Op zaterdagavond bewijst Calvin Harris dat Pinkpop 2024 best een dance headliner kan hebben. Een frisse wind voor het oudste festival van Nederland, al zijn er nog een aantal verbeterpunten voor zijn show.
Hoewel de Schotse diskjockey doorgaans te vinden is in feestclubs als Ushuaïa (Ibiza) en LIV (Las Vegas), betreedt hij zo nu en dan ook de weides der muziek. In Nederland heeft Calvin Harris nog nooit een openluchtshow gegeven, tot de zaterdagavond van Pinkpop 2024. Het is een kersverse headliner; een nieuwe act die nog nooit eerder het hoofdpodium van Landgraaf mocht betreden en al meer dan tien jaar geen Nederlandse show meer gaf. Of een dj thuishoort op de mainstage van Pinkpop, notabene als headliner, is voor sommigen nog een pijnlijk punt, maar als het festival mee wil gaan met de tijd, is een verfrissende hoofdact wel een must.
Onbedoelde beuksessie
Aan Calvin Harris de schone taak om de snipperweide van Landgraaf om te toveren tot een discotheek. Van het eerste half uur moet hij het in ieder geval niet hebben. De start van zijn show is explosief, met abstracte visuele beelden, indrukwekkende lichten en rookmachines vanaf het eerste moment. Misschien dacht Harris dat we al de hele dag in een club hadden gebivakkeerd en hij was ingevlogen om nog even het toetje te serveren. Integendeel, want het Pinkpoppubliek stond er op zaterdagmiddag maar tam bij. Misschien kon de pre-party van Oliver Heldens in de tent een deel van de feestvierders opwarmen, maar voor de meesten gaat het tempo van Harris te snel. Kalm aan, we hebben even een momentje nodig.
Het zorgt voor een moeilijk begin, waarin in een korte tijd een hoop nummers erdoorheen gejast worden. Het herkenbare deuntje van ‘Bounce’ tikt door de speakers, maar het nummer staat niet officieel op de setlist en moet na een aantal secondes al plaats maken voor de volgende. Het aantal tracks is dan nog niet eens het grootste probleem. Het zijn vooral de onnodige remixes die van elk nummer een beuksessie maken. Door alle hits in een blender te gooien en er een technopuree uit te halen, maakt de diskjockey het wel heel lastig voor zijn publiek om goed in de set te komen. Het eerste stuk ontbreekt dan ook aan enige vorm van opbouw en de kaarten van Calvins Harris lijken vanaf moment één al op tafel te liggen.
Noodrem
Te veel gestamp, te weinig pop. We zitten in de rollercoaster die ‘Calvins Technofeest’ heet en steeds dezelfde drie stops heeft: meezingen met de tekst van een bekende hit, gevolgd door een harde remix daarvan, en een abrupt einde. Na meerdere ritjes in dezelfde achtbaan voelen we ons geneigd om aan de noodrem te trekken. Calvin, blijf eens met je tengels van je ijzersterke hits af! We zouden het niet snel toegeven, maar op dit moment hopen we gewoon dat we exact de studioversies horen zoals we ze kennen. Dat de Schot een breed repertoire aan goede nummers heeft, komt voor niemand als een verrassing. Maar met onnodige toeters en bellen werkt hij ze tegen zelf de grond.
Alsof de bestuurder aanvoelt dat er paniek onder zijn passagiers uitbreekt, zet de dj ‘Blame’ in zonder al te veel nieuwe elementen. We halen opgelucht adem wanneer de rollercoaster toch weer op de rails lijkt te komen. Vanaf hier herpakt Calvin Harris zich; hij blijft in een snel tempo hit na hit op het publiek afvuren – inclusief bijbehorende pyro – maar dan de fijne, dansbare versies. Dat hoeft zeker niet altijd precies hetzelfde te zijn als de studioversie. Een goed voorbeeld daarvan is de mix van ‘Outside’, die net wat melodieuzer is dan we gewend zijn, maar in combinatie met de visuals van toegevoegde waarde is voor het nummer.
Poplasers
Het gaat daarna nog een paar keer niet zoals we hadden verwacht en het blijft bij elk nummer spannend hoe de mix valt. ‘You Got The Love’ van Candi Staton en ‘Stay High’ van Tove Lo beginnen sterk, maar ook deze liedjes moeten de remixklap doorstaan. Gelukkig pakt de diskjockey net zo snel weer door met een van zijn meest beluisterde hits. ‘Summer’ kan rekenen op het luide gezang van meerdere festivalgangers wiens snoet vandaag door de zomerse stralen is verbrand. ‘Spectrum’ heeft hij in de studio al vakkundig onder handen genomen, waardoor tijdens de dj-set de originele versie intact blijft.
Ondanks dat niet elk nummer even goed gemixt uit de bus komt, lijkt het publiek zich prima te vermaken. Van vriendinnengroepjes die hand in hand op de beat paraderen tot een man in een Nirvana-shirt die evenmin stil kan blijven staan. Landgraaf vindt het leuk, heeft zin om te dansen, en Calvin Harris geeft hen dat anderhalf uur lang op Pinkpop 2024. Met zijn lasers kietelt hij de Tent Stage waar tegelijkertijd John Coffey optreedt. Uitzonderlijk, want doorgaans is er geen alternatief voor de headliner op Pinkpop, en blijkbaar ook niet echt nodig, want de opkomst is laag. Het vooroordeel dat Pinkpopgangers niet zonder rock kunnen, blijkt minder waar dan ooit.
Voetjes van de snippers
De moeilijke start wordt Calvin Harris vergeven en tot klokslag middernacht weet hij daarna het publiek te boeien met zijn show. Naast een arsenaal aan eigen tracks komen ook nummers als Satisfaction van Benny Benassi en Destination Calabria van Alex Gaudino langs. Klassiekers in het genre, maar uiterst effectief om de voetjes van de snippers te krijgen. Wij wilden meer hits? U vraagt, wij draaien, dacht Harris. ‘Sweet Nothing’, ‘You’re Not Alone’ en ‘We Found Love’ krijgen de menigte continu aan het dansen. Bij die laatste bouwt de dj net iets langer naar de drop en rekt hij het nummer op een goede manier uit; iets wat we graag vaker terug hadden zien komen. Het hoeft niet anderhalf uur lang knallen op hetzelfde niveau te zijn.
Op het eind voelt de verdraaide remix van ‘Miracle’ dan nog bijna komisch aan ook, alsof de dj net heeft geleerd hoe het níet moet, maar het dan toch nog een keer doet om het af te leren. Hetzelfde geldt voor het verzoek dat het publiek nog een laatste maal moet springen – naast jump, sing en hands in the air heeft Calvin Harris weinig eisen voor zijn publiek. Maar dat maakt ook helemaal niet meer uit, want de dansmoves van de festivalgangers zijn op dat moment toch niet meer te stoppen. Met wat vertraging weet Calvins achtbaan toch het eindstation te bereiken en vervoert hij de club naar de weide. En eigenlijk had hij daar slechts het minimale voor nodig.
Pinkpop 2024
