euvel wat nog vier keer voorkomt, waarbij de laatste het meest opmerkelijke is. ‘Hope Is A Dangerous Thing For A Woman Like Me To Have’ wordt namelijk vertolkt door een hologram versie van Lana. Zonde, aangezien de rest van de show overduidelijk live wordt gedaan en zeker niet onverdienstelijk is. Het is vooral een rare keuze.
Hoewel de muziek van Lana Del Rey niet bekend staat als de meest uptempo, heeft de zangeres een ongekende gave de aandacht van het publiek 90 minuten lang op te eisen van het publiek. Met haar kenmerkende teksten, uitstraling en betoverende show worden fans tijdens de nummers in het optreden gezogen. Daardoor levert de diva een popshow van ongekend hoge kwaliteit.
De fans
De beleving bij de fans overtreft alles wat je van een normaal festivalpubliek verwacht. Neem bijvoorbeeld de Metallica fans. Als hun favoriete band die dag speelt, nemen ze het voorvak de hele dag in beslag. De Lana Del Rey fans liggen al te wachten in de ochtend van de dag voor de show. De hele dag is het hoofdveld vol, in afwachting tot de show begint. Erover lopen is zelfs voor een specialist hordelopen als Femke Bol onmogelijk.
Zodra de show begint kunnen alle clichés worden afgevinkt. Een zee van mobieltjes die de hele show filmt? Een hoop gegil? Jezelf filmen terwijl je meezingt? Alle teksten on top of your lungs meeschreeuwen? Check, check, check en nog eens check. Het meest nijpende is echter het flauwvallen van het publiek. Lana legt zelf tweemaal de show stil zodat er iemand geholpen kan worden, maar de keren dat er met telefoonlampjes hulp wordt gevraagd zijn niet op twee handen te tellen. Meer dan twintig keer hebben de mensen van de EHBO hulp moeten verlenen.
Aan de andere kant levert het ook mooie momenten tussen artiest en publiek op. Wanneer tijdens een rustig intermezzo “Lana we love you” wordt gescandeerd fluistert de zangeres heel lief “Love you too” terug. Of wanneer de zangeres de maanden in ‘Chemtrails Over The Country Club’ verandert reageert het publiek meteen met gegil en goedkeuring. Als de zangeres aan het eind van de set vraagt: “And as always, I have to ask the people that are in charge if I’m allowed to push it, am I or am I not?”. Waar normaal een festivalganger zou denken ‘begin op tijd’, wordt hier hardop ‘Lana’ gescandeerd.
Filosoferen over Lana Del Rey op Nederlandse festivals
Vanuit Nederlands oogpunt is het interessant om te filosoferen waar we Lana Del Rey ooit op de festivalpodia kunnen gaan zien. Een Ziggo Dome bij ons is zo uitverkocht met meer dan honderdduizend mensen in de wachtrij. Een veld van veertigduizend in Parijs is ook in een vloek en zucht weg. Qua capaciteit is een Down The Rabbit Hole of Best Kept Secret waarschijnlijk niet meer toereikend genoeg, terwijl ze hier muzikaal gezien wel goed past met haar eigenzinnige popsound. Lowlands lijkt qua match niet goed te zijn met weekendpubliek dat een festivalbeleving zoekt, vergeleken met de Lana fans die maar een ding willen, hun idool van zo dichtbij mogelijk zien.
Als er een festival is wat Lana Del Rey goed als headliner kan zetten, moet dat Pinkpop zijn. Het festival zoekt nieuwe headliners die genoeg kaarten verkopen en een frisse popsound hebben. Dat het festival grote popnamen op het affiche kan hebben is in het verleden al gebleken met Bruno Mars en Ed Sheeran. Lana Del Rey kan daar zomaar de volgende in worden.
