Isle of Wight Festival is één van de meest iconische, bijzondere festivals van Engeland. Een line-up vol met de grootste sterren van de afgelopen decennia en een publiek dat daar volledig op losgaat. Van Mika en Pulp tot bizarre tribute-acts en Robbie Williams: dit waren de hoogtepunten van Isle of Wight 2023.
Het Isle of Wight Festival beleefde z’n legendarische start tussen 1968 en 1970. Sinds 2002 is het Britse festival weer terug, met line-ups die vaker terugblikken op het verleden dan je voorbereiden op de toekomst. Nostalgie en heel hard meezingen zijn het idee hier, en daar weten de aanwezige bezoekers wel raad mee. Feest gegarandeerd.
Mika de absolute winnaar van Isle of Wight Festival
In 2010 speelde Mika nog op Pinkpop, maar sindsdien is hij slechts weinig in Nederland geweest. Wat ontzettend jammer eigenlijk, want de veeltalige zanger was zonder meer hét hoogtepunt van Isle of Wight Festival 2023. Vroeg op de zondagmiddag en tijdens de enige regen van het hele weekend, maar wat een complete extase. Mika speelt z’n nummers met zoveel plezier en energie – en met zoveel plezier en energie neemt het publiek ze in ontvangst – dat we ons eigenlijk alleen maar kunnen afvragen waarom hij niet meer dan 45 minuten mag spelen. Wij willen meer Mika op festivals, punt.
Voor eeuwig ‘Together in Electric Dreams’ met The Human League
Hoe iconisch ben je als je je nummer eerst twee minuten instrumentaal kunt spelen zonder ook maar iets te doen, maar dat dan het hele publiek al losgaat alsof het het einde van de wereld is. En hoe iconisch ben je als je een van de grootste karaokehits aller tijden op je naam hebt en daar niet eens je set mee eindigt. Natuurlijk komt iedereen naar The Human League voor ‘Don’t You Want Me’, maar de rest van de show is eigenlijk nóg leuker. Een kleurrijk podiumdesign en het immense charisma van frontman Philip Oakey helpen zeker mee. Als de laatste noten van ‘Together in Electric Dreams’ gespeeld zijn, blijft Isle of Wight euforisch en zwetend van het dansen achter.
Meezingen met de ‘Common People’ bij Pulp
Twintig jaar nadat de Britpop-legendes ermee ophielden en tien jaar na een eerste reünie is Pulp weer terug van weggeweest. En op geen ander festival passen de klassieke hits van de band zo goed als hier, in geen enkel land zal de ontvangst zo uitbundig zijn. Hitsingle ‘Common People’ is daarvan natuurlijk de overtreffende trap. Voor veel Britten is het nog altijd een lijflied dat zelfs de grootste hits van Blur en Oasis overstijgt. Met zo’n afsluiter van je set kan je als band weinig fout doen.
Lees meer over de headlineshow van Pulp in onze recensie >
The Chemical Brothers van BKS naar IOW
Een week ervoor in Nederland met exact dezelfde show, maar toch had het deze keer iets extra magisch. Misschien is het omdat The Chemical Brothers voor het gevoel de enige act zijn die kunnen dubbelen op Isle of Wight en Best Kept Secret, of omdat het stiekem veel rustiger was dan bij de andere headliners. Gelukkig zorgt dat voor de volledige overgave van het publiek dat er wél stond. Een van de nieuwste singles, ‘No Reason’, springt er hier bovenuit. Want het is toch goed om te zien hoeveel indruk een gloednieuwe plaat maakt op een festival dat veelal leunt op het oudere werk.
Blondie nog net zo cool als vroeger
Blondie wordt bijna unaniem op handen gedragen door de mensen die de band kennen. Voor de rest van Isle of Wight (in veel gevallen het jongere publiek) zijn er tegelijkertijd genoeg direct herkenbare meezingklassiekers waar ze alsnog hun ei op kwijt kunnen tijdens het concert. Het is eigenlijk slechts een kwestie van de bal inkoppen met behulp van genoeg van die klassiekers op de setlist, in combinatie met een flinke dosis enthousiasme van de band. Of ze als eind-zeventigers alles nog zo strak kunnen spelen als vroeger, doet er dan stiekem al niet meer toe. Nou, die bal werd aardig ingekopt.
Lees meer over de show van Blondie in onze recensie >
De koortsdroom van The Beatles Dub Club
Op Isle of Wight Festival staan naast ‘serieuze’ artiesten ook een groot aantal dj’s voor al uw feesten en partijen. Zoals DJ Jakey Chan (een soort Engelse DJ Arnold), die ’s avonds de grote feesttent afsluit. Vaak komen deze dj’s niet verder dan een combinatie van ‘Mr. Brightside’ en ‘Bohemian Rhapsody’, maar eentje steekt hier met kop en schouders bovenuit en zorgde voor een groot hoogte- (of diepte)punt. Tijdens The Beatles Dub Club draait de beste man uitsluitend reggae, dub en drum and bass-remixen van The Beatles. Een complete koortsdroom, maar lachen gegarandeerd.
Sophie Ellis-Bextor’s glitterdisco
Sophie Ellis-Bextor bewijst dat zelfbewustzijn je ver kan brengen. De Engelse zangeres probeert je geen nieuwe nummers aan te smeren, ze is hier puur om te vermaken. En dus doet ze wel haar eigen gigahits, zoals ‘Murder on the Dancefloor’, maar geen onbekende albumtracks. De rest van de set vult ze gewoon met covers van disconummers. Hits volgen hits in rap tempo op. Van Madonna’s ‘Like a Prayer’ tot een mashup met ‘Lady (Hear Me Tonight)’. Het is dat het te heet was om harder te dansen.
De hitparade van Sugababes
De show van de Sugababes laat zeker nog ruimte over voor verbetering: weinig leuke lichtjes, weinig interactie en iets te weinig choreografie. Maar toch is het heerlijk om het gigantische arsenaal hits live te horen. ‘About You Now’ kreeg het publiek vroeg op de dag al aan het springen. En dan blijken leuke lichtjes toch nog overbodig als je zo’n knaller hebt gemaakt. Een ideale act om in Nederland op Milkshake Festival 2023 te gaan aanschouwen. En daar zal zeker een tikkie meer show gebouwd zijn.
Robbie Williams sluit af
Ja, hij is een beetje arrogant. En ja, net als op Pinkpop kletst hij wel veel tussen én tijdens platen. Maar hij blijft uitermate charmant en de Britten waren het daar duidelijk mee eens. Robbie Williams weet precies hoe hij ze bespeelt. Een ‘Don’t Look Back in Anger’-cover, een ode aan Take That, de vraag of hij zich deze keer wat kwetsbaarder op mag stellen: het publiek eet uit zijn hand. Een oer-Britse afsluiter voor een oer-Brits festival.
No love like Electro Love
Het mooie is: Isle of Wight neemt zichzelf allesbehalve serieus. En dat wordt het duidelijkst in de compleet hysterische Electro Love-tent. Versierd met een gigantische sneeuwpop, levensgrote rubikskubussen en een led-scherm van maximaal dertig pixels is dit de perfecte spot voor een idioot arsenaal aan tribute-acts. Bon Jovi, Blink-182, Enimem, Madonna, Meat Loaf en Whitney Houston: iedereen en z’n moeder komt voorbij. Onze favoriet is de weergaloze Tania Alboni die zowel als Amy Winehouse als als Cher het podium betreedt.
Isle of Wight 2023
