Iedereen kent Tones and I van de megahit “Dance Monkey”. Het nummer waar ze in 1 klap wereldwijd bekend mee werd. Maar hoeveel mensen kennen haar verhaal echt? Tones and I is een artiest die veel te bieden heeft. Zij bewijst het ons op Musilac, tijdens dit interview op donderdag 7 juli 2022. Een terugblik op een enerverend en eerlijk gesprek.
In 2022 sta je op veel festivals in Europa, zoals Musilac, Les Déferlantes, Pinkpop en Mad Cool. Hoe vind je het om je publiek weer te ontmoeten?
Het was geweldig. Ik wist niet wat ik kon verwachten toen ik hier voor het eerst kwam na zo’n lange tijd. Maar het was te gek. Gewoon een ongekende hoeveelheid mensen. Bij de eerste show die ik hier speelde, stonden we op dag twee als tweede geprogrammeerd en hadden we rond de 40.000 mensen publiek. Het is niet van deze wereld. Zo onverwacht. Ik verwachtte 5000 mensen of zoiets. Het is gek want ik heb hier nooit echt kunnen optreden omdat mijn tournee geannuleerd werd.
Je werd in 2019 wereldwijd bekend met Dance Monkey. Hoe beleefde je het succes van deze monster hit en hoe veranderde je leven erdoor?
Van in een kleine plaatselijke onbekende zaaltjes optreden naar grote wereldwijde festivals waar iedereen mijn muziek kent. Dat is voor mij de grootste verandering. Nu krijg ik de kans om voor mensen over de hele wereld op te treden. Ik denk dat het in een achteraf hele bijzondere tijd gebeurde. Het begon heel slecht omdat mijn eerste tournee gepland stond in de COVID tijd. Maar het maakte mij ook enorm dankbaar omdat ik juist nu geen straatmuziekant meer was. Ik heb van dichtbij meegemaakt dat al mijn bevriende straatmuzikanten werk moesten zoeken zonder enige werkervaring. Door mijn doorbraak is dit lot mij bespraard gebleven.
Je echte naam is Toni. Waarom heb je voor de naam Tones and I? En waar staat die “I” voor?
Vroeger speelde ik kleine optredens als Toni Watson. Maar hoe vaak krijg je in je leven de kans om je naam te veranderen en bekend te worden? Toen dacht ik, Tones staat voor mijn muziek en “I” voor mij. Dus Tones en ik: ik en de muziek in mij. En als je het er dan over hebt, Tones en I dan is het zoals jij en ik, omdat mensen mij Tones noemen. Dus het is alsof je het over ons samen hebt.
Is dit een manier om je gevoel te delen met het publiek?
Ja. En toen nam ik gewoon mezelf. Ik dacht aan zoveel verschillende dingen. Ik zat op de oprit en ik dacht, dit is het, “Tones en I”. En ik had nooit gedacht dat het zo’n naam zou worden. Een kleine beslissing die ik nam zou iets worden dat mensen over de hele wereld zouden kennen. Ik had mezelf van alles kunnen noemen, maar dit is nu de naam die mensen zich herinneren.
Over sociale media gesproken, je bent discreet over onderwerpen zoals je leeftijd. Ook heb je het over fake news, wat bedoel je daarmee?
Ik ben erg op mezelf. Ik denk dat ik daar om bekend sta, maar zo is het nooit begonnen. Toen ik nog als straatmuzikant optrad, wilde ik zo veel mogelijk naar buiten treden en mensen laten zien wie ik was. Ik had toen 300 volgers, en ik zei dat als ik er 10.000 had, ik mijn eerste liedje zou uitbrengen. Ik wilde die 10.000 organisch verdienen op de straat, live muziek, weet je. Toen bracht ik Johnny Run Away uit. Maar wat kwam er daarna? Binnen 2 maanden ging ik naar 50.000 en ik bracht Dance Monkey uit. Op al mijn platformen heb ik meer dan 10 miljoen. Ik werd zo afstandelijk en mensen zijn natuurlijk niet altijd aardig. En dat is wanneer ik begon te denken dat ik niet te veel wil delen.
Ik vertelde mensen altijd mijn leeftijd. Sommige artikelen kwamen uit en mensen vroegen naar mijn leeftijd. En toen dacht ik, Oh, dit zou zo grappig zijn om het niet te zeggen. Ik keek op Wikipedia en ik vond twee leeftijden. Geen van beide klopte. Nu is het een ding. Ik zeg gewoon dat ik oud genoeg ben om te rijden. Ik bedoel, ik kan legaal rijden in elk land.
In maart van dit jaar bracht je een ander nummer uit, Eyes Don’t Lie, dat klinkt dan de single The Kids Are Coming. Heb je het gevoel dat er een nieuwe Tones and I is?
Het ironische is dat toen ik aan het busken was, ik wist dat mijn stem niet alleen was wat ik doe in Dance Monkey, dat is echt beroemd geworden. Jammer genoeg voor mij, is dat hoe ik dat liedje zong. Dat definieert me niet. En ik denk dat ik me door mensen heb laten wijsmaken dat ik geen diepgang had en ik wilde er echt zeker van zijn dat ik geen trends van mezelf volgde en probeerde te doen wat ik dacht dat populair was. Ik zing liever van die ballads zoals Eyes Don’t Lie. Dat is waar ik de voorkeur aan geef. Het was de wereld die besloot dat Dance Monkey het liedje was, dus ik wilde gewoon een punt maken. Ik heb een heleboel verschillende soorten liedjes.
Is dit nummer de aankondiging van misschien een nieuwe single of album dat gaat komen?
Ja, ik heb eigenlijk een single die binnenkort uitkomt, mijn eerste samenwerking met een van mijn favoriete artiesten. Ik hou zo veel van deze artiest. En dan breng ik vier weken later de EP uit.
