Afgelopen weekend stond Triggerfinger op Paaspop. De Belgische formatie is sinds hun debuut in 1998 uitgegroeid tot een graag geziene gast. Deze zomer staan ze op onder andere Pinkpop, Rock Werchter en Zwarte Cross. Festileaks sprak drummer Mario Goossens over de aankomende shows en het festivalwereldje.
De festivalshow van Triggerfinger in 2018
“De festivalshows zijn er voornamelijk om ons album Colossus uit 2017 te promoten. Wij gaan zoals altijd vol goesting en overtuiging ons best doen om een goede show neer te zetten. Dat doen we met muziek die wij leuk vinden.” Aan voorspellingen wil hij zich echter niet wagen: “Elke show moet tegenwoordig perfect zijn, maar perfectie bestaat niet – en al zeker niet bij liveshows. Juist de dingen die niet perfect gaan maken het mooi, maken het menselijk. Dat houdt het voor ons als band ook spannend.”
Visuals
Visuals hoeven de bezoekers niet te verwachten bij Triggerfinger: “Daar besteden wij minder aandacht aan. Tegenwoordig is iedereen bezig met visuals en de perfecte lichtshow. Maar dat is toch fucking saai! Daarom ga ik toch niet naar een concert. Ik wil een artiest bezig zien, iemand die op zijn bek gaat: mensen die durven. Dat willen wij graag doen.”
De setlist
“De setlist bestaat uit veel nummers van Colossus. Dat doen we wel in combinatie met onze oude nummers.” Toch betekent dat niet dat die setlist helemaal vaststaat. “Op de nieuwe plaat staan kanshebbers voor een vaste plek in de setlist. Mensen die al jaren komen, verwachten bepaalde nummers. Soms zullen die wel komen, maar soms ook niet. Dat doen we bewust. Natuurlijk is dat moeilijk, maar zeker bij een festivalset van slechts een uur is dat nodig voor de afwisseling. Dan kiezen we liever het moeilijke pad. Kill your darlings.”
Wat dat betreft nemen ze een voorbeeld aan acts als Neil Young en Nick Cave: “Zij spelen soms een hele toegankelijke set met alleen maar bekende nummers. Andere keren spelen ze bewust andere platen.”
Must see festival-act
Over die Nick Cave heeft Goossens nog wel wat te vertellen. “Nick Cave is een van mijn absolute helden. Op mijn 18e ging ik naar Torhout/Werchter en toen stond hij er al.” Toch is het niet alleen de nostalgie. “Ik zag hem een paar maanden geleden in Antwerpen nog een keer. Nog steeds doet hij totaal het tegenovergestelde van andere acts. Geen visuals, maar sober en met persoonlijkheid. Ik dacht dat die keuze wel een risico met zich meebrengt, maar toen ik naar buiten liep realiseerde ik dat hij me echt gepakt had met zijn muziek.”
Favoriete festival
“Als artiest zie je een festival op een andere manier dan festivalgangers. De grote festivals in Nederland en België zijn in die zin bij ons favoriet. Alles is daar zo strak geregeld. Het is heerlijk om daar steeds dezelfde mensen tegen te komen. Daar staan echte vakmensen die weten wat ze doen. Ik vind het heerlijk om tijdens de festivals mensen tegen te komen die je alleen daar ziet. Dan sta ik ook de hele dag te lullen.”
Het gezelligste festival weet Goossens nog niet te benoemen. “Dat mogen jullie na de zomer nog eens vragen. Vraag me ook niet wat het mooiste festival is. Of we nou op Rock Werchter, Pinkpop of Rock am Ring staan; ik zie het verschil bijna niet. Ja, het ene podium is een beetje kleiner dan het andere.”
Festivalwereldje
Altijd dezelfde mensen dus. Gebeurt dat ook met andere bands? “Er was een zomer dat we The Hives wel een keer of acht tegenkwamen. Dat is heel veel. Wel grappig: De eerste keer loop je gewoon langs. Daarna herken je elkaar en zeg je hallo als je elkaar backstage tegen het lijf loopt. Soms maak je een praatje. Hetzelfde is wel eens gebeurd met bands als Muse of Metallica. Als je anderhalf jaar later die mensen weer tegenkomt, begint het hele cirkeltje weer van voor af aan. Ik zie festivalacts echt als kleine bootjes op zee. Soms komen ze elkaar tegen, maar iedereen zit toch op zijn eigen eilandje.”
Mooiste herinnering
“Eén van mijn mooiste herinnering is wel Pinkpop 2015, toen we mochten invallen voor Foo Fighters. We stonden een dag van tevoren in Utrecht toen we het telefoontje kregen. Alleen zouden we de dag erna in de Oosterpoort in Groningen staan. We hebben er nog aan gedacht om met bussen alle bezoekers vanuit Groningen naar Limburg te vervoeren. Ook was Paul (bassist, red.) vanwege familieomstandigheden in België. Die wist dus nergens van. Uiteindelijk zijn we na het optreden op Pinkpop met een deel van de spullen in een privéjet naar Groningen gevlogen. Om acht uur kwam de bus met de rest van de gear. Toen hebben we samen alles opgebouwd, want we zouden om half negen al beginnen.”
Triggerfinger
Ruben Block, Paul ‘Lange Polle’ Van Bruystegem en Mario Goossens vormen al sinds 2003 het duivelse trio van Triggerfinger. Hun grote Belgische doorbraak kwam er in 2010 met de hit ‘All This Dancin’ Around’. De band stond de eerste twaalf weken van het jaar onverstoord op nummer 1 in De Afrekening van Studio Brussel. In Nederland werden de heren vooral bekend met hun cover van ‘I Follow Rivers’, gespeeld op gitaren en twee kopjes. Op 25 augustus kwam het nieuwe album ‘Colossus’ uit. Na onder meer een verrassingsoptreden op Lowlands 2017 volgt er in 2018 een nieuwe festivaltour, die de heren langs o.a. Pinkpop, Rock Werchter en de Zwarte Cross voert.