Britse festivals doen veel goed. De unieke line-ups, de grote porties bier, en vooral: de ongeëvenaarde feestelijke en open sfeer. Maar ze lijden ook aan een hardnekkige, wanstaltige reputatie wat betreft de sanitaire faciliteiten. Toch krijgen bezoekers steeds hogere standaarden. Gaan festivals mee in die behoefte? En is eventuele extra luxe voor iedereen beschikbaar, of richten festivals zich hierbij vooral op het glamping-segment? Festileaks gaat op onderzoek uit op het Engelse Isle of Wight Festival.
Kort samengevat zie je dit jaar veel pogingen tot verbeteringen op het festival. In sommige gevallen pakt dat goed uit, anderzijds zijn de betere faciliteiten niet gratis voor iedereen toegankelijk en heeft Isle of Wight Festival 2023 nog met enkele kinderziekten te maken bij de nieuwe aanpak. We nemen je in vogelvlucht mee over het festivalterrein, de reguliere camping en tot slot de glamping.
Vanwaar die slechte reputatie?
Iedereen kent wel zo’n horrorverhaal van een Brits festival. Een volgepoepte pizzadoos. Onmogelijke rijen voor de douches en wc’s. Omgevallen dixi’s. Een pislucht waar je nergens op het terrein aan ontkomt en die zo penetrant is dat je je afvraagt of je in de Middeleeuwen terecht bent gekomen. Of natuurlijk de nietsvermoedende, schaamteloze Britse festivalganger die op Rock Werchter uit pure gewenning even midden op de festivalweide de blaas begint te legen.
Tot recentelijk was dit niet anders op Isle of Wight Festival, zo bleek uit ons verslag van de editie van 2021. Er waren bijvoorbeeld zo weinig toiletten beschikbaar op het terrein, dat bezoekers regelmatig naar creatieve alternatieven grepen.
Langzaam maar zeker geen dixi’s meer
Eén verandering valt dit jaar direct op in positieve zin: er zijn doorspoel-wc’s op het festivalterrein! Nog niet alle dixi’s zijn uitgerangeerd, maar ze zijn wel grotendeels vervangen. Er zijn ook meteen een stuk meer wc’s beschikbaar, en de toiletlocaties zijn op een logische manier over het terrein verdeeld. Natuurlijk zijn er soms nog lange rijen vlak na het einde van een concert, maar als je tactisch je plasmoment kiest, hoef je deze editie bijna niet meer in de rij te staan. Een heuse verademing.
Geen verademing is de stank en viezigheid die je bij wc-gebouwen te verduren hebt. De Britten hebben hun streken nog niet verleerd, en je treft dan ook nog regelmatig ondergeplaste (of gepoepte!) wc-brillen aan. Richting het einde van het weekend wordt dit steeds erger, wat de indruk wekt dat de toiletten niet (genoeg) tussentijds schoongemaakt worden. Een goed aandachtspunt voor volgend jaar dus.
Problematische beschikbaarheid van water
Het kraanwater op Isle of Wight is niet drinkbaar. Wel zijn er diverse plekken op het terrein waar gratis drinkwater te tappen valt. Weer een mooie stap! Maar: het is een relatief warm weekend voor Britse begrippen, dus is er een grote afname. Hier lijkt de organisatie nog niet op voorbereid. Er staan vaak rijen van honderden mensen voor de waterpunten. Op de camping is het beeld ook schrijnend. Er is slechts één kraantje beschikbaar, waarvoor kampeerders eerst een modderpoel mogen trotseren.
Ook opvallend: op meerdere momenten gedurende het weekend, valt al het stromende water tijdelijk uit. Wc’s spoelen niet meer door, en uit de kraan komt geen druppel meer. Net als bij de toiletupgrades, zien we dat de organisatie oprechte intenties heeft om de oude situatie te verbeteren, maar dat er in de uitvoering van die intenties nog genoeg ruimte is voor verbetering.
Op de camping komt elke “luxe” tegen een geldprijs
Er vindt zich een bijzondere tweedeling plaats op de reguliere camping. Net als twee jaar geleden zijn er rijen dixi’s en gemeenschappelijke, primitieve douches waar je met zo’n dertig andere bezoekers in één ruimte staat te douchen. Nieuw dit jaar is The Washroom. Dit zijn luxere douches en wc’s waar je het hele weekend van gebruik van kunt maken, maar wel voor een eenmalige prijs van zo’n €70,-. Even voor de beeldvorming: hier vind je het type faciliteiten waar we op Beneluxfestivals hooguit een consumptiebon per douchebeurt voor kwijt zijn.
Ergens is het mooi dat bezoekers wat meer opties hebben dan een paar jaar geleden. Anderzijds is het jammer dat elke verbetering gecommodificeerd lijkt te zijn. De behoeften van bezoekers zijn in ieder geval pijnlijk duidelijk. Voor The Washroom staan elke ochtend enorme rijen mensen te wachten in de brandende zon, terwijl je bij de gratis faciliteiten zo kunt doorlopen. Weeg je die factor ook mee, dan is het nog maar de vraag welke van de twee opties meer comfort biedt. En dat voor zeventig piek.
En de glamping dan, is die het waard?
Ik hoor je denken: “Als je op de reguliere camping al flink in de buidel moet tasten voor extra comfort, heeft glamping dan nog wel nut?” Nou, daar kwamen wij dit weekend achter. Dankzij de waarschuwing van onze reporter die twee jaar eerder naar Isle of Wight Festival was, kozen wij uit voorzorg voor de Harvest Moon glamping, tegen een prijs van ongeveer €270,- per persoon.
Hier staat bij aankomst een grote tent klaar met acht opgemaakte fijne bedden, wat minimalistische decoratie en picknickkleden en sierkussens om buiten de tent op te kunnen vegeteren. Er is ook een stekkerdoos om je elektronica op te laden of een kooktoestel op aan te sluiten, én op elk bed ligt een setje toiletartikelen en een slaapmasker. Hier is erg goed op de details gelet, dat was direct duidelijk.
Van letterlijk alle denkbare gemakken voorzien
Elders op de glamping valt de luxe ook meteen op. Voor de volledig privé douchecabines sta je tijdens spitsuur hooguit een kwartier te wachten. Als je dan aan de beurt bent, veegt een medewerker eerst je cabine schoon, waarna je een heerlijke hete waterstraal aantreft die alle festivalellende van je huid af schroeit.
Voor drinkwater sta je hier nooit in de rij; een schril contrast met de rest van het festival. Voor toiletten wacht je evenmin, al mogen de urinoirs nog wat minder primitief; terugkaatsende spetters ontwijken is hier een flinke opgave. Sowieso is het opmerkelijk dat de wc-stank zelfs op de glamping steeds onverbiddelijker wordt gedurende het weekend.
Het meest indrukwekkend zijn de overige, minder essentiële faciliteiten. Hoewel je voor deze gemakken wel extra betaalt, is het tof dat de optie er is. Zo is er een beautytent waar je terecht kunt voor manicures en pedicures, een knip- of trimbeurt, of waar je jezelf professioneel kunt laten opmaken (mét of zonder dosis glitters in alle kleuren van de regenboog). Verder zijn er pampertenten met kaptafels om je klaar te maken, en worden er in de yogatent de hele ochtend lessen gegeven.
Genieten doe je op Isle of Wight sowieso
Geef je op een festival weinig om dit soort comfort? Dan ga je – ook op de reguliere camping – een onvergetelijk gezellig weekend tegemoet op de meezingkermis die Isle of Wight Festival heet.
Maar heeft jouw festivalsquad altijd al eens de glampingervaring willen proberen? Dan is dit een mooie optie waar het – in vergelijking met de andere camping – zeker het geld en de moeite waard is. Een bijkomend voordeel is dat je al je kampeerspullen lekker thuis kunt laten. Hou je automatisch meer ruimte in je koffer vrij voor je uitgebreide themaoutfits voor het legendarische Isle of Wight-fenomeen Fancy Dress Saturday.