Hullabaloo groeit uit tot een vaste waarde in het Noorden en zet dit jaar weer stappen vooruit met een tweede festivaldag en een sterke line-up. Maar ook de nieuwe ontwikkelingen kennen nog wat opstartproblemen.
++ Spreiding over het terrein/drukte
Waar het in 2022 nog een chaos was bij de foodstand door drukte en lange rijen, verliep het dit weekend allemaal soepel. Door de toevoeging van de vijfde stage op Hulla-Island en de programmering van acts spreidde het publiek zich goed over het terrein. Bij de foodstands hadden we ons eten in no-time, bij de barren was het de hele dag rustig en zelfs bij de dixies waren bijna geen wachtrijen. Ook de mogelijke knelpunten werden gemanaged door uit voorzorg poortjes te plaatsen en dicht te houden op piekmomenten.
+ Sterke line-up die de hele dag boeit
In plaats van een leeg veld tot aan de headliner, loopt het terrein vanaf een uur of 1800 al goed vol.Frenna is daarmee al de eerste écht volle tent van de dag, terwijl Hulla-Island tegelijkertijd óók uitpuilt voor Turfy Gang. Voor menig Groninger is Kraantje Pappie, die dit jaar voor het derde jaar op het festival staat, vervolgens ook een headliner op zich. Een lineaire opbouw tot de “hoofdact” – waarbij alles daarvoor een soort voorprogramma wordt – is er daarmee niet. In plaats daarvan is het terrein al vroeg gezellig vol en zit de sfeer er de hele dag goed in.
– De schermen bij de mainstage
Het voelt misschien als een klein detail. Maar pas als het er niet is, mis je het echt. Bij de Mayhem stage van Hullabaloo zijn de schermen bijzonder klein. Achterop het mainstage-veld krijg je daardoor maar weinig mee van de acts op het hoofdpodium. Verrassend genoeg hangen in de Brouhaha stage dezelfde schermen, die in een tent van die grootte dan weer nauwelijks nodig lijken. Het is misschien zeuren in de marge, maar als Hullabaloo toegroeit naar het festival dat ze willen zijn kunnen zaken als deze niet missen.
+ Regionaal festival?
Verspreid over het festival zie je verschillende Groningse merken langskomen. Zo staat er een bar van de 135 jaar oude distilleerderij Hooghoudt, waar je cocktails met de bekende jenever kunt halen. Het feestcafé Shooters heeft een eigen stage waar de hele dag hitjes van ABBA klinken. Daarnaast is er een “Gronings laantje” met een handjevol stands van Groningse restaurants, een ‘lokale’ wijnbar en een stage gehost door KopjeK. Met de jaren verstevigt Hullabaloo daarmee de connectie tot de regio steeds een beetje beter. Een lijn waarvan we hopen dat ze hem doorzetten.
– – WC’s en hygiene
Een groot verbeterpunt voor dit nieuwe festival. Op het Hulla-Island missen de wasbakken bij de toiletten, waardoor je niet even je handen kunt wassen (nog los van een missend watertappunt!). Hoewel het niet heeft geregend, is op de zaterdagavond van het festival toch ineens een grote plas ontstaan voor de dixi’s bij de mainstage. Op zondag ruikt het bij de Mainstage op z’n beurt niet bepaald fris en zijn de dixi’s duidelijk niet schoongemaakt. En als we het dan toch over dixi’s hebben, kunnen we die alsjeblieft in de ban doen?
+/- De brug naar “Hulla-Island”
Nieuw dit jaar is “Hulla-Island”, een extra deel van het terrein dat met een brug wordt verbonden aan de Drafbaan in het Stadspark. Zowel de brug als de verbindende wegen zijn sfeervol aangekleed. De steigers hangen vol met zomerse versieringen en het pad na de brug is versierd met lichtjes en hier en daar een rookmachine. Ook het ‘eiland’ zelf is sfeervol verlicht en gezellig, tussen de bomen en aan het water. Een duidelijk contrast met de drafbaan, dat ondanks de goeie moeite toch gewoon een ovaal-vormige vlakte blijft.
Maar, ondanks de gezellige sfeer lijkt de brug toch nog wat kinderziekten te moeten doorstaan. De toegang en de brug zelf zijn smal en er kunnen niet te veel mensen tegelijk oversteken. De toegangspoortjes zijn daardoor regelmatig afgesloten, wat leidt tot lange rijen van bezoekers die onderweg zijn naar Flaire of Turfy Gang maar misschien niet op tijd aankomen.
+ Aankleding
Hullabaloo vindt plaats in Het Stadspark in Groningen, maar specifieker nog: op de Drafbaan. Van zichzelf een groot, vrij leeg park. Maar Hullabaloo heeft de afgelopen jaren flinke stappen gezet in het aankleden van het terrein. Overal zijn gezellige hoekjes gecreëerd, zoals bij de Kopjek stage, die sfeervol is ondergebracht in een kas vol hangende planten. Ook de grote silent disco heeft door de decoratieve doeken een geheel eigen sfeer gekregen. De inmiddels bekende bloemen van Hullabaloo zijn overal te vinden en geven het terrein een herkenbare en kleurrijke uitstraling.
Conclusie
Al met al blijft Hullabaloo zich ontwikkelen tot hét festival van het Noorden, waarbij het terrein en de sfeer elk jaar beter worden. Met een sterke line-up en een goede spreiding van het publiek over de verschillende stages, voelt het festival steeds meer als een fijne en complete ervaring. Er zijn nog wel wat puntjes voor verbetering die belangrijk zijn als het festival verder wil groeien. Als Hullabaloo die laatste details weet aan te pakken, ligt er een gouden toekomst in het verschiet. Wellicht eentje met twee volwaardige festivaldagen?
Hullabaloo 2025
