‘Ik denk dat mensen op festivals de nummers willen horen die ze leuk vinden’ – een gesprek met Metronomy

Op zondag 10 juli treedt Metronomy op het podium van de Montagne op, kort voor de komst van The Chemical Brothers, de laatste show van het Musilac Festival in 2022. Voorafgaand aan hun gedenkwaardige concert aan de oevers van het iconische Lac du Bourget in Frankrijk, ontmoetten wij Joseph, de leadzanger van de band, en spraken met hem over festivals.

Je bent terug op Musilac na een gedenkwaardige show in 2012. Wat herinner je van dit concert, hoe voelde je je toen? 

Ik herinner me dat deze locatie, dicht bij het Lac du Bourget, echt mooi is. Lenny Kravitz speelde diezelfde avond. Ik denk dat wanneer je festivals doet en de mogelijkheid hebt om van de zon te genieten, wanneer je kunt zwemmen of met een bootje kunt varen, dat het echt gedenkwaardig maakt. Het is heerlijk om terug te zijn.

Musilac stages - © Bazile Hamard
Musilac stages – © Bazile Hamard

Vanavond gaan jullie ’s nachts spelen. In 2012 was het ’s middags, dus bij daglicht. Verandert het schema op het podium veel voor jullie?

Dat denk ik wel. Het grappige is dat het echt op het publiek aankomt. Ik denk dat mensen overdag meer luisteren en kijken. En ik denk dat ’s avonds iedereen meer in een feeststemming is.

Je speelt vaak op festivals in Frankrijk. Je was in het verleden op de Eurockéennes, de Vieilles Charrues, Solidays, en vorige week was je in Beauregard. Heb je daar wat herinneringen over te delen?

Ik bedoel dat ze allemaal gedenkwaardig zijn om verschillende redenen. Ik herinner me dat we Eurockéennes speelden in 2013. En dat was erg gaaf. Toen hadden we een beetje een pauze. We kwamen terug en we speelden op het We love Green festival in Parijs. Het was een briljant publiek, echt leuk. Maar ja, ze zijn altijd gedenkwaardig om verschillende redenen.

Jullie toeren veel in Frankrijk. Hebben jullie misschien een speciale band met het Franse publiek?

Oh ja, absoluut. Ik bedoel, weet je, we spelen er al sinds we begonnen zijn. We hebben een goede band met Frankrijk, ik heb mijn verloofde in Frankrijk ontmoet. Mijn kinderen zijn half Frans. Dus ja, ik heb nu een zeer persoonlijke band.

Ik heb veel gelezen over de Beauregard show van vorige week. Mensen zeggen dat deze show als een enorme hitmachine was met de setlist waar je al je grote hits speelde, en misschien minder van je nieuwe album, Small World.

Gisteren hadden we een uur om te spelen. We konden niet zo veel doen als we in onze eigen show doen. Ik denk dat op festivals mensen de nummers willen horen die ze leuk vinden. Dat is wat we proberen te doen, proberen de nummers te spelen die ze leuk vinden.

Ik denk dat je de Franse zangeres Clara Luciani wel kent. Ze is heel beroemd geworden nadat ze een versie van jouw liedje “The Bay” had gemaakt. Hoe heb je haar ontmoet? Hoe is dat allemaal gebeurd?

Toen ze nog helemaal nieuw was, kwam er iemand naar ons toe en zei: “oh, er is een Franse zangeres en ze wil The Bay coveren”. Als iemand dat zegt, wil je niet echt “nee” zeggen, ook al ben je bezorgd. Maar het was briljant, het was echt goed. Ze maakte er haar eigen liedje van. Nu staat ze op het podium. En ik denk dat het meer voor haar eigen nummers is dan dat het voor “The Bay” is. Maar het is geweldig en het is heerlijk om deel uit te maken van het verhaal van iemand anders.

Veel mensen zeggen dat Small World, je nieuwe album, het helderste album is dat je hebt. Ben je het eens met dit idee?

Ik denk dat ik bedoel dat ik iets wilde maken dat anders voelde dan de vorige plaat en meer een organisch geluid had. Ik ben het er een beetje mee eens, ik denk dat het zeker de meest open plaat is.