Amsterdam Dance Event telde ook dit jaar een eindeloos aantal feestjes en performances, en het is onmogelijk om die variatie te vatten in één enkel verslag. Maar dit zijn onze hoogtepunten van de afgelopen dagen, met een speciale vermelding voor ‘STOOR’.
Onze laatste feestnacht voor het uitbreken van de coronacrisis eindigde een eind in de namiddag in Radion tijdens Breakfast Club. Dat maakte het wat minder eigenaardig om anderhalf jaar later in vol daglicht dezelfde club binnen te wandelen. Toch waren we verbaasd dat het er even na de middag al zo broeierig aan toe ging in de Bovenkamer, waar Octo Octa en Eris Drew de decks deelden.
Ook nu waren we na enkele minuten alweer vergeten hoe laat het was. Je kan je dan ook moeilijk een beter duo indenken om de dag mee in te zetten dan deze twee, met hun vrolijke mix van raveclassics en vergaarbakkenhouse. Terwijl de één een nieuwe vinylplaat uitzocht, danste de ander zich de armen van het lijf, en andersom, tot hun haren aan hun gezicht kleefden.
Uiteindelijk mochten ook de openers van Black Cadmium er nog enkele tracks tussen mikken, waarop de dames nog harder dansten. (Tot één van de heren ‘Frank Sinatra’ van Miss Kittin & The Hacker opzette – daar gooide Octo Octa opvallend snel een nijdige breakbeat overheen.) De teleurstelling was groot toen we om 16u moesten wijken voor een nieuwe lading danslustigen.
Op naar de Ziggo Dome dan maar, voor het eerst drie dagen in handen van Awakenings. De productie was indrukwekkend, met grote beeldschermen, spectaculair licht en zelfs vuurwerk, en een massieve maar vaak loepzuivere sound. Helaas bleek de set van Ellen Allien vervroegd sinds wij voor het laatst de timetable onder ogen hadden gekregen, waardoor we het met Enrico Sangiuliano moesten stellen. Zijn beats klonken zo digitaal als wat – recht uit het doosje – en hij versierde zijn Ziggotechno met zoveel trancey truukjes dat we ons soms eerder op ‘Sensation’ dan op ‘Awakenings’ waanden. En dan hadden we zijn beroerde remix van ‘Age of Love’ nog te goed.
Gelukkig waren er nadien de heren van Pan-Pot om de boel recht te trekken, met een even effectieve maar veel minder voorspelbare set die het minimalgenre waarin ze hun wortels hebben weliswaar ook ver achter zich liet. Misschien hoort dat erbij in een enorme zaal als de Ziggo Dome, jammer dat we niet konden vergelijken met de set die Richie Hawtin hier donderdag speelde.
Veruit het meest onder de indruk waren we zaterdag van ‘STOOR‘ in Paradiso, waar vijf producers – Speedy J, Surgeon, Steve Rachmad, Colin Benders en Lady Starlight – bijna acht uur lang samen improviseerden. In een vierkant in het midden van de zaal stond een uitgebreid arsenaal aan apparatuur uitgestald waarmee de vijf als mijnwerkers in een donkere schacht geconcentreerd naar gouden klankklompjes zochten. Wanneer elektronische muzikanten in hun ééntje improviseren is dat vaak een beetje vermoeiend om naar te luisteren – hun experimenten komen lang niet allemaal op hun pootjes terecht, en vaak worden bovendien de grenzen van volume en herhaling opgezocht. Maar deze vijf speelden urenlang perfect in sync een bijna voortdurend dansbare set die elke seconde in evolutie was, en telkens opnieuw van vorm en kleur veranderde. Bijzonder indrukwekkend – wij zouden dit soort sets graag veel vaker willen zien.
Zondag begonnen we onze avond bij Circoloco x Loveland, in het gezelschap van de Deen Rune Reilly Kølsch, die eerst een wereldhit scoorde onder zijn voornaam, maar nadien besloot om toch liever zijn familienaam te verduitsen. Kölsch was dit jaar aangekondigd voor allerlei afgelaste zomerfestivals, dus waren wij erg benieuwd hoe hij zijn melodieuze indietrance in een DJ-set zou verpakken. Dat viel een beetje tegen: de rijkdom van zijn albumsound maakte hier plaats voor nogal simpele dance, met onder meer een kermisversie van ‘Mind Dimension’ van Tiga. Misschien moet hij volgend jaar maar eens met het Metropole Orkest zijn eigen songs uitvoeren, zoals Weval dit jaar deed.
Gelukkig hadden wij nadien nog andere plannen: in Shelter stonden namelijk twee lange sets op het programma van Hernan Cattaneo en Richie Hawtin, twee DJ’s die we zelf niet onmiddellijk samen in een club zouden opstellen. Cattaneo speelde tijdens zijn energieke set alles kapot, vaak schijnbaar op het gevoel switchend tussen ruige ritmes, stuiterende beats en de occasionele verrassende remix, onder meer van ‘The Sound of the Crowd’ van Human League. Niet evident om daarna nog over te nemen, maar Hawtin stond al een uur voor zijn eigen set zou beginnen grinnikend in de booth te genieten, en had er duidelijk alle vertrouwen in. Nog voor Cattaneo helemaal was uitgeraasd had Hawtin al een geluidstapijtje uitgerold, het begin van een adembenemende trip. Van teveel DJ’s op ADE hebben we ons afgevraagd wat ze eigenlijk nog live doen, dus was het een verademing om de vingervlugge Hawtin van dichtbij aan het werk te kunnen zien, terwijl hij zich letterlijk haastte om de klanken die hij in zijn hoofd had op tijd in de mix te mikken. Een ideale set om dit eivolle weekend (maar liefst 24 uur gedanst!) mee af te sluiten.
Nagenieten van ADE kan nog steeds met onze festivalmix!
Amsterdam Dance Event 2021
Amsterdam Dance Event werd dit jaar 25. Het jubileum ging van start in 2020 en wordt vanwege het coronavirus doorgetrokken tot 2021. Vijf dagen lang werd de hoofdstad omgetoverd tot een heus danswalhalla. Omdat evenementen en clubs om middernacht moesten sluiten, had de organisatie flink moeten puzzelen. Alle evenementen vonden daardoor overdag plaats.
- Locatie: Amsterdam
- Data: 13 tot en met 17 oktober 2021
- Tickets: Verschilt per evenement.
- Meer informatie vind je op de website van het festival.
Amsterdam Dance Event 2025
