Wat een line-up! Bilbao BBK Live springt sowieso bij menig festivalganger jaarlijks in het oog met een programma van stand, maar de poster van deze editie bevatte met o.a. The Prodigy, AIR, Massive Attack, Underworld en Arcade Fire wel erg veel mooie unieke boekingen. En dus reisden we af naar het Spaanse Bilbao: dat bleek de moeite, hoewel het ook nog eens bevestigt hoe goed we het in Nederland voor elkaar hebben.
Je kan je bezoek aan BBK Bilbao op twee manieren inrichten: met een verblijf op de festivalcamping, of in combinatie met een onderkomen in de stad. Wij kozen dit jaar voor de tweede optie. Met name omdat het festival geheel naar Spaanse gewoontes pas laat op gang komt, en omdat de binnenstad met zijn vele bodega’s in slenterbuurten een verrijking is van de totaalbeleving. Het dagelijks pendelen als bijkomstigheid was verrassend genoeg een smooth operation.
Logistiek
Want laten we wel zijn. Elke Nederlander die weleens een festival in het buitenland heeft bezocht, zal onmiddellijk beamen dat we in ons land uitblinken op het gebied van logistiek en planning. Er zijn voorbeelden te over (1,2) van festivals die hun zaken op dit vlak niet voor elkaar hebben of hadden. Dat geldt echter niet voor BBK Bilbao; de busritten van en naar de binnenstad liepen als een trein. Vanaf het San Mamés stadion boek je met tijdsloten van tien minuten de gehele dag door een busrit van en naar het festivalterrein. Zonder wachtrijen of gedrang, met vrije zitplaatsen en dat voor het meer dan acceptabele retourbedrag van 3,50 euro. Muy bien!
Deze lijn trekt de organisatie door op het festivalterrein. Er zijn voldoende barren en toiletten, geen bottlenecks en de capaciteit van de podia is uitstekend. Ondanks dat het terrein relatief klein is voor het aantal bezoekers ervaar je geen gevoel van drukte, switch je van podium binnen enkele minuten en is de algehele ervaring daarmee lekker tranquilo.
Terrein
Een plaatje! Dat is BBK Bilbao. Door de ligging bovenop de berg kijk je vanaf de podia uit over de stad. De omgeving is groen en prachtig esthetisch. Een festivalterrein dat zich geweldig leent voor de mooiste kiekjes en door zijn heuvels ervoor zorgt dat je geen twee meter lang hoeft te zijn om drukbezochte shows goed te kunnen zien. Er zijn veel bomen en daarmee ook schaduwplekken, waardoor je in potentie een perfecte festivalervaring kunt faciliteren. Toch slaagt de organisatie daar maar deels in.
Klimaat
In Spanje schijnt altijd de zon, zo leerden Bassie & Adriaan ons. Maar dat geldt niet voor het hele land. In dit Baskische gedeelte valt jaarlijks meer neerslag dan in Nederland. Dat zorgt weliswaar voor de prachtige groene setting, maar ook voor een aantal praktische uitdagingen. Voor aanvang van de tweede festivaldag valt veel neerslag, wat zorgt voor een andere ervaring dan de zonnige eerste dag. De groene heuvels worden op veel plekken drassig of zelfs modderig.
Waar in Nederland dan vrachtwagens met olifanten- of pandagras worden aangerukt, gebeurt hier op dat vlak bijzonder weinig. De toegang tot de toiletten en barren worden en blijven een smurrieparcours waarbij je soms tot je enkels in het vocht staat. En dat is niet alleen maar regen. Veel bezoekers gaan onderuit op weg van of naar de wc, en dat is natuurlijk het laatste wat je wilt in je zomerse outfit. Ook de wijze waarop ouderwetse dixies scheef op hellingen zijn geplaatst is dubieus. Al helemaal voor de rolstoelers die hiermee voor onmogelijke uitdagingen komen te staan. Dit kan en moet gewoon beter.
Communicatie
Aan wayfinding of andere vorm van communicatie doen ze hier eigenlijk niet. Dit leidde op de tweede festivaldag tot verwarring, nadat Grace Jones 35 minuten te laat haar show startte. Ze mocht haar gehele set alsnog opvoeren, maar daardoor werden alle daaropvolgende acts op elk podium met dezelfde tijd uitgesteld, zonder hierover te communiceren. Vanaf dat moment klopte het blokkenschema dus niet meer, en dat is niet alleen onhandig, maar ook onnodig. Een absoluut verbeterpunt voor de organisatie.
Eten en drinken
Zoals benoemd hoefden we dit weekend nooit in de rij te staan, en dat is een pluim waard. Het drankaanbod was goed en het barpersoneel sprak over het algemeen prima Engels. Betalen doe je met de chip in je polsbandje die je eenvoudig oplaadt via de QR code, maar het minimale bedrag hiervoor is 30 euro. Dat is onhandig wanneer je op het eind van het festival geen credits meer hebt.
De goede Spaanse keuken is matig vertegenwoordigd. Van de in totaal 6 foodstands, hadden er 4 nagenoeg hetzelfde aanbod: burgers en friet. Daarnaast kon je kiezen voor een broodje Iberico of een bak noodles. Meer variëteit is daarmee een quick win voor volgende edities.
Verder
Aan randprogrammering doen ze hier eigenlijk niet, met uitzondering van de weinig inspirerende merkactivaties. Met een dergelijke line-up is dat ook niet per se nodig, maar wanneer een artiest je wat minder aanspreekt, dan zijn er weinig alternatieven naast de twee danspodia in het bos. Dat oordopjes niet verkrijgbaar zijn is ook het vermelden waard – vergeet die dus niet. Want verdikkeme, het geluid is overal en continu hard en kraakhelder. Als je het juiste plekje vindt (helaas is er door de wijze waarop de podia zijn geplaatst ook veel weerkaatsing of bleeds van geluid), zorgt dat voor een uitstekende concertervaring.
Verdict
BBK Bilbao is een absoluut unieke parel in het Europese festivallandschap. Het programma staat jaarlijks bol van de kanonnen, de ligging is waanzinnig en de combinatie met de regio maakt de totaalbeleving veel meer dan alleen een festival. Toch zijn er voldoende verbeterpunten aan te stippen, met name op het gebied van productie en communicatie.
Maar ja, dat is misschien ook wel een cultuurding en zeuren we als verwende Nederlanders teveel. Tegelijkertijd maakt ons dat zo bijzonder goed in het organiseren van festivals en is het nauwelijks voor te stellen dat ze hier in het buitenland niet van willen leren. Mochten ze dat in de toekomst inderdaad doen, dan is BBK Bilbao onmiskenbaar één van de allermooiste festivals die je in Europa kunt bezoeken.
Bilbao BBK Live 2024
