Begin dit jaar werd bekend dat The Who een nieuw album uit zou brengen en daarvoor ook weer op tour gaat. Dit zorgde voor een stroom aan geruchten en hoge verwachtingen. Er zijn nog geen Europese festivaldata bekent, maar hopelijk komen die nog. Dit zijn 5 redenen waarom we The Who willen zien in 2020!
1. Heel veel hits..
Met een geschiedenis die zo ver terug gaat als die van The Who is er meer dan genoeg keus voor de setlist. Met klassiekers als ‘Pinball Wizard’, ‘Substitute’, ‘Won’t Get Fooled Again’ en ‘Baba O’Riley’ weet de band de meeste hoogtepunten uit al die jaren er dan ook goed uit te pikken. Maar daarnaast weten minder grote ‘hits’ ook hun weg te vinden naar de shows van de Britten. Je kan daardoor ook lekker genieten van ‘5:15’ en ‘Eminence Front’. En de groep pakt ook groots uit, gezien een groot deel van de set wordt begeleid door een heus orkest!
2. …en nieuwe muziek!
Maar de grote reden dat de band weer onderweg is, is natuurlijk de komst van nieuwe muziek. Het hele album Who komt op 6 december uit en de eerste single ‘I Don’t Wanna Get Wise’ was er in november al. Zij die The Who al live hebben kunnen zien, weten al redelijk hoe het album gaat klinken. Van het nieuwe album worden ‘Ball And Chain’ en ‘Hero Ground Zero’ namelijk al redelijk vaak opgenomen in de setlist.
3. Townshend’s signature move
Wie kent hem niet, de helikopterzwaai van Peter Townshend. Vele gitaristen hebben een signature move of pose, maar weinigen zijn zo simpel en toch origineel als die van de Britse gitarist. Vooral bij nummers als Baba O’Riley komt hij goed uit de verf, als hij met de zwaai de anticipatie naar het volgende akkoord weet op te bouwen.
4. De energie en het stemgeluid van Roger Daltrey
Net als vele muziekiconen van zijn leeftijd is leadzanger Roger Daltrey nog alles behalve uitgeblust. Hij zwaait misschien iets minder snel met zijn microfoon in het rond dan vroeger, maar zijn stemgeluid en vrolijke uitstraling hebben amper geleden onder de jaren. Het is dan ook moeilijk niet vrolijk te worden van de grote lach op Daltrey’s gezicht tijdens de show.
5. Het Britse gevoel
Ze waren dan wel iets te laat voor de British Invasion van de jaren ’60, maar het geluid van The Who is overduidelijk Brits en enorm toonaangevend in de jaren ’70. En dat Britse komt niet alleen door het accent van Daltrey en Townshend. De hele show ademt van begin tot eind die kenmerkende Engelse sfeer van het einde van de jaren zestig en zeventig. Daarnaast is de groep met de zoon van een ex-Beatle (Ringo Starr) achter het drumstel een perfecte samensmelting van het Engelse muziekerfgoed.
The Who
De Britse rockband The Who ontstond in 1964 in de Engelse hoofdstad Londen. De band bestond naast zanger Roger Daltrey en gitarist Pete Townshend uit drummer Keith Moon en bassit John Entwistle. In deze samenstelling veroverden ze de wereld eind jaren ’60 en in de jaren ’70. Het overlijden van Moon en erna Entwistle deed de groep niet stoppen en kwamen er diverse vervangers. Een daarvan was Zak Starkey, de zoon van Richard Starkey, aka Ringo Starr, die nu nog steeds achter de drums zit. De groep bracht 11 studioalbums uit waarvan Who’s Next en Tommy de grootste successen bleken. Bekende hits zijn ‘Baba O’Riley’, ‘My Generation’ en ‘Pinball Wizzard’. Daarnaast verwierf het nummer ‘Behind Blue Eyes’ grote bekendheid nadat het werd gecoverd door Limp Bizkit. De Britten speelden in het verleden op onder meer Woodstock, Rock Werchter, Glastonbury en Roskilde.