Na acht lange jaren van afwezigheid, dropte Paolo Nutini vorige week zijn derde album; Last Night in the Bittersweet. Hierop volgend toert de Schotse muzikant eindelijk weer, en deze zomer doet hij dan ook een handjevol festivals aan. Gisteren trad hij voor het eerst in jaren weer op in zijn thuisland, waar hij TRNSMT 2022 de eerste avond afsloot. En hoe dat ‘ie dat deed!
Op de eerste avond van TRNSMT 2022 staat het veld voor de main stage al lang voor de unieke headline show van Paolo Nutini tot achterin vol. Het is duidelijk dat de Schotten zin hebben in het weerzien met het nationaal icoon, en ook de weergoden zijn goedgezind. Precies toen Nutini zijn set startte stopte het met regenen, en precies nadat de show afgelopen was begon het weer. In de ruime anderhalve uur hiertussen speelde Paolo overwegend nummers van de nieuwe plaat, die door heel Glasgow Green – en waarschijnlijk de wijde omgeving – te horen waren.
Zo simpel, maar zo mooi
Nutini is een man van weinig woorden en weinig poespas, maar in dit geval maakt dat de show misschien alleen maar mooier. Hij opent de set met de eerste track van Last Night in the Bittersweet, dat door het publiek meegezongen wordt alsof het al jaren vaste prik is. Hierna volgt een tweede nieuwe track, ‘Lose It’, gevolgd door het oudere ‘Scream (Funk Up My Life)’. Na de opening van deze drie nummers volgt één van de weinige echte praatjes van Paolo. Met een “Glasgow you’re looking good. You’re looking very good. In fact, you’re looking great!” lijkt de blijdschap om het weerzien wederzijds, en dat is de rest van de show dan ook te horen.
Ook qua visuals houdt Nutini het op hoe simpeler, hoe beter. Op de achtergrond en de schermen zijn dezelfde abstracte en bijna psychedelische vormen en kleuren te zien, maar buiten dat maakt hij weinig gebruik van veel bravoure. Hierdoor komt de focus echter nog meer puur op de muziek te liggen, en het publiek lijkt haar aandacht tijdens de show dan ook zelden te verliezen.
Euforie van begin tot eind
De hele dag was al te merken hoe erg de Schotten zich verheugden op het unieke weerzien met hun nationale held, en ieder nummer werd dan ook van begin tot eind luidkeels meegezongen – al dan niet geschreeuwd. Het is natuurlijk altijd afwachten hoe een show die leunt op een gloednieuwe plaat binnenkomt bij het publiek, maar de maar liefst negen tracks van Last Night in the Bittersweet die Paolo Nutini op TRNSMT speelde, weerklonken alsof de toeschouwers eerder in een karaokebar stonden. Sterker nog, misschien was het nieuwe ‘Through the Echoes’ wel de hardst meegezongen track van de hele avond.
Maar het hoogtepunt van verbroedering zat toch echt in het einde van de set, toen Nutini nog even terug kwam voor een toegift van vier nummers. De eerste van deze was ‘Caledonia’, een cover van Doughie MacLean en het onofficiële nationale anthem van Schotland. Tijdens de rustige ballad pakten jong en oud en bekend en onbekend elkaar vast, om samen zo hard mogelijk mee te zingen – en soms een traantje weg te vegen.
Het verwachte maar toch onverwachte einde
Na ‘Caledonia’ volgden nog twee nummers, waarna afgesloten werd met het nieuwe ‘Shine a Light’. En dan, wanneer Paolo met officieel nog vijf minuten op de klok het podium afloopt, blijft het publiek nog even staan. Want ondanks dat ‘Shine a Light’ tegenwoordig de nieuwe vaste afsluiter lijkt te zijn en hij het nog niet gespeeld heeft dit jaar, is er toch altijd nog de hoop om ultieme hit ‘Last Request’ te horen. Maar dit mocht niet baten, en toen er op de schermen “Have a safe trip home” kwam te staan, besefte iedereen zich dat het sprookje genaamd de comeback van Paolo Nutini dan toch echt over was.