De postpunk revival van begin jaren 2000 was enorm, met bands als The Strokes, Franz Ferdinand en Interpol. Na een flinke dip heeft het genre weer aan populariteit gewonnen door grote bands als Idles, Fontaines D.C., Shame en Sports Team. Waar waren deze bands als een van de eerste plekken te zien? Juist: Eurosonic Noorderslag. We kunnen zelfs spreken van een golf aan nieuwe bandjes die elk jaargang heeft voortgebracht. Maar is er op ESNS ‘21 ook nog sprake van een ‘derde postpunk golf’?
Het festival heeft postpunk bands, zoals zoveel andere acts, op weg geholpen naar een groter publiek. Eurosonic is de ideale plek voor deze bands om zichzelf te kunnen etaleren. Nog mooier is dat zij hierdoor een enorme push aan de postpunk revival hebben gegeven en een voorbeeld zijn geweest voor anderen. Idles en Shame behoorden tot een vroege ‘eerste’ golf van nieuwe postpunk revival bands in 2018, maar de nieuwe lichting met Fontaines D.C., Black Midi en The Murder Capital kwam al snel het volgende jaar. Nederland doet goed mee aan het genre met o.a. Pip Blom en Lewsberg in 2019. Al deze acts hebben hun stempel gedrukt als toffe live act op ESNS.
Hoge verwachtingen
Het hield niet op met goede bandjes: 2020 zorgde voor Working Men’s Club, Black Country, New Road en Dry Cleaning. Maar bands zo groot als de twee jaren daarvoor heeft 2020 niet gebracht. Begrijpelijk dus dat de verwachtingen voor deze editie van ESNS hoog zijn wat betreft de postpunk! Rest de vraag: is er sprake van een ‘derde golf’ aan postpunk bands op ESNS ‘21? En als er sprake van is, komen zij in de buurt van acts als Shame en Fontaines D.C.?
Aan bands geen tekort en van een derde golf is zeker sprake. Meer acts dingen dit jaar naar de postpunk-kroon: Rats on Rafts en Queen’s Pleasure uit Nederland, maar ook The Cool Greenhouse, Buzzard Buzzard Buzzard en Keep Dancing Inc. Vooral de laatste twee lieten een goede show zien die ons wel enthousiast en nieuwsgierig maakt naar wat ze in petto hebben. Maar vooral Personal Trainer en het Belgische High Hi maakten indruk. Deze acts uit de Lage Landen staken er met kop en schouders bovenuit. Live speelden ze, ook zonder publiek, met ontzettend veel plezier. Dat is wat je graag ziet bij zulke bands: het plezier wat zij zelf hebben naar het publiek overbrengen. En dat is hen zelfs digitaal gelukt.
Conclusie?
Een glorieuze jaargang zoals ESNS 2019 is het helaas niet geworden. Nederland heeft hier dit jaar een flink aandeel aan het pospunk-gehalte gehad. Maar de meeste acts misten tijdens deze digitale editie van ESNS toch de energie van een live publiek. Die energie die een toffe postpunkband juist zo goed kan gebruiken. Het is zonde, want al deze acts verdienen het om live gehoord te worden en van te genieten. Zo goed zijn ze duidelijk wel! Hun potentieel is groot, groot genoeg om de postpunk revival door te zetten. Het is alleen wachten op de goede oude tijd: in een volle zaal genieten van een toffe band op het podium.
Eurosonic Noorderslag 2025
