Na drie overvolle festivaldagen en een hele fijne day after clashen in ons hoofd ook de herinneringen. Dit gaan we onthouden van Primavera Sound 2023 in Barcelona!
1. Ouwe rakkers
Enkele ouwe rakkers moesten helaas op het laatste moment afhaken dit jaar – de Braziliaanse producer Arthur Verocai en de legendarische salsero Eddie Palmieri sukkelen allebei met hun gezondheid. Gelukkig waren de synthpopveteranen wel op de afspraak: Pet Shop Boys en Sparks , twee bands die zelden helemaal au sérieux worden genomen. Die bleken niet alleen nog alive & kicking, maar ook slim en relevant. Luister opnieuw naar het foute-party anthem ‘It’s a Sin‘ met het Primavera-credo ‘Nobody is normal‘ in het achterhoofd, en je krijgt er tranen in je ogen van.
2. Escenaris al mar
Het Parc del Forum ligt vlak naast de zee, en hoewel ze niet altijd en overal te zien is (en het op het terrein helaas vaker naar rioolwater dan naar oceaan ruikt), stuurde ze wel weer regelmatig een heerlijk briesje onze kant uit. Vooral het kleine DICE-podium is op dat vlak een gezegende plek, maar dit jaar waren er voor het eerst ook enkele piepkleine intieme podia op het water, waar onder meer Japanese Breakfast een uitzonderlijk mooie korte show speelde. We gaan de zee heel hard missen op de eerste editie van Primavera Sound in Madrid en andere inlandse festivals.
3. Barcelonese lentenachten
In Barcelona is het in deze tijd van het jaar niet alleen overdag vaak heel zonnig, maar ook de hele nacht door prettig van temperatuur. Er staat dus geen enkele tent op het terrein, en je kan er tot aan het ochtendgloren dansen zonder zelfs maar een trui nodig te hebben. Het festival gaat ook gewoon keihard door tot zes uur ’s morgens – headliners als Blur en Rosalía deden pas na drie uur het licht uit, The Comet is Coming en JPEGMAFIA kregen ver na vijf uur nog de massa in beweging.
4. Per menjar – i beure!
Eten is op Primavera niet zo duur, en je krijgt er ook echt waar voor je geld. Zo zijn er pizza’s van de beste pizzeria in de stad – een wereld van verschil met die kartonnen bordjes van Sbarro met pizza eronder (of was het andersom?). Verder kregen we dit jaar Korean fried chicken voor de kiezen, fish & ‘bravas’ chips, en uitstekend roomijs. Ook drinken ging tijdens deze editie veel vlotter dan vorig jaar. Dat kwam vermoedelijk vooral omdat er minder volk was, want de togen kunnen nog altijd efficiënter.
5. Uitslovers
Primavera Sound leek dit jaar een ode aan de uitslovers, die als kind al op de salontafel sprongen als hun ouders bezoek over de vloer hadden, en verborgen energiebronnen aanboren wanneer ze het podium op mogen. We zagen de meest uitgelaten dansmoves en excentrieke uithalen van mensen die zich in het zweet werkten om ons te entertainen. Soms een beetje té, maar altijd aandoenlijk, niet in het minst omdat er zoveel artiesten stonden die niet in commerciële vakjes passen.
6. Radiopop is hip
Vandaag komt veel radiopop recht uit de computer – en dat is eraan te horen – maar in de 80s en 90s werden die gladde deunen vaak nog ambachtelijk ingespeeld door uitstekende studiomuzikanten. Veel van de toegankelijke maar gesofisticeerde klanken die je toen op de radio hoorde, bieden vandaag inspiratie aan artiesten met een indiemindset die deze muziek als kind hoorden en er nu een eigen draai aan geven. Van Avalon Emerson en Jockstrap tot Caroline Polachek en Maggie Rogers. Die laatste verwerkte zelfs een flard ‘I Wanna Dance with Somebody‘ in haar set.
7. De hele dag headliners
Terwijl andere festivals in de aanloop naar de zomer mompelden dat het dit jaar wat moeilijker was om vrouwelijke headliners te vinden, vulde Primavera Sound er zaterdag zonder commentaar zijn beide hoofdpodia mee. Dat leverde een ronduit schitterende dag op met achtereenvolgens Arlo Parks, Sevdaliza, St. Vincent, Caroline Polachek en Rosalía die ons heel uitzonderlijk aan de main stages vastkluisterden. Alle details daarover kan je vinden in ons verslag van die dag.
8. Beats bij de brunch
Voor wie per ongeluk nog niet helemaal uitgeput was na drie dagen vol festival was er daags nadien nog brunch op het terrein, opgeluisterd door (iets te?) populaire dj’s als Ben Böhmer, CamelPhat, Purple Disco Machine en Diplo. Een ideale oppepper als je dansbenen alweer jeuken of je zeurende kater wel een opkikker kan gebruiken.
9. Afteren a la Ciutat
Na de brunch is het nóg niet gedaan (Primavera blijft Primavera), want overal in de stad waren er in allerlei zaaltjes nog artiesten te zien die vaak ook al op het festival stonden, maar er graag nog een concert bij wilden doen. Zelf wurmden we ons naar binnen bij Maggie Rogers, die een ontzettend aanstekelijke show gaf en aan de kwaliteit van haar performance te zien niet lang meer in dit soort gezellige omstandigheden te zien zal zijn. Lang na middernacht stond in een andere zaal ook nog Jockstrap op het programma. Die zagen er tijdens de soundcheck erg moe uit, maar bleken live zo mogelijk nog intrigerender en veelzijdiger dan op plaat.
10. Hou het geheim
Tegen niemand zeggen, maar veel van de artiesten die deze week in Barcelona speelden, staan komend weekend op Best Kept Secret. Van sommige daarvan heb je mogelijk nog nooit gehoord, maar we kunnen ze bij deze – hou het stil – van harte aanbevelen. De uitgelaten Sudan Archives was erg leuk, Caroline Polachek, Alvvays en Japanese Breakfast lijken nu echt klaar om de wereld te veroveren, en The Comet is Coming en Jockstrap waren elk op hun eigen manier volstrekt geniaal. Christine and the Queens? Dat was een beetje speciaal, maar goed, dat weet je dan ook alvast.
Goed, en dan gaan wij nu doen waarop die oorworm van de Pet Shop Boys in ons hoofd al sinds woensdag op regelmatige basis aandringt: ‘Go West‘. Tot in Madrid!
Primavera Sound 2023
