Ook al is er nog geen gitaarriff gespeeld, het optreden van The Strokes op Best Kept Secret 2022 is nu al speciaal. Het is namelijk ruim een decennium geleden dat de Amerikanen voet zetten op Nederlandse bodem. We duiken de geschiedenis in en laten je zien waarom juist dit optreden zo bijzonder zal zijn.
Optredens van The Strokes zijn sowieso al zeldzaam, maar in Nederland moesten we toch wel erg lang wachten op een weerzien met Julian Casablancas en Co. Het laatste concert dat zich binnen de landsgrenzen voltrok, dateert maar liefst uit 2006. In dat jaar hadden de meeste mensen nog nooit van Obama gehoord, zongen we over katers met Jan Smit en gaf Zinédine Zidane kopstoten aan boze Italianen. Een flinke tijd terug dus. Maar geloof het of niet, voor 2006 kwam The Strokes met enige regelmaat op bezoek. In een periode van vijf jaar hebben ze de teller op zes weten te krijgen, waarin alleen de HMH dubbel werd aangedaan. Nederlandse festivalshows? Die waren wel héél zeldzaam.
Laten we terug in de tijd gaan. Hoe zijn de shows verlopen? Wat hebben de shows betekend voor de band in Nederland? En waarom heeft het zevende optreden zo lang op zich laten wachten? Deze shows vatten samen hoe The Strokes van beginnende indie rockers tot iconen zijn uitgegroeid. En waarom je dus de show op Best Kept Secret zeker niet aan je voorbij mag laten gaan.
De kennismaking
Drie jaar na de oprichting van de band en zelfs nog voor de uitgave van het debuutalbum Is This It? kwamen de New Yorkers voor het eerst langs. Niet gek dus dat deze optredens onder de radar vlogen bij het grote publiek, en uitverkochte zalen nog niet tot het verwachtingspatroon behoorde. Nee, er werd op safe gespeeld. Het eerste bezoek bestond uit een radio-optreden bij de VPRO en een show op een gratis festival. Metropolis in het Zuiderpark in Rotterdam, waren we daar maar bij. Een nog onbekend groepje Amerikanen dat de kans kreeg om hun muziek aan buitenlandse oren te laten horen. Zo obscuur dat het terugvinden van een setlist hetzelfde is als zoeken naar een naald in een hooiberg. Maar die zal ongetwijfeld bestaan hebben uit de klassiekers van vandaag. Een bescheiden begin, maar een goede basis voor een grootse terugkomst is gelegd.
The hype is real
De tweede ronde – deze keer langs de Nederlandse podia – is een wereld van verschil met de eerste, the hype is real! Niemand kan meer om The Strokes heen en ze zijn gebombadeerd tot the next big thing. Het toonaangevend Engelse muziektijdschrift NME zet de band twee keer op de cover en roept Is This It? uit tot ‘the most exciting album of the last decade‘. Alsof de verwachtingen nog niet hoog genoeg waren. Maar verwachtingen zijn er om ingelost te worden. De eerste echte Nederlandse concertshow van de band komt in Februari van 2002, en deze kans pakken ze dan ook met beide handen aan. Als we het NRC mogen geloven was dit een show die men niet snel zal vergeten: ‘Met de sprankeling van een eerste verliefdheid, de inzet van topsporters en het gevoel voor monotonie dat de moderne stadsjongere met de paplepel krijgt ingegoten, speelde The Strokes gisteravond Paradiso plat’. De hype is waargemaakt!
Ruim een jaar later is het tijd voor de volgende show, deze keer in de HMH, eind 2003. The Strokes hebben zich in de tussentijd aan een tweede album gewaagd, en ze hebben het zichzelf moeilijk gemaakt. Hoe overtref je zo’n debuutalbum? Moeilijk. Dat blijkt. De recensies zijn niet lovend, maar dat maakt voor de live-shows helemaal niets uit. Die zijn er volgens menig recessent alleen maar beter op geworden. Met de toevoeging van knallende hits zoals ‘Reptillia’. Ze laten een overvol HMH tot aan het kookpunt komen, en knallen in een uur en tien minuten bijna heel hun repertoire erdoorheen. De hype is overleefd, en het smaakt naar meer!
De laatste ronde
Nog twee keer komt de band terug naar Nederland, eind 2005 en in de zomer van 2006. Echter is de eerste van de twee concerten er niet zomaar een, het is een ‘geheim’ concert. Op 2 december wordt bekend gemaakt dat de band vier dagen later te vinden is op het podium van de Melkweg. De band wil hun derde album testen in kleinere, intiemere concertzalen, en slechts driehonderd gelukkigen zijn aanwezig bij dit concert. Ze rocken weer zoals we van ze gewend zijn en Julian Casablancas doet zijn reputatie weer eer aan. Onder andere door drie nummers lang met een hem toegeworpen witte onderbroek op het hoofd te zingen.
De laatste show van de Amerikanen op Nederlandse bodem is nogmaals in de HMH, waar ze in 2003 ook al speelden. Misschien wel de meest normale show van de zes. The Strokes zijn ondertussen een gevestigde naam en mensen weten dat ze een knaller van een show kunnen verwachten. Het uitzinnige publiek heeft weer mogen genieten van de band en kijkt al uit naar het volgende optreden. Het kan toch niet veel langer dan een jaartje duren voor ze weer terug in Nederland zijn? Helaas werden dat er uiteindelijk meer dan tien!