Afgelopen weekend vond de tweede outdoor-editie van het We Are Electric festival plaats op het E3-strand in Eersel. De locatie, die zich normaal ontleend aan badgasten en recreanten, trok dit weekend duizenden liefhebbers van allerhande elektronische genres. Festileaks was erbij en vroeg ruim 100 festivalgangers naar hun mening.
Programma: 8.4
Met ruim 100 acts van allerhande genres, verdeeld over vijf podia, bleef niemand achter. De reikwijdte van de headliners liet niks aan de verbeelding over. “Wir kommen tanzen mit Underworld” of “Yolandi Visser was amazing tonight” waren geen vreemde uitspraken in de grootste tent van We Are Electric (“drie bier aub” ook niet trouwens). Wie zich graag verlekkert aan techno, drum ’n bass of house hoefde zich geen zorgen te maken. De line-up was meer in balans dan een koorddanser op 50 meter hoogte. En dat zien we graag, heel graag.
Sfeer: 8.7
Muziek verbindt. In elke tent vind je een zee aan dansende mensen, mannen die elkaar uit puur genot in de armen springen en liefhebbers die meedeinen op de soms onverstaanbare teksten van Die Antwoord (“Le ka zama mara never leloke”, anyone?). Maar muziek was niet de enige sfeermaker. Op zaterdag kleurde het strand in Eersel zwart-rood-geel. Het Belgische nationale elftal speelde tegen Ierland en dat mocht iedere Nederlander – die het verdriet van het missen van het EK-voetbal nauwelijks had verdrongen – weten. Via een groot scherm op het terrein hoefde niemand iets van de wedstrijd te missen. Na de klinkende overwinning van de Rode Duivels konden onze zuiderburen zo aansluiten bij die andere nationale trots, Netsky. Vierden we het feestje samen gewoon door.
Aankleding: 7.6
Het woord tent laat weinig aan de verbeelding over en dat was tijdens We Are Electric niet anders. De ietwat simpele verschijningen zagen er van binnen een stuk aantrekkelijker uit; led-schermen langs de muren, lichtgevende stellages en buizen langs het podium voor een industriële feel. Tussen al die tenten stal één podium de show, en dat was – ironisch genoeg – nou net het enige niét-overdekte podium. De ‘Pulse’ schitterde aan de oever van het strand en was een machtig aanzicht in al zijn grootheid, lampen en kleuren. De rest van het terrein was simpeler in aankleding, met een paar lampionnen is het immers nog geen carnaval.
Eten & drinken: 7.1
De keuze was reuze. Of je nou vegetarisch, gluten-vrij of enkel bitterballen eet: op We Are Electric hoefde je geen maaltijd te missen. De pot schafte veel meer dan enkel friet: van pannenkoeken tot complete Aziatische maaltijden. Prijs-kwaliteit verhoudingsgewijs was zowel eten als drinken prima. Voor 2 muntjes zat je aan de gin tonic. Wat minder goed ontvangen werd, was het bier: veel gasten waren niet te spreken over Heineken als hoofdsponsor, bovendien was het bier volgens hen vrij waterig (maar dat kan ook aan de regenval gelegen hebben). “Hoe moet ik hier dronken van worden?” spraken vele bezoekers.
Bereikbaarheid: 7.0
Wie met het openbaar vervoer kwam, had niet zoveel te klagen als vorig jaar: de pendelbussen waren makkelijk vindbaar en ruim aanwezig. Wie met de auto kwam werd het iets lastiger gemaakt. De borden langs de snelweg waren vaag en de parkeerplaats zelf was niet makkelijk te vinden. Een groot pluspunt was dat de auto’s vlak voor de ingang van de camping mochten worden leeggehaald om zo een hoop gesleep te voorkomen.
Camping: 7.3
Hoewel het festival niet uitverkocht was, bleek het vinden van een plekje op de camping voor sommigen een hele opgave. Veel kampeerders namen het heft in eigen hand en trokken de afzetlinten uit het gras. Dit zorgde voor onveilige situaties en onbegaanbare wegen voor (ze waren gelukkig niet nodig) hulpdiensten. Op vrijdagmiddag werd er een extra camping opengegooid, en dat was voor de laatkomers een prima alternatief. Er was ruimte in overvloed, een supermarkt en goede sanitaire voorzieningen.
Sanitair: 7.6
Doorspoelwc’s, altijd +1. Bovendien was er zeep aanwezig bij de toiletten en was het wc-papier vrijwel nooit op. Ook waren er korte rijen – zelfs in het spitsuur. De wc’s waren goed verspreid over het terrein en hadden ieder meer dan genoeg hokjes. Douchen was aanzienlijk lastiger: op zaterdag waren de douches op de camping geopend van 8 tot 13 en 20 tot 22, er was dus geen mogelijkheid om ’s nachts te douchen, wat op de meeste festivals wel de gang van zaken is. Wie wel binnen de genoemde tijden met zijn badhandoekje verscheen hoefde overigens niet te klagen. “De straal is matig maar het water is heet,” zei een blij verraste – en naar lotion-ruikende – dame.
Mobiel netwerk: 7.5
Wie zijn vrienden live wilde laten meegenieten van Underworld moest op We Are Electric zijn. Zelfs bij de stampvolle mainstage was het bereik beter dan het stemgeluid van Mika. Dat streamen kost natuurlijk een hele hoop batterij en dat was voor sommige bezoekers een probleem. De mobiele opladers die je voor 1,5 munt + 3,5 munt borg kon kopen beschikten over erg weinig milliampère. Dit hield in dat smartphones met een grote batterij niet 100% konden worden opgeladen, wat je voor dat geld wel zou verwachten.
Het weer: 6.0
Doordat de voorspellingen dramatisch waren, viel de daadwerkelijke regenval hartstikke mee. Op een paar stevige buien en modderpoelen na bleef het terrein ongedeerd. Af en toe brak de zon zelfs door. Wanneer er echter wel regen viel, waren er genoeg mogelijkheden om droog te blijven. Bij elke bar werden poncho’s verkocht en er waren naast overdekte podia een hoop tentjes en zeilen om onder te schuilen.
Festivalrapporten
Deze zomer doet Festileaks weer verslag van de grootste festivals van Europa. Dat doen we in de vorm van Festivalrapporten, waarbij we niet alleen de acts maar juist de festivalbeleving onder de loep nemen. We vragen op ieder festival minimaal 100 bezoekers om een cijfer te geven aan tien vaste categorieën en presenteren de gemiddeldes. Op die manier kunnen we aan het eind van het jaar concluderen: welk festival is op welk vlak het beste? Check de voorgaande festivalrapporten of bekijk alle winnaars van 2015.
Eerder dit jaar…
